Ο σύζυγος συλλαμβάνεται επ αυτοφώρω, εξάλλου δεν έπαιρνε και πολλές προφυλάξεις καθώς μάλλον το απολάμβανε, να απατά την σύζυγο του με νεαρά πλούσια και όμορφη. Ψύχραιμος εξηγεί στην σύζυγο ότι το έκανε, με πόνο ψυχής, ότι έλειωσε το φυλλοκάρδι του. Αλλά αποφάσισε να σφίξει τα δόντια, για το καλό της σχέσης τους…


     style="display:inline-block;width:250px;height:250px"
     data-ad-client="ca-pub-9897597435333950"
     data-ad-slot="5336220628">

Κάπως έτσι ο κ. Σπιρτζης μας συγκλόνισε με την στεναχώρια του. Που πόνεσε λέει υπογράφοντας το «ξεπούλημα» όπως ο ίδιος έλεγε των αεροδρομίων της χώρας αλλά το έκανε για το καλό μας. Μάλλον για το καλό της όμορφης νεαρής και πλούσιας «καρέκλας της εξουσίας» το έκανε.

Αλλά και εκείνος ο Γιώργος ο Σταθάκης που μπροστάρης έδινε τις μάχες στα Χανιά για να σώσει από την γερμανική μπότα το αεροδρόμιο της πόλης, πως θα μετακινείται πλέον στο νησί; Υπερήφανος ως κρητικός που έχει λόγο και μπέσα θα μείνει συνεπής στους αγώνες του και θα πηγαίνει πλέον με το πλοίο της γραμμής ή θα σφίξει την καρδιά και θα πηγαινοέρχεται απολαμβάνοντας το σέρβις της γερμανικής εταιρίας και μάλιστα στο VIP;

Είναι και αυτός ο Ευκλείδης Τσακαλώτος που υπόσχονταν σεισάχθεια των δανείων και τώρα με αίσθηση καθήκοντος ως Έλλην του εξωτερικού που φυσικά δεν χρωστά στις ελληνικές τράπεζες, χωρίς κανέναν απολύτως πόνο σχεδόν πανηγυρίζει για την εκχώρηση των κόκκινων δανείων στα «κοράκια» στα οποία -εύστοχα παρατήρησε η κ. Φώφη Γεννηματα- η κυβέρνηση στρώνει σαν κόκκινο χαλί, τις πρώην κόκκινες γραμμές της…

Ο μόνος που δεν πόνεσε ηταν ο κ. Βερναδακης γιατί εκείνος μοίρασε αυξήσεις. Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας ηταν ακριβώς αυτό: πως θα δοθούν αυξήσεις σε κάποιες κατηγορίες των δημοσίων υπαλλήλων. Δεν το είχε σκεφθεί κανένας και ευτυχώς βρέθηκε ο κ. Βερναρδακης, που από στατιστικολόγος έγινε ο «μεταρρυθμιστής» του Δημοσίου. Κάνεις δεν είχε αντιληφθεί ότι το Δημόσιο δεν δούλευε καλά, γιατί δεν έπεφταν αυξήσεις. Έτσι πρώτη κίνηση-τομή, ηταν για τον κ. Βερναρδάκη το μοίρασμα αυξήσεων στην θεωρητικά εκλογική πελατεία του ΣΥΡΙΖΑ. Σε έναν Δημόσιο τομέα που αποτελεί την βδέλλα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.

Τον κ. Κατρουγκαλο δεν τον άκουσα, προφανώς κάπου θα κρύβεται για τα όσα έχει συνομολογήσει στο ασφαλιστικό με την Τρόικα. Αυτά όσο κι αν μας πει ότι πονάει και στενοχωριέται, μάλλον δεν θα πείσει κανέναν.

Κι αν νομίζει ότι με την αύξηση των εργοδοτικών εισφορών θα σώσει τα ταμεία και συνεπώς θα βρεθούν πόροι για να μοιράζει ο κ. Βερναρδάκης αυξήσεις στο Δημόσιο, καλύτερα ας μην το εκστομίσει. Τουλάχιστον ας το αποφύγει όπου υπάρχουν κανονικοί άνθρωποι, που μπορεί να μην έχουν υπομονή, αλλά βαρύ χέρι.

Και τον κ. Δρίτσα δεν πολυβλέπω από τότε που ο κ. Πιτσιόρλας έβαλε πωλητήριο με εντολή Τσιπρα σε ότι δεν κουνιέται στο Λιμάνι…

Κοντεύουμε να χάσουμε και τον κ. Καμμενο, μια το σύμφωνο συμβίωσης, μια τα θρησκευτικά, μια οι κολεγιές με την Τουρκία και τα Σκόπια. Αλλά όλοι οι υπουργοί υποφέρουν. Στεναχωριούνται αλλά κάνουν επανωτές κολοτούμπες για το «καλό μας».

Ο κ. Τσιπρας έπαθε την μέση του, αν και μάλλον η κ. Γεροβασίλη έπρεπε να πάθει το λουμπάγκο με τέτοιες ζειμπεκιές στον Μαργαρίτη.

Τουλάχιστον η ίδια είναι η μόνη χαρούμενη σε ένα κόμμα και μια κυβέρνηση στενοχωρημένων ανθρώπων. Ανθρώπων που πιέζονται να πάνε κόντρα στην συνείδηση τους και στις κάλπικες υποσχέσεις τους. Για να μας σώσουν…

Και το χειρότερο είναι που νομίζουν ότι τρώμε και χορταίνουμε με την στενοχώρια τους.

Λες και η κατσίκα μασάει ταραμά…

WWW.MIGNATIOU.COM