ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Οι πεφωτισμένοι κυβερνήτες μας επέλεξαν να φορολογήσουν τα πάντα. Ό,τι περπατάει, ό,τι πετάει και ό,τι κολυμπάει, που λέει και ο λαός. Και σ” αυτά μεν που φορολογούνται σε κάθε σοβαρό κράτος, όπως το εισόδημα, επέδραμαν ως λαίλαπα και αύξησαν ληστρικά τους συντελεστές, τις προκαταβολές φόρου και τις ασφαλιστικές εισφορές με αποτέλεσμα να εξοντώσουν τους μισθωτούς, να διαλύσουν τους ελεύθερους επαγγελματίες και να αποτελειώσουν τις μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις. Και αφού απομύζησαν τα εισοδήματα, έπιασαν τα ακίνητα. Υπερφορολογώντας την κατοχή ακινήτων, πέραν του όποιου εισοδήματος προκύπτει απ’ αυτά, στην ουσία δημεύουν σταδιακά την ακίνητη περιουσία. Κατόπιν έπιασαν τις συναλλαγές και αύξησαν τον ΦΠΑ σε δυσθεώρητα ύψη. Τα αυτοκίνητα, τη βενζίνη, την κινητή τηλεφωνία, μέχρι και τη συνδρομητική τηλεόραση, όλα περνάνε από την κλίνη του φορολογικού Προκρούστη.  Η φοροθύελλα όμως δεν σταματά εδώ. Τώρα αρχίζει να δουλεύει η μονομανής φαντασία των νεοσταλινικών εγκεφάλων! Αφού τελειώσαμε με την φορολόγηση των υλικών πραγμάτων, ας προχωρήσουμε στον πλατωνικό κόσμο των ιδεών και της γνώσης. Έτσι γεφυρώνεται και το χάσμα μεταξύ Μαρξ και Πλάτωνος.

«Scientiaestpotentia». Η γνώση είναι δύναμη. Φράση που αποδίδεται στον πατριάρχη της Αγγλικής φιλοσοφίας Φράνσις Μπέικον. Αφού λοιπόν η γνώση είναι δύναμη ας φορολογήσουμε τη γνώση. Επιδρομή στην ιδιωτική μέση εκπαίδευση και πόλεμος στα ιδιωτικά πανεπιστήμια λοιπόν. Ακόμη και στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών. Και αν δεν μπορούμε να τα φορολογήσουμε, ας προσπαθήσουμε να τα καταργήσουμε. Οτιδήποτε έχει να κάνει με ιδιωτική εκπαίδευση πρέπει να φορολογηθεί ή άλλως να ισοπεδωθεί προς τα κάτω, ανάλογα με τη δημόσια εκπαίδευση. Και ας πάει να κουρεύεται το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής των πολιτών μεταξύ δημόσιας και ιδιωτικής εκπαίδευσης. Δικαίωμα απαραβίαστα κατοχυρωμένο σε κάθε αστική δημοκρατία ευρωπαϊκού τύπου. Κάπως έτσι φαντάζει σήμερα μια σύγχρονη και πιο εξευγενισμένη μορφή της μεσαιωνικής Ισπανικής Ιεράς Εξέτασης. Τότε η γνώση οδήγησε στην πυρά τον Γαλιλαίο. Σήμερα η γνώση οδηγεί στην Εφορία! Αλλά πηγή γνώσης στο σύγχρονο κόσμο δεν είναι μόνο η εκπαίδευση. Είναι εξ ίσου και το διαδίκτυο, η μεγαλύτερη πολιτιστική επινόηση του ανθρώπου μετά τον τροχό!

Ας φορολογήσουμε το διαδίκτυο λοιπόν. Πραγματικά έπαθα σοκ όταν άκουσα αυτή την πρόταση. Φόρος στο διαδίκτυο! Φόρος στην πληροφόρηση και στη γνώση!

Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Στο μεσαίωνα και στα σύγχρονα ολοκληρωτικά καθεστώτα καίγανε τα επικίνδυνα βιβλία. Σήμερα εμείς θα φορολογήσουμε το διαδίκτυο. Πάλι καλά. Στην Τουρκία και στην Κίνα οι αρχές κατήργησαν το διαδίκτυο, όταν τους έγινε ενοχλητικό, και ησύχασαν. Γιατί δηλαδή λιγότερο δημοκράτες είναι αυτοί;

Υπάρχει όμως κάτι που έχει μείνει ακόμη αφορολόγητο μετά τη γνώση. Είναι η σκέψη!

Προτείνω λοιπόν να φορολογηθεί και η σκέψη. Γιατί δηλαδή η σκέψη που είναι η μεγαλύτερη κινητήριος δύναμη –αλλά πολλές φορές είναι και επικίνδυνη για τους κρατούντες– να μένει αφορολόγητη. Πρακτικά αυτό μπορεί να γίνει ως εξής:

Θα συγκροτηθούν κατά τόπους κομματικές επιτροπές οι οποίες θα καλούν τους πολίτες μια φορά το μήνα και θα τους ζητούν να αναφέρουν λεπτομερώς τι σκέψεις έκαναν τον προηγούμενο μήνα. Προτεραιότητα θα έχουν οι δημοσιογράφοι οι οποίοι τελευταίως έχουν σηκώσει κεφάλι. Και αν μεν οι σκέψεις κρίνονται ύποπτες η αντίθετες με τα καθεστωτικά τσιτάτα, τότε ο πολίτης θα φορολογείται. Αν πάλι κρίνονται σύμφωνες με το κομματικό ευαγγέλιο, θα μπορεί ο πολίτης να διορίζεται στο Δημόσιο ή αν είναι ήδη εκεί, θα παίρνει επιπλέον μόρια η θα εξαιρείται της έστω τυπικής αξιολόγησης που δήθεν γίνεται ανά τριετία.

Άντε λοιπόν παιδιά. Λίγη φαντασία και λίγοι φόροι ακόμη, και θα κάνουμε τον Όργουελ να θυμίζει την παραδείσια νήσο της Ουτοπίας. Μέχρι να γίνουμε Αλβανία επί Εμβέρ Χότζα, έχουμε ακόμα δρόμο. Αλλά που θα μας πάει. Θα το καταφέρουμε κι αυτό.

* Ο κ. Θεοδόσης Μπουντουράκης είναι Οικονομολόγος

http://www.capital.gr/story/3120142