ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Η κακή υγεία και τα κακά θεάματα και η κακή εκπαίδευση και η κακογαμία είναι τα πρώτα φαρμάκια για να δηλητηριάσεις ένα λαό. Και ο λαός συνηθίζει τα δηλητήρια. Τα παίρνει για βιταμίνες.

Κάθε φορά ο Κύριος μας ιδρύει μια νέα θρησκεία στα ερείπια της παλιάς. Τη στήνει απ’ την αρχή. Με τελετουργίες εχθρούς και λοιπά. Διότι καμιά πίστη δεν μπορεί να τα καταφέρει χωρίς εχθρούς. Γι’ αυτό άλλωστε στήνεται ολόκληρη η θρησκευτική αγάπη.

Πως θα ήταν άραγε ο χριστιανισμός χωρίς τη σταύρωση και οι χριστιανοί δίχως το σταυρό στο λαιμό τους!

Χρειαζόμαστε πάντα έναν εχθρό και οι σπουδαγμένοι αδερφοί μας που σπουδάζουν πολιτισμό στην Ευρώπη, μαζί με τον αμερικάνο φίλο, φτιάχνουν κάθε φορά ένα σπέσιαλ εχθρό αποκλειστικά για μας. Φτιάχνουν το μοντέλο του τέλειου εχθρού.

Μελετούν με άκρα προσήλωση ότι απεχθανόμαστε, ανθρώπους που ντύνονται αλλιώς και χτενίζονται αλλιώς και σκουπίζουν τον κώλο τους αλλιώς. Μελετούν εμβριθώς όλες τις μικρές τους ιδιομορφίες, ότι μας τη σπάει, και, μέσα απ’ το κομπιούτερ και την οθόνη μας τους σερβίρουν.

Έτοιμους και αιμοσταγείς. Με χατζάρα ή με περίστροφο. Με σαρίκι η με τουρμπάνι. Με κελεμπία ή με μάσκα του Ζορό.

Η μέδουσα της καταστολής έχει μάτια παντού. Στην κρεβατοκάμαρα, στην κουζίνα, στον καμπινέ. Βολβώδεις κόκκινες αστυνομικές μύτες σαρώνουν τη βασιλεύουσα για να εντοπίσουν τους κακούς.

Χιλιάδες αδερφοί της θρησκευτικής αστυνομίας ψάχνουν, χώνουν τη μύτη τους στον κώλο μας, μας μυρίζουν, μας ακούν, μας βλέπουν, εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο.

Ο αξιοσέβαστος αρχιερέας θυσιάζει ένα ανθρώπινο βρέφος πάνω στην ιερά Τράπεζα με ένα αλυσοπρίονο και κατεβάζει μονορούφι ένα δισκοπότηρο αίμα μπροστά στο ποίμνιό του.

Μια ολόκληρη γενιά, άγευστη ακόμα στο θάνατο και στον πόνο, παρακολουθεί την αποταμίευση των απολεσθεισών ζωών μέσα στον ευσπλαχνικό κουμπαρά της καλοζωίας της.

Εθελοντές για να μαζέψουν τα πτώματα, σωροί από σωσίβια κι αδειανά μάτια. Πλιατσικολόγοι που ταξινομούν τις σκιές στο στοιχειωμένο κουρνιαχτό των απειράριθμων ίσκιων.

Εγώ ειμί η οδός. Ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα εί μη δι’ εμού.

Εκατοντάδες χιλιάδες προφήτες και γραμματικοί ερμηνεύουν κατά γράμμα τις γραφές. Αφήνουν την αγάπη τους να ξεπηδήσει σαν από οχετό, χώνουν τη γλώσσα τους μέσα στο λαιμό των ανθρώπων και τους γεύονται, γλιστρούν απαλά μέσα στα έντερά τους.

https://dromos.wordpress.com/2016/02/06/hot-spot/