Είμαι τυχερός που μαγειρεύω και ονειρεύομαι. Η μαγειρική μου είναι ονειρική και τα όνειρά μου μαγειρεμένα στο τσουκάλι του Δημιουργού που δε δημιούργησε τίποτε, αλλά ζει αυτό τον οργασμό που άλλοι από παραξενιά και άλλοι από ανοησία ονομάζουν Δημιουργία. Δεν αφήνω στην τύχη το οχτάωρο του ύπνου. Εξοικονομώ τελετουργικά μορφές Αγίων Θηλυκών που φευγατίζουν το Είναι τους απ’ τις νοικοκυρεμένες καταστάσεις και έρχονται μαζί μου να κοιμηθούν.

Γυμνές και αραχνοΰφαντες, χωρίς τα πένθη και τα θρηνητικά νάματα της ψευτοζωής. Μορφές που περιθάλπουν την ασέβειά μου για τα πράγματα που ορίζουν οι διορθωτές και οι κριτικοί και οι θεματοφύλακες της καύλας μου. Ο ύπνος μου διαθέτει μιαν αόριστη αγνωσία. Έναν κατάδικό μου κόσμο εφιαλτικό και παρδαλό, χαρούμενο και χρωματιστό. Αχόρταγο βαθιά και φευγάτο. Έναν κόσμο του ύπνου μακριά απ’ την αδιαφορία των ζωντανών και μακριά απ’ τα εργοστάσια όπλων της καθημερινής επαφής.

Ο ύπνος μου είναι τόσο υλιστικά εκμηδενισμένος που με συμφιλιώνει με τα εγκόσμια μαυσωλεία των ηδονών. Λυγμικά σκιρτήματα μέσα στην προστατευτική κατάνυξη της ονείρωξης και της ονειροκαύλας και της ονειρογαμίας και της ονειροδασύτριχης ηγουμένης που γίνεται μπαλαρίνα των υγρών ενός κόσμου με υγρά.

Ανεπαισθήτως αυτό το μικρό τρισάγιο των Ηδονών την ώρα του ύπνου ξεθάβει απ’ το μυαλό τις ενδόμυχες και άρρητες σκέψεις. Είναι η ώρα και ο Χρόνος που δεόμεθα υπέρ μιας άνευ όρων και εξηγήσεων Αθανασίας. Υπέρ μιας αφθαρσίας του ηδονισμού που χαρίστηκε απ’ τη Φύση στους κολίγους ερανιστές του γονιμοποιού Όλου.

Μακριά από θαύματα της γενετικής και δημόσια αυνανιστήρια. Μακριά απ’ τα οργασμογόνα ναρκωτικά και τους οδηγούς επιβίωσης ενός βίου αβίωτου. Αλλά κοντά στον τελευταίο Φυσικό Άνθρωπο που ακόμα και η ασχήμια του αποδεικνύεται διεγερτική μέσα στον ερωτικό βυθό του ύπνου.

Στον ύπνο μου ανταμώνει ο καλλιτέχνης τον εγκληματία και ο επιβήτορας το λευκό λουλουδάκι με το μαύρο μίσχο. Αιματηρές βακχείες πάνω στο σεξουαλικό καμβά και αθώοι εραστές σε όλα τα ερωτικά παρακλάδια δια παντός γυμνοί και δια παντός λιμασμένοι ο ένας για τον άλλο.

Στον ύπνο μου ο Έρωτας είναι η μανία μου και η βουερή τρέλα να γνωρίσω τον άλλο. Διότι γνωριμία σημαίνει διείσδυση. Χείλη μικρά και χείλη μεγάλα στο χείλος της αβύσσου. Αντιποιήματα σπαρμένα στο νυφικό κοιτώνα των αθώων.

https://dromos.wordpress.com/2015/12/07/%ce%ba%cf%81%cf%85%cf%86%cf%8c-%cf%83%cf%87%ce%bf%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%8c/