Τι δηλώνει σε συνέντευξή της

Λίγο καιρό μετά το χαμό του Ανδρέα Μπάρκουλη και η γυναίκα της ζωής του, Μαίρη Μπάρκουλη, παραχώρησε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στο περιοδικό Χαι στην οποία εκφράζει μεταξύ άλλων τις ενοχές της για την απώλεια του πάλαι ποτέ ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου.

style="display:inline-block;width:320px;height:100px"
data-ad-client="ca-pub-9897597435333950"
data-ad-slot="5229183028">

«Δεν περίμενα πως θα φύγει. Την συγκεκριμένη Δεύτερα την νύχια είχε έρθει η Ρένα Κουμιώτη που είχε ξανάρθει αρκετές φορές στην εντατική να είναι και του τραγούδησε το ”ένα χελιδονάκι στο μπαλκόνι μου” που είχε τραγουδήσει σε μια ταινία που είχε παίξει ο Ανδρέας- Της κράταγε το χέρι και έδειχνε να την ακούει. Ανοιγόκλεινε τα ματάκια του και άκουγε. Την άλλη μέρα το πρωί το τραγούδησε στον γιατρό και του είπε ”θα μου δώσεις σήμερα εξιτήριο Γιάννη για να φύγω;” Του απάντησε ”Ανδρέα μου, κάτσε δυο τρεις μέρες ακόμα -για την αντιβίωση και μετά φεύγεις”. Προσπαθούσαμε να του καλύψουμε τα ερωτηματικά που είχε ίσως μέσα του. Του λέω ”Να πάω να μαγειρέψω κάτι του παιδιού; Μια ωρίτσα θα λείψω”. Εν τω μεταξύ είχε έρθει και ο κουνιάδος μου. ”Να πας” μου λέει. Του στέλνω ένα φιλί και φεύγω. Με παίρνει τηλέφωνο ο Γιάννης και με ρωτάει πού είμαι. Του είπα πως ετοίμαζα φαγητό για το παιδί. Μου λέει ”Έλα, γιατί ο Ανδρέας φεύγει”. Δεν θυμάμαι πώς έφτασα. Κοιτάω τα κορίτσια στη ρεσεψιόν, με πλησιάζει ο γιατρός και μου λέει ”λυπάμαι”. Κατέρρευσα και φώναζα ”Αφού δεν κουράστηκα να σε φροντίζω, γιατί έφυγες”; Δεν κουράστηκα. Έπαθα καρκίνο, κολπική μαρμαρυγή, ζάχαρο και κάνω ινσουλίνες… Κι όμως, δεν κουράστηκα. Κι άλλα τόσα χρόνια να ζούσε, πάλι δεν θα κουραζόμουν. Του είχα πει ”Προσπάθησε να ζήσεις όσο περισσότερο γίνεται. Εγώ δεν θα σου πω ποτέ κουράστηκα”. Κι ας υπήρχαν στιγμές που κουραζόμουν μέσα μου. Ήμουν άνθρωπος, όχι μηχανή», εξηγεί η Μαίρη Μπάρκουλη.

Τέλος σε ερώτηση του δημοσιογράφου σχετικά με το αν πιστεύει ότι ο Ανδρέας Μπάρκουλης αποφάσισε να «φύγει» όταν εκείνη έλειπε από το νοσοκομείο δηλώνει: «Ναι, γιατί δεν τον άφηνα. Πήγαινα και τον σκουντούσα. Δεν τον άφηνα».

Πηγή