«Θα ήταν δικαιολογημένο σε έναν άνθρωπο ο οποίος δεν ανήκει σε πολιτικό τζάκι  να έχει και μια μικρή οίηση που καταφέρνει να γίνει πρωθυπουργός στα σαράντα».

Α. Τσίπρας
Το να είναι κάποιος Αρχηγός είναι λόγος υπερηφάνειας. Κάθε διάκριση άλλωστε φέρνει χαρά σε αυτόν που την πετυχαίνει. Εφόσον φυσικά το πετύχει με τη δική του αξία, χωρίς τις πλάτες άλλων, και προπαντός ΕΝΤΙΜΑ.
Το να είναι λοιπόν κάποιος Πρωθυπουργός στην Ελλάδα δεν είναι λόγος έπαρσης αλλά περισυλλογής. Ο ΓΑΠ πχ που κανονικά θα απορρίπτονταν σε κάθε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, έγινε Πρωθυπουργός, πράγμα που δείχνει, πως η Πρωθυπουργία δεν απαιτεί καμία ικανότητα. Μάλιστα η Εξυπνάδα, η Εντιμότητα, το Ήθος, η Ειλικρίνεια, όλα τα θετικά σε έναν άνθρωπο, στην περίπτωση του Πρωθυπουργού λειτουργούν αποτρεπτικά για την κάλυψη της θέσης.
Η λέξη «Πρωθυπουργός» είναι σύνθετη. Ο πρώτος εκ των υπουργών. Η δε λέξη Υπουργός προέρχεται από το «υπό» και τη λέξη «έργο». Στα αρχαία σήμαινε υπηρέτης – βοηθός, αυτός που έκανε πράξεις τις εντολές.
Κι εδώ είναι το πρώτο που πρέπει να μας απασχολεί. Τις εντολές ποιανού εκτελεί ο Πρωθυπουργός; Στη Δημοκρατία η κυβέρνηση εφαρμόζει αυτά που ο Λαός προστάζει. Στην πράξη (μια και δεν έχουμε Δημοκρατία) ο Πρωθυπουργός κι η παρέα του, που καταχρηστικά ονομάζονται «Κυβέρνηση», εξυπηρετούν τα συμφέροντα μιας ομάδας οικονομικά ισχυρών. Οι Κυβερνήσεις προσπαθούν να επιβάλουν τη θέληση των οργανωμένων πλουσίων συμμοριών στους πολίτες, καταργώντας την ίδια την ουσία της Δημοκρατίας, που λέει, πως ο Λαός είναι αυτός που κατευθύνει και πως σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να κατευθύνεται. Είναι λοιπόν τα παραπάνω λόγος υπερηφάνειας ή ντροπής; Μάλλον το δεύτερο.
Ένα ακόμα που πρέπει να σκεφτούμε είναι η θέση του Πρωθυπουργού και το κύρος της, Ναι μεν είναι στην ουσία υπάλληλοι κάποιων μεγάλων αφεντικών, αλλά σίγουρα έχουν Δύναμη. Πράγματι, αλλά σε αυτό φταίμε εμείς, που τους ακούμε, που ανεχόμαστε την κοροϊδία. Τα πράγματα είναι απλά κι ισχύουν για όλες τις περιπτώσεις τουλάχιστο στην Ελλάδα. Κάποιος τσαρλατάνος, επιστάτης άλλων, οι οποίοι τον κατευθύνουν και τον προωθούν, λέει ψέματα. Η «Πλειοψηφία» του 20% περίπου, τον εμπιστεύεται παραχωρώντας του προνόμια και εξουσία. Μοιραίο λάθος. Κανονικά έπρεπε να τους τιμωρήσουμε για εξαπάτηση ζητώντας τους παράλληλα να πληρώσουν και τις ζημιές που έκαναν στη χώρα, αφού έχουν αποδεδειγμένα πει ψέματα που ως αποτέλεσμα είχαν την καταστροφή μας.

Αντί γι αυτό τους πληρώνουμε και τους ακούμε. Πολύ άσχημα κάνουμε γιατί κανονικά έπρεπε τον ΓΑΠ, το Σαμαρά, τον Τσίπρα και τους υπολοίπους να τους πληρώνουν οι τοκογλύφοι. Αυτών τα συμφέροντα εξυπηρετούν. Εμείς γιατί να τους ταΐζουμε; Για την Ύφεση, την Ανεργία, τη Χρεωκοπία, την Καταστολή, ή μήπως για την πλήρη Υποδούλωση μας σε άρπαγες;
Θα μου πείτε ότι οι δανειστές ίσως να τους ανταμείβουν κρυφά, πιθανό, αλλά αυτοί έχουν λόγο. Εμείς, γιατί; Τι καλό μας έκαναν για να τους δίνουμε τόσα χρήματα και προνόμια; Και γιατί τους υπακούμε ακόμα; Μας πούλησαν, όπως πουλήθηκαν οι ίδιοι. Η διαφορά είναι ότι εμείς δεν τους ανήκαμε, ούτε συμφωνήσαμε να μας παζαρέψουν στις εκπτώσεις.
Λοιπόν Αλέξη, κατανοώ γιατί είσαι περήφανος. Διότι κατόρθωσες να μας κρατάς κοιμισμένους. Μην κάνεις όμως πολύ θόρυβο, γιατί αν ξυπνήσουμε… .

http://tsak-giorgis.blogspot.com/2015/12/blog-post_409.html