Έψαξα να βρω τα πιο όμορφα χρώματα…και μάζεψα λουλούδια, κοίταξα ώρες ατέλειωτες θάλασσες και ουρανό. Έψαξα να βρω τα πιο ευωδιαστά αρώματα…Απ’ όσα έσπασα και πάλι τα ενώνω από κομμάτια που συνδέω στα
κρυφά.. ο ερωτας χρειάζεται τη σπίθα των ματιών σου τα σμιλεμένα σου πόδια, που περπάτησαν αναστεναγμούς πάνω από όμορφα αγόρια. τα φρουτώδη χείλη σου, που με ένα τους χαμόγελο νίκησαν τα πιο αστραφτερά και τα πιο αιχμηρά σπαθία του Ήφαιστου. τα μαρμαρένια στήθια σου, που χαρίζουνε ζωή σε ένα βρέφος και την κλέβουν από έναν έφηβο. ο Έρωτας δε θέλει ούτε χρόνο, ούτε ταχύτητα. ο Έρωτας θέλει εσένα τις νύχτες που ξαπλώνεις στο μαραθώνα των μαλλιών σου..Φοβάμαι μη χάσω το θαύμα των αγαλμάτινων ματιών σου και τη μελωδία που μου
αποθέτει τη νύχτα στο μάγουλο το μοναχικό ρόδο της ανάσας σου.. είσαι εσύ ο κρυμμένος μου θησαυρός
είσαι εσύ ο σταυρός και ο υγρός μου πόνος,.Θέλω τον έρωτά σου στο χρόνο του ενεστώτα, οριστικό και αμετάκλητο, δίχως υποτακτικές υπεκφυγές, αμφίβολους αορίστους και μέλλοντος κατ’ εξακολούθηση..Θέλω τον έρωτά σου εξουσία και επανάσταση..Σε γνώρισα ένα πρωί σε αρχή ενός χειμώνα. Τα λόγια σου είχαν ζεστασιά και φέραν τόση ομορφιά οση μια ανεμώνα..Αν μου ζητήσεις βοήθεια,
θα σου προσφέρω τη ζωή μου. Αν μου ζητήσεις ελπίδα, θα σου χαρίσω το Σύμπαν με όλους τους Γαλαξίες του. Γιατί η καρδιά μου, βρήκε την άνοιξη στα μάτια σου..Σ’αγαπώ με μια αγάπη κατασταλαγμένη, χωρίς δισταγμούς.. Σ’αγαπώ απέραντα, με μια υπέροχη τελειότητα.. Σ’αγαπώ με μια αγάπη, που γεννιέται κάθε χίλια χρόνια..Εισαι για μενα ο ήλιος που με την εντυπωσιακή του λάμψη διώχνει το θαμπό φεγγάρι, όσο και αν αντιστέκεται στη σκοτεινή σπηλιά του, χωρίς να ακούσει ούτε ένα τραγουδι από το αηδόνι. έτσι η ομορφιά σου μου σφραγίζει τα χείλη και κάνει παράφωνα για μένα τα πιο όμορφα τραγούδια..Διαβάζω,αλλά το μυαλό μου πετά σε εσένα σε κάθε γραμμή, σε κάθε σελίδα
ψιθυρίζει το όνομα σου. Θα τραγουδήσω το τραγούδι μας, θα μουρμουρίσω το ρυθμό μας. Προσπαθώ να κάνω πράγματα που μου αρέσουν όταν δεν είσαι εδώ και είμαι μόνος.. Αφέντρα του νου, της καρδιάς και του κορμιού μου, χρωμάτισε πάλι την άδεια μοναξιά μου. αιώνια θα σου τραγουδώ κι εσύ δε θα το μάθεις πως οι στιγμές που μου
εδωσες αξίζουν μια ζωή.. Δεν αντιμάχομαι πια τον έρωτα που νιώθω για σενα ομορφη μου Αφροδίτη……

εγραψε το πιτσιρικι

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Follow @https://twitter.com/pitsiriki1