Δεν ξέρω αν έχει πια οποιαδήποτε αξία να αναφέρεται κανείς στα δείγματα γραφής που δίνει καθημερινώς η κυβέρνηση της Αριστεράς που Γονάτισε. Και δεν εννοώ την υψηλή (τρομάρα μας) πολιτική – εκεί αποφασίζουν και διατάσσουν οι κ.κ. Σόιμπλε, Ρέγκλινγκ, Ντάισελμπλουμ – σήκω, κάτσε Τσακαλώτε, βήξε, ανάσανε μελλοθάνατε!.. Εννοώ

την καθημερινή πολιτική. Και μάλιστα στο επίπεδο της διαμόρφωσης -εκτός από το επίπεδο ζωής- του κοινού αισθήματος περί το κυρίαρχο ήθος. Αίφνης,

ο κ. Μηλιός! Από «δήμαρχος» (που πήγαινε), βολεύτηκε «κλητήρας» (που έγινε). Ο κ. Σταθάκης. Οχι μόνον ευλογεί πλέον τις Σκουριές, αλλά πάει να επιτρέψει τη διεύρυνση των δραστηριοτήτων της επιχείρησης και σε άλλες περιοχές. Η κυρία Νοτοπούλου, το δεξί χέρι του Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη – τόσον καλοπληρωμένο χέρι

όσον δέκα-δεκαπέντε κατακρεουργημένοι μισθοί. Ο ταλαντούχος κ. Παππάς. Είχε την πρωτοφανή επιφοίτηση και την καινοφανή ενόραση να διαπιστώσει ότι «η πολιτική δεν είναι τάβλι, είναι σκάκι». Ούτε ο Ερμής ο Τρισμέγιστος μπόρεσε ποτέ να σκεφθεί έναν τέτοιον θεόπνευστον ορισμό της πολιτικής. Αντιθέτως -βυθισμένος μέσα στην πλάνη του ο αιρετικός- πίστευε ότι η πολιτική είναι Παππατζιλίκι. «Εδώ ο παππάς, εκεί ο παππάς, ιδού το Ινστιτούτο της Φλωρεντίας». Ο κατάλογος δεν θα είχε τέλος, αλλά είναι πλέον βαρετός.

Ο κ. Μοσκοβισί ήρθε στην Ελλάδα για να ρίξει καρπαζιές και να μοιράσει τελεσίγραφα. Οι χαριτωμενιές που συνοδεύουν τα γραφόμενα για την παραμονή του εδώ είναι ανάλογης αξίας με τις αλά non paper αναλύσεις για το τέταρτο μνημόνιο Μητσοτάκη (αν δεν προλάβει να το εφαρμόσει ο Τσίπρας). Ο οποίος Τσίπρας, σε

μιαν ακόμα απέλπιδα προσπάθεια «διαχείρισης των συμβόλων», σπεύδει στην Αβάνα να προσκυνήσει τον μεγάλο νεκρό. Αλήθεια, τι είδους τιμές θα αποδώσεις στον Φιντέλ αν αρχίσεις να του λες αυτά που κάνεις; Τι θα του πεις; ότι κόβεις τα επιδόματα των αναπήρων; ότι στη βάρδιά σου πεινάνε τα παιδιά; Οτι πετάς μήνα παρά μήνα τους συνταξιούχους στον Καιάδα; Οτι ψάχνεις να βρεις τρόπο να πασάρεις τα κόκκινα δάνεια στα κοράκια;

Τι θα του πεις του Φιντέλ, Αλέξη; Οτι δεν μπορούσες να κάνεις αλλιώς; Οτι φτιάχνεις καζίνο στο Ελληνικό για να πιάσουν δουλειά γκρουπιέρηδες κάποιοι Συριζαίοι όταν πέσουν απ’ την εξουσία; Και

πώς θα μιλήσεις στον μεγάλο νεκρό, Αλέξη; Με αμερικάνικη προφορά;

Ο Κάστρο ύψωσε το ανάστημά του απέναντι σε γίγαντες. Ο Τσίπρας γονάτισε, μπροστά σε νάνους. Ο Κάστρο απέκτησε το μπόι του λαού του. Ο Τσίπρας έβαλε το μπόι του λαού στο κρεβάτι του Προκρούστη.

Δεν ξέρω τι θα απογίνει η Κούβα σ’ αυτούς τους τρομερούς καιρούς. Ξέρω όμως ότι το Patria o Muerte των Κουβανών επαναστατών θα έχει την ίδια αξία στους αιώνες όπως το Ελευθερία ή Θάνατος των Ελλήνων επαναστατών. Στις καρδιές των καταπιεζόμενων, των απόκληρων και των αδύναμων σε όλον τον πλανήτη

η φλόγα της ελευθερίας και της δικαιοσύνης δεν θα σβήσει ποτέ. Ο Κάστρο πέθανε «σεμνά ενδεδυμένος την πίστη του» – τα κομμουνιστικά ιδανικά της ισότητας και της απελευθέρωσης. Οσο κι αν τα ιδανικά αυτά μπορεί να τραυματίσθηκαν στην Κούβα ή τη ΕΣΣΔ, στην Κίνα ή το Βιετνάμ, δεν θα πάψουν ποτέ

να συσχετίζονται με το νόημα της ύπαρξής μας. Αν αυτό το νόημα έχει σχέση με το ωραίο, το αγαθό και την αρμονία στη συνύπαρξη, τότε οι άνθρωποι δεν θα ησυχάσουν ώσπου να απαλλαγούν από το άδικο. Και κάθε παραλογισμό, καθώς και αμοραλισμό που θα προσπαθεί να το δικαιολογήσει…

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
<< ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ >>
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Πηγή