ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Πώς έβαλαν τη χώρα στα Μνημόνια μέσα από μια κουζίνα ξενοδοχείου
Ο ιστορικός του μέλλοντος, όταν θα επιχειρήσει να εξετάσει όλα όσα συμβαίνουν τα τελευταία έξι χρόνια, οπότε η Ελλάδα άρχισε να ζει υπό το φάσμα επαχθών και ιδιαίτερα αιματηρών μέτρων, θα βρεθεί σίγουρα μπροστά σε έναν κυκεώνα γεγονότων που προηγήθηκαν του αλήστου μνήμης διαγγέλματος του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου από το Καστελόριζο και οδήγησαν κατευθείαν στη «μνημονιακή αγκάλη» της Τρόικας.

Επιμέλεια: Χρήστος Θ. Παναγόπουλος

Το Newsbomb.gr σας παρουσιάζει μια αληθινή ιστορία από το όχι και τόσο μακρινό ελληνικό παρελθόν, μια ιστορία με πολλή ίντριγκα και πολλούς πρωταγωνιστές, ο καθένας με το δικό του μερίδιο ευθύνης.

Ο Παπακωνσταντίνου, τα κρυφά swaps του Σημίτη και ρόλος του Τρισέ

Ας γυρίσουμε το ημερολόγιο πίσω κατά 15 τουλάχιστον χρόνια, μια εποχή πολύ προτού ξεσπάσει η οικονομική κρίση, την περίοδο των «παχιών αγελάδων», όταν η Κομισιόν επευφημούσε την Ελλάδα για τους δείκτες ανάπτυξής της.

Κάπου μέσα στο 2001, ανάμεσα στην πρώτη και τη δεύτερη κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη και λίγο προτού η χώρα μπει στο ευρώ, ένα περίεργο δίστηλο κάνει την εμφάνισή του στον ελληνικό έντυπο Τύπο και αναφέρει ότι βάσει μιας έκθεσης του Ελεγκτικού Συνεδρίου «πληρώθηκαν 775 εκατ. ευρώ για έξοδα για το κρυφό swap του Σημίτη».

Επρόκειτο για μια σύμβαση ανταλλαγής ύψους 2,8 δισ. ευρώ που φέρεται ότι είχε συνάψει κρυφά η τότε κυβέρνηση με την Goldman Sachs. Ο άνθρωπος που ήξερε τα πάντα τότε για όλη αυτή την ιστορία ήταν ένα πρόσωπο που εργάστηκε αρχικά ως σύμβουλος του Κώστα Σημίτη και αργότερα διετέλεσε και ο ίδιος υπουργός Οικονομικών: ήταν ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου.

Από τη θέση του υπουργού Οικονομικών χρόνια αργότερα (σ.σ. ανέλαβε καθήκοντα επί κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου στις 7 Οκτωβρίου 2009) ο ίδιος θα έδινε εντολή για την καταβολή ποσού ύψους 1,5 δισ. ευρώ ως προμήθεια για το «αμαρτωλό» swap και μάλιστα δίχως ποτέ αυτά τα χρήματα να εμφανίζονται πουθενά, ούτε καν σε κάποια εγγραφή του Προϋπολογισμού. Έτσι δόθηκε μια γερή ώθηση προς τα πάνω στο έλλειμμα της χρονιάς εκείνης.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Ελευθεροτυπίας», στις 3 Απριλίου του 2009, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) εντοπίζει, βάσει σημειώματός της, για πρώτη φορά ασυνήθιστες οικονομικές συναλλαγές της Ελλάδας με χρηματοπιστωτικά ιδρύματα του εξωτερικού και μάλιστα υπό ασυνήθεις όρους.

Την είδηση φέρνει στο φως της δημοσιότητας το πρακτορείο Bloomberg, ενώ λίγο αργότερα στις 15 Νοεμβρίου του ίδιου έτους έρχεται και η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat), να αναφέρει πως κατά το διάστημα 2001-2007 η Ελλάδα είχε συνάψει ιδιωτικές συμβάσεις ανταλλαγής εκτός αγοράς.

Κατά την Eurostat, ήταν αυτές ακριβώς οι συμβάσεις που ζημίωσαν το χρέος της χώρας κατά τουλάχιστον 5,3 δισ. ευρώ.

Μάλιστα, το Bloomberg προχώρησε ένα βήμα παραπέρα και στις 21 Δεκεμβρίου 2010 κατέθεσε αγωγή εναντίον της ΕΚΤ, ζητώντας την δημοσιοποίηση εγγράφων που δείχνουν πως η Ελλάδα χρησιμοποίησε παράγωγα προκειμένου να αποκρύψει το δημόσιο έλλειμμά της με αποτέλεσμα να πυροδοτηθεί έτσι η περιφερειακή κρίση κρατικών χρεών στην περιοχή.

Κι εδώ είναι που τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται περίεργα: Σε απαντητική επιστολή που απέστειλε στο Bloomberg στις 21/12/2010, ο τότε πρόεδρος της ΕΚΤ Ζαν-Κλοντ Τρισέ απορρίπτει το αίτημα του ειδησεογραφικού πρακτορείου για αποκάλυψη των στοιχείων. «Οι πληροφορίες που περιλαμβάνουν τα δύο έγγραφα θα υπονομεύσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου στον τρόπο άσκησης της οικονομικής πολιτικής. Η αποκάλυψη (των εγγράφων) στις παρούσες συνθήκες των πολύ ευάλωτων αγορών ενέχει τον ουσιαστικό και οξύ κίνδυνο να ενισχύσει την μεταβλητότητα και αστάθειά τους», έγραφε χαρακτηριστικά στην επιστολή του ο διοικητής της ΕΚΤ.

http://www.newsbomb.gr/