Το Άγιο Όρος, η καταπάτηση, η απραξία, τα αφανέρωτα πλούτη στα σεντούκια στα υπόγεια, το «κράτος εν’ κράτει», τα διαφυγόντα κέρδη, η μαφία και η αδιαφορία στο δράμα ενός λαού που πεινάει, αυτοκτονεί από τα χρέη και περνάει δύσκολα.
Για τους θησαυρούς του Αγίου Όρους που θα μπορούσαν να ξεχρεώσουν την χώρα και να βάλουν τέλος στο μαρτύριο του Ελληνικού λαού, όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε.

Όσοι μάλιστα έχουμε βρεθεί στα ανήλιαγα υπόγεια των μονών έχουμε άποψη «ιδίοις όμμασι» για τους θησαυρούς που φιλοξενούν. Είδα χρυσοποίκιλτα ρούχα Βυζαντινών αυτοκρατόρων -που σε θάμπωνε ο χρυσός- κοσμήματα, διαμάντια και άλλους πολύτιμους λίθους, νομίσματα, ομόλογα, εικόνες με χρυσό και ρουμπίνια. Και όσοι έχουμε δει γνωρίζουμε και για τα «συστήματα ασφαλείας προωθημένης τεχνολογίας», όπως μας πληροφόρησαν οι μοναχοί. Κλειδί βέβαια υπάρχει μόνο ένα κι αυτό βρίσκεται πάντα στα χέρια του ηγούμενου.
Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι πως σε μία κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που βρίσκεται η χώρα δεν τολμάει η κυβέρνηση της «πρώτης φοράς αριστερά» να βάλει ένα τέλος σε όλη αυτή την ασυδοσία.

Τι πάει να πει «αυτόνομο κράτος» σε περίοδο κρίσης; Πώς είναι δυνατόν να χαίρουν προστασία οι ολίγοι και να μένουν απροστάτευτοι οι πολλοί;
Πώς είναι δυνατόν να πεθαίνουν ηλικιωμένοι από ασιτία, να λιποθυμούν τα παιδιά από ασιτία στα σχολεία, να γίνονται πόρνες μάνες για να ταίσουν τα παιδιά τους, να αυτοκτονούν επιχειρηματίες και κάποιοι να καπηλεύονται όλα όσα ανήκουν στον πεινασμένο λαό; Ναι, γιατί αυτή η περιουσία, αυτός ο θησαυρός ανήκει στον Ελληνικό λαό. Και σε κανέναν άλλον. Και η κυβέρνηση δεν μπορεί να παραμένει απαθής.

Μήπως ήρθε η ώρα να ελέγξει ο Στρατός με την παρουσία των Δικαστικών Αρχών ποιός μπαίνει και ποιος βγαίνει στο Άγιο Όρος; Μήπως ήρθε η ώρα να καταγράψει ο Στρατός με την παρουσία των Δικαστικών Αρχών όλο τον θησαυρό και την περιουσία -την φανερή και την κρυφή των Μονών; Μήπως ήρθε η ώρα να επιστρέψουν την κλεμμένη περιουσία εκεί που ανήκει, δηλαδή στον Ελληνικό λαό;
Για τί περιουσία και τι θησαυρούς μιλάμε; Ας μιλήσουμε γι’ αυτούς που είδε ο περισσότερος κόσμος στην έκθεση «Θησαυροί του Αγίου Όρους» στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού της Θεσσαλονίκης τον Ιούνιο του 1997. Για την αμύθητη αξία τους, αρκεί να θυμηθούμε τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας τους και την μεταφορά τους με απόλυτη μυστικότητα της επιχείρησης (κανείς δεν έμαθε ποτέ πότε και πώς βρέθηκαν τα κειμήλια στις προθήκες του μουσείου). Φανταστείτε λοιπόν και για τους άλλους που δεν γνωρίζουμε, αλλά και για τις business με τα τάματα των αφελών πιστών.
Πώς είναι δυνατόν σ’ ένα τόπο προσευχής και κατάνυξης να μην γνωρίζουμε πόσοι και ποιοι βρίσκονται; Κάθε καρυδιάς καρύδι προσποιείται τον μοναχό για να ξεφύγει από τον νόμο και από τις παρανομίες του.

Όπως αυτός ο δημοτικός υπάλληλος που για 8 χρόνια προσποιούνταν τον δόκιμο μοναχό και είχε καταδικασθεί σε τρις ισόβια για σωρεία οικονομικών εγκλημάτων που διέπραξε σε βάρος του δημοσίου. Και πόσοι άλλοι που δεν θα μάθουμε ποτέ, αν και πολλά ακούγονται για τα κουμάντα που κάνει η Ρώσικη μαφία.
Η ασυδοσία καλά κρατεί…Κατασχέσεις οχημάτων μοναχών επειδή διέκοψαν την μνημόνευση, πιέσεις και εκβιασμοί και άλλα τέτοια χριστιανικά στο «περιβόλι της Παναγιάς».

Σ’ ένα περιβόλι που φαίνεται να ευδοκιμούν όλα τα «φρούτα». Αλήθεια γνωρίζει ή ελέγχει κανείς το ποινικό μητρώο όσων μένουν ή μπαινοβγαίνουν στην μοναχοπολιτεία του Αγίου Όρους;
Η Αθωνική Πολιτεία που απολαμβάνει ένα ιδιαίτερο καθεστώς εντός Ελλάδας εδώ και αιώνες είναι ένα παραμύθι που πρέπει επιτέλους να τελειώνει.

Άβατο, έλεγχος κανένας, από τα ελάχιστα σημεία που δεν επιχειρήσει ποτέ η αρχαιολογική σκαπάνη -γιατί άραγε;- και οι θησαυροί των μονών.
Κανείς μέχρι τώρα και καμία δημοκρατία δεν τόλμησε να αμφισβητήσει την προστασία της μοναχοπολιτείας που ισχύει με αυτοκρατορικό χρυσόβουλο από το 883 μ.χ.

Και πολύ περισσότερο κανένας δεν τόλμησε να αγγίξει τους θησαυρούς της μοναχοπολιτείας, ακόμα και στις δύσκολες στιγμές της χώρας, όπως και τώρα.
Και αν οι μοναχοί είναι στον κόσμο της προσευχής, της νηστείας και έχουν απαρνηθεί τα εγκόσμια όπως θέλουν να πιστεύουμε ας σώσουν τον κόσμο και έμπρακτα, γιατί η προσευχή φαίνεται να μην πιάνει.

Ούτως ή άλλως στις συνθήκες που θέλουν να πιστεύουμε ότι ζουν τα επίγεια πλούτη δεν έχουν καμία σημασία. Εκτός και αν στην μοναχοπολιτεία του Αγίου Όρους πρεσβεύουν στην άκρατη μορφή του καπιταλισμού, που θέλει τον πλούτο να παραμένει πεισματικά στα χέρια των ολίγων και οι υπόλοιποι να πεθαίνουν από την πείνα.
Μήπως ήρθε η ώρα να τελειώνει το παραμύθι;

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

πηγη