Βλέπω τις καρέκλες. Σκληρές και άκαμπτες. Εδώ μέσα όλα είναι καρφωμένα στο πάτωμα. Στέρεα. Ξύλο απ’ τα δάση του Βορρά και άσπρο μάρμαρο απ’ τον ήλιο του Νότου. Ψηλά μέσα στη μαύρη τήβεννο ο δικαστής. Στα δεξιά ο δικηγόρος. Στα αριστερά ο εισαγγελέας. Μερικά σκαλιά πιο κάτω το εδώλιο. Άδειο και κρύο. Ένα ημικύκλιο από ξύλινα κάγκελα. Και μια κόγχη για το ευαγγέλιο.
Μια νέα δίκη πρόκειται ν’ αρχίσει. Ο δικαστής απευθύνεται στον κλητήρα και προστάζει: Να περάσει ο καταδικασμένος.

https://dromos.wordpress.com/2015/11/29/