Και μέσα απ” την θολούρα του μυαλού του, τού ξέφυγε και μιά αλήθεια.      Ο καραγκιόζης πολιτικός της πίτσας, που βρέθηκε στην Βουλή ελέω της διαπλοκής των ΜΜΕ (Καρατζαφύρερ και Κουνέλης ψόφησαν πολιτικά, ενώ κι ο Ποτάμης είναι στα τελειώματα),
     ..προκειμένου να αποτελέσει τον λαγό, την εφεδρεία, την καβάτζα του συστήματος μπας και
εκπέσει η μάστιγα των μνημονίων,
     ..πάνω στον ενθουσιασμό του που μπορεί να λέει ό,τι μ@λακία του έρθει χωρίς να του στέλνουν πίτσες και κόκα-κόλες, ξεστόμισε και το βαρυσήμαντο: »ο πρωθυπουργός είναι πασοκτζής!»

     Έλα μου ντέ!
     Αυτό το είχαμε ξεχάσει.
     Πάνω στην ζαλούρα μας απ” την επική προδοσία της τάχα αριστερής κυβέρνησης, και του τάχα αριστερούλη πρωθυπουργού, μας διαφεύγει πάντα το οφθαλμοφανές:
     Δεν είναι δυνατόν ένα κόμμα διαμαρτυρίας του 4% να »προβιβαστεί» σε δύο χρόνια σε κόμμα εξουσίας του 34-37%.
     Δηλαδή πώς;  Έγιναν σε δύο χρόνια αριστεροί πάνω από το 30% των ψηφοφόρων; Όχι βέβαια.      Απλώς βρήκαν εκεί αποκούμπι και κρυψώνα τα ορφανά του ΠαΣοΚ, »εκσυγχρονιστικά» και μή.
     Ανάλογα, και το στελεχιακό δυναμικό ενός κόμματος του 4% δεν επαρκεί για να στελεχώσει μία κυβέρνηση και τα παρακλάδια της σε οργανισμούς, δημόσιο, επιτροπές, παρατρεχάμενους, παρακράτος, και λοιπά στοιχεία μιάς καθεστωτικής εξουσίας.
     Εξ ού και μόλις φάνηκε από την γωνία η εξουσία να τους γνέφει, άνοιξαν διάπλατα οι πόρτες του 4%,
..και εισέρρευσαν λαμόγια και επιτήδειοι, καλοί και βρωμύλοι, σπουδασμένοι και αγράμματοι, παρακεντέδες και προικοθήρες, και όλα τα υπόλοιπα, το στοκ απ” την διάλυση της εγκληματικής πολιτικής οργάνωσης ΠαΣοΚ.
     Ας μην μας κάνει λοιπόν εντύπωση η πορεία, αλλά προπαντός το ήθος και η ποιότητα της σημερινής κυβέρνησης:
     Το ΠαΣοΚ, αυτός ο κακός δαίμονας της χώρας, το άγος και η ύβρις του πολιτικού συστήματος, ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ με την προβιά μιάς τάχα αριστερής κυβέρνησης,
     ..ενός ήδη εκλιπόντος ΣΥΡΙΖΑ.

     Ό,τι δούμε από “δω και πέρα θα τόχουμε ξαναδεί, είτε απ” το 1981 έως το 2004, είτε απ” το 2009 ώς το 2012, είτε απ” το 2012 ως το 2015 (το 2004 έως το 2009 απλώς δεν ήταν ΠαΣοΚ. Τα άλλα ήταν τα ίδια):
     Ψέματα, εμπαιγμός, αρπαγή, λεηλασία, θρασύτητα, ανηθικότητα.
     Η παλινόρθωση της πασοκικής δυσωδίας!

     Το είχαμε πεί πολλές φορές πιό παλιά: το ΠαΣοΚ και ο πασοκισμός δεν εξολοθρεύεται όσο βρίσκεται στην ζωή και ο τελευταίος πασόκος.      Σαν καρκίνος στα σπλάχνα της πατρίδας θα αναπαράγεται συνεχώς, έστω και από ένα μόνο κύτταρο,
..μέχρι να πεθάνει όλος ο οργανισμός και να επιζήσει μόνον αυτός, ο καρκινικός όγκος με τα μεταλλαγμένα κύτταρά του.
     Ο όγκος που γεννήθηκε από ένα κύτταρο-τυχοδιώκτη είναι ακόμη εδώ!      Ζούμε τις μεταστάσεις!..

http://mandatoforos.blogspot.com/2016/01/blog-post_5.html