Εκλέχτηκε με το καλημέρα του 2015 στην κυβέρνηση φέρνοντας την ελπίδα και το 2015 φεύγει με τον ελληνικό λαό να είναι από τους πρώτους στους δείκτες απαισιοδοξίας με συντριπτικά ποσοστά. Στις προγραμματικές δηλώσεις του Φεβρουαρίου του 2015, ο Τσίπρας έλεγε ότι θα τηρήσει κάθε λέξη από το Σύνταγμα της χώρας και το ξεφτίλισε λέξη προς λέξη. Κορυφαία στιγμή το δημοψήφισμα όταν και έκανε μέσα σε μια νύχτα το 62% του ΟΧΙ σε ένα περίλαμπρο μνημονιακό ΝΑΙ. Πρόκειται για κορυφαία στιγμή παραβίασης της συνταγματικά κατοχυρωμένης λαϊκής
κυριαρχίας. Η πρόεδρος της βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου –το ζήσαμε και αυτό- είπε ότι αυτή η βουλή δεν πρόκειται να ψηφίσει μνημόνιο. Κάθε πράγμα στον καιρό του και το μνημόνιο όπως και ο Κολιός τον Αύγουστο του 2015. Ο Βαρουφάκης καλούσε τον κόσμο να τον ακολουθήσει στη ρήξη και μόλις το ΟΧΙ πήρε 62% αυτός παραιτήθηκε για να υπογράψει το χειρότερο μνημόνιο ο Τσακαλώτος. Πάντως ο Βαρουφάκης έμεινε στην ιστορία για τη φράση του άμα τη προκήρυξη του δημοψηφίσματος «αγάπη μου έκλεισα τις τράπεζες» απευθυνόμενος στη γυναίκα του Δανάη. Ο Λαφαζάνης καταψήφισε το μνημόνιο λέγοντας ότι υπάρχει εναλλακτική λύση και έδωσε το οικονομικό του πρόγραμμα μια εβδομάδα μετά από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου και τιμήθηκε με το 3 παρά κάτι τοις εκατό, μένοντας εκτός βουλής. Το 2015 μάθαμε δια στόματος Φλαμπουράρη ότι μπορούμε να πληρώνουμε το δημόσιο χρέος με αέρα. Στη συνέχεια καταλάβαμε ότι ήξερε πολύ καλά τι έλεγε έχοντας ο ίδιος εμπειρία από τα χρέη του με την παροχή του νερού στο εξοχικό του στην Αίγινα. Η Ελληνική γλώσσα εμπλουτίστηκε και η τρόικα που θα έδιωχνε ο Τσίπρας έγινε θεσμός και κουαρτέτο. Πλέον δεν επιβάλλει νομοσχέδια αλλά ενίοτε ζητάει και την απόσυρσή τους από τη βουλή. Το 2015 έγινε υπουργός ο Χαϊκάλης με το αμίμητο «κρατάω μια καυτή πατάτα που πρέπει να τη δροσίσω». Ο Πάνος Καμμένος έγινε υπουργός Άμυνας και αναβίωσε χουντικού τύπου εορτασμούς από την Αρχαία Ελλάδα, απειλούσε με Κούγκι τους Ευρωπαίους και στο τέλος ψήφισε «στα τέσσερα» το τρίτο μνημόνιο για να παραμείνει υπουργός. Επίσης το 2015 μάθαμε «πόσο μ@λ@κ@ς» παραδέχτηκε πως ήταν ο Μιχελογιαννάκης που δεν είχε προετοιμαστεί για την έξοδο από το ευρώ. Και να ήταν ο μόνος; Μάθαμε όμως πως θα επιβιώσουμε με ευρώ και μνημόνιο. Θα φτιάχνουμε μαρμελάδα και γεμιστά. Τη συνταγή μας την έδωσε η Φωτίου η Θεανώ που εκτός από υπουργός απεδείχθη ότι είναι καλύτερη ως μαγείρισσα. Μάθαμε επίσης ότι η Ρεπούση ήταν απλά η αρχή. Υπάρχει και ο Φίλης που αμφισβητεί τη γενοκτονία των Ποντίων. Στο παλμαρέ της πρώτης και δεύτερης φοράς Αριστερά θα μείνει αξέχαστη η στιγμή κατά την οποία ο Βούτσης (ως υπουργός εσωτερικών τότε) δεν πρόσεξε ότι είχε ανοιχτό το μικρόφωνό του στη βουλή και άρχισε να επιδίδεται σε διαγωνισμό σεξουαλικής πυγμής με τον Λαφαζάνη για το ποιος μπορεί να «χτυπάει» καλύτερα τους πολιτικούς αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ. Τσίπρας και Καμμένος έκαναν δύο εκλογές με σύνθημα κανένα σπίτι στα χέρια Τραπεζίτη και Χριστουγεννιάτικα και Πρωτοχρονιάτικα έτρεχε κόσμος ουρά από τα μεσάνυχτα και ως τα ξημερώματα για να προλάβει την εκπνοή του χρόνου μπας και ενταχθεί στο νόμο Κατσέλη και σώσει το σπίτι του από τα funds. Πάντως το 2015 πριν διασπαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ θα μας μείνει αξέχαστο και για δύο ακόμη λόγους. Ο πρώτος είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου που λειτούργησε ως στρατοδίκης δίνοντας εντολή «συλλάβατε τον Στουρνάρα». Ο δεύτερος λόγος είναι ο Λαφαζάνης που έγινε θρύλος με το ντου στο νομισματοκοπείο που το έκανε και προεκλογικό του σποτ, αλλά δεν του έφτανε για να μπει στη βουλή. Αφήσαμε για το τέλος τις μεγάλες διεθνείς επιτυχίες του Τσίπρα. Θα σταθούμε στην κορυφαία εθνική μας στιγμή όταν τα αγγλικά του τον πρόδωσαν ενώπιον του Μπιλ Κλίντον. Ήταν μια μεγάλη διπλωματική επιτυχία της χώρας. Για το τέλος αφήσαμε το καλύτερο. Την κυρά Τασία με τους μετανάστες που λιάζονταν στα παγκάκια. Με τους άλλους που πνίγονταν τι γίνεται; Και θα κλείσουμε με το καλύτερο απ’ όλα και αυτό ίσως κάνει τον Τσίπρα και ευεργέτη αυτού του τόπου. Μάθαμε κατά το 2015 ότι το Grexit δεν είναι ένα αλλά περισσότερα. Η χώρα δεν κινδυνεύει να βγει μόνο από το ευρώ αλλά και από τη Σένγκεν. Γενικά η χρονιά που πέρασε ήταν μια γεμάτη σασπένς χρονιά και καθόλου ρουτίνα γιατί μονίμως κινδυνεύαμε να βγούμε από κάτι. Και από ότι φαίνεται έχουμε επιστρέψει στα ίδια. Όπως ήρθε το 2015 έτσι φεύγει και το 2016… Ξαναβρισκόμαστε από εκεί που ξεκινήσαμε. Αβεβαιότητα… Antinews.gr