Ανθρωπιά… Μια λέξη που, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια, έχει ξεχαστεί από τους περισσότερους Έλληνες. Μια λέξη που συχνά συνδυαζόταν και με το φιλότιμο στην Ελλάδα. Και λογικό να έχει ξεχαστεί όταν βασικό μέλημα των περισσότερων πλέον είναι το πώς να επιβιώσουν. Ποιος μπορεί να κατηγορήσει κάποιον που «δεν έχει στον ήλιο μοίρα» για έλλειψη ανθρωπιάς. Δυστυχώς οι πολιτικές εξελίξεις μας έχουν οδηγήσει στο να γίνουμε στυγνοί εγωιστές ή «παρτάκιδες» και να λέμε ευχαριστώ στα λίγα γιατί άλλοι δεν βγάζουν τίποτα.
Είναι όμως σωστό να έχουμε ξεχάσει να είμαστε άνθρωποι; Διαφωνώ. Ακόμα και μέσα σε όλα τα προβλήματα πρέπει να βρίσκουμε χρόνο να βοηθήσουμε αυτόν που έχει ανάγκη.

Την επόμενη φορά που θα δεις έναν άνθρωπο άστεγο, δώσε του κάτι να φάει. Δεν χρειάζεται να δώσεις χρήματα. Δώσε του ένα μήλο. Αλλά δώσε του κάτι. Το χει ανάγκη περισσότερο από σένα. Σταμάτα να δικαιολογείς τον εαυτό σου. Να λες «δεν έχω χρόνο, άλλη στιγμή».

Ή «πού να τρέχω τώρα» και τόσες άλλες δικαιολογίες που ξέρουμε ότι μπορείς να βρεις, ώστε να αποποιηθείς της ευθύνης που αισθάνθηκες για ένα δευτερόλεπτο ότι είχες. Αν αποποιηθείς την ευθύνη δεν γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος, οπότε μην αισθάνεσαι όμορφα για τον εαυτό σου που απλά είχες τη σκέψη. Γιατί απλά δεν την έκανες πράξη. Βοήθησε, ξαναβρές την ανθρωπιά σου. Ό,τι μπορείς, δεν χρειάζεται να είναι κάτι σημαντικό για σένα. Σίγουρα όμως για τον άλλο θα είναι λυτρωτικό. Βοήθησε ανθρώπους. Μη φοβάσαι, μη βαριέσαι, μην αποφεύγεις. Βοήθησε. Βρες της ανθρωπιά σου. Ξέρουμε ότι είναι δύσκολο αλλά θα είναι λυτρωτικό και για σένα.
Η ζωή σου δεν κινείται παράλληλα με τις ζωές των άλλων ανθρώπων. Πάντα τέμνονται, μην το ξεχνάς.

Πηγή