Αυτή μας ενώνει μόνο, η μιζέρια μας.Κοίτα μας όλους μας βουτηγμένους μέσα της.Μίζεροι!Όλη αυτή η λάμψη που βλέπω και τα γκλίτερ και οι φωτογραφίες και τα ρούχα και το πόσο φανταστικά περνάμε όλοι, μου φωνάζουν ΜΙΖΕΡΙΑ !Ας κρυφτούμε όλοι μας για να «μη λένε».Ας προσποιηθούμε.Χαμογέλα ξανά και βγάζε φωτογραφίες και άλλες, πιο κοντινές, πιο μακρινές.Όσες πιο πολλές μπορείς, θα βγάζω και εγώ.Δεν πειράζει, ας σπαταλήσουμε τη ζωή μας να βγάζουμε φωτογραφίες!Μιας και δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να νιώσουμε καλύτερα ουσιαστικά, ας κουκουλώσουμε το πρόβλημα.Όχι τίποτα άλλο, για να πιστεύουν οι γύρω μας πως είμαστε ευτυχισμένοι, μπας και το πιστέψουμε και εμείς για λίγο!
Ναι, ωραία!Μπράβο μας!Αυτά που βλέπω με κάνουν να αναρωτιέμαι, μήπως τελικά οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν να ζουν;Γιατί φαίνεται σαν να περιμένουν να τελειώσει η ζωή τους!Από την άλλη ίσως δεν ξέρουν πΏς να ζουν!Πόσο κωμικοτραγικό. Βαριέμαι αυτή τη μιζέρια, βαριέμαι να συναναστρέφομαι με μίζερους!Ποια είναι η μιζέρια τους;
Αυτή είναι η μιζέρια μωρέ.Που θα έχεις πάντα τα ίδια ελαττώματα, ακόμα και αν τα ξέρεις .Που όσο δεν αλλάζεις εσύ, δεν θα αλλάξει ποτέ τίποτα γύρω σου.Αυτή είναι η μιζέρια, όταν δεν υπάρχει εξέλιξη ουσιαστική.Μιζέρια είναι όταν έχεις την καρδιά σου κλειστή και δεν υπολογίζεις τους ανθρώπους σαν προσωπικότητες, αλλά σαν συμφέρον.Είναι που τα έχεις ισοπεδώσει όλα και που βαρέθηκες να κάνεις παιδιάστικα πράγματα.Μιζέρια είναι που δεν αφήνεσαι.Παίρνεις σοβαρά τον τύπο που σου κόρναρε και όχι τα προβλήματά σου ή το παιδί σου όταν σου μιλάει.Μιλάς με όλους εκτός από τον εαυτό σου.Αυτό είναι η αρχή της μιζέριας σου.Άλλα σου λένε οι γύρω σου, άλλα οι φωνές στο κεφάλι σου, άλλα τα συναισθήματά σου και αντί να κάτσεις να τα συντονίσεις, αφήνεσαι.Μπορείς εσύ να ευτυχήσεις;Όταν δεν ξέρεις ποια από τις φωνές να ευχαριστήσεις πρώτα ;Μπορώ εγώ εσένα να σε εμπιστευτώ;
Αλλά δεν πειράζει, βγάλε καμιά φωτογραφία, ας πεθάνουμε όλοι στους υπολογιστές μας.Ξέχνα το πρόβλημα με την ωραία εικονική ζωή που έχεις φτιάξει, εκεί που εσύ καθορίζεις τι συμβαίνει και ό,τι δεν σου αρέσει μπορείς απλά να το σβήνεις.Εκεί που δεν έχεις αφεντικό να σε πρήζει.Εκεί που έχεις πολλούς φίλους, εκεί που έχεις αξία.Μετά μου λες γιατί δεν κρατάνε οι ανθρώπινες σχέσεις;Ποιες ανθρώπινες σχέσεις;Αυτές που ξεκινούν με ένα αίτημα φιλίας και τελειώνουν με ένα μπλοκ;Που συνήθισαν όλοι να γράφουν στον υπολογιστή αντί να μιλάνε.Που γίναμε όλοι φοβητσιάρηδες, προφυλαγμένοι από όλα και όλους.
Όμως εγώ πειράζει που θέλω να σε κοιτάζω στα μάτια και να σε αγγίζω;
Πειράζει που τις καλές στιγμές θέλω μόνο να τις νιώθω, όπως και τις κακές;
Θέλω να ακούω τη φωνή σου και να βλέπω το στόμα σου, να γελάμε με τους φίλους μου από κοντά
Θέλω… Θέλω να ζω.!
Πειράζει;

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
<< ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ >>
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°