Σφάλισα τα μάτια μου ξανά, αδιαφορώντας για τον ληστή που τρύπωσε μέσα από τις μικρές χαραμάδες του παραθύρου μου προσπαθώντας να μου κλέψει φιλιά. Τράβηξα ακόμα πιο ψηλά το πάπλωμα πάνω στο κεφάλι μου και κουλουριάστηκα πιο πολύ, σαν μωρό στην κοιλιά της μάνας μου ,προσπαθώντας ίσως να αισθανθώ κάτι από αυτή την αρχέγονη δύναμη που σου δίνει προστασία και ασφάλεια ,αρνούμενος να παραδοθώ ξανά σε μια ημέρα χωρίς όνειρα, μια ημέρα χωρίς εσένα. Προσπάθησα να φέρω στο νου μου ,το πρώτο σου γέλιο, την πρώτη φορά που μου είπες σαγαπω ,την πρώτη σου αγκαλιά ,το πρώτο σου φιλί. Μπερδεύτηκαν τα όνειρα μας και γέμισε το δωμάτιο από εσένα. Και ένιωσα τα χέρια σου να κάνουν ταξίδια στους χάρτες του κορμιού μου λεηλατώντας και κουρσεύοντας κάθε ίνα μου. Τα χείλη σου έγιναν κάρβουνα αναμμένα αφήνοντας ανελέητα τα σημάδια τους πάνω μου και η φωνή σου ψίθυρος βραχνός ,τραγούδι μελωδικό, απαιτώντας μου να πετάξω όλα τα πέπλα της καρδιάς μου και να χορέψω γυμνός μόνο για εσένα. Και εγώ χάνομαι ,αφήνομαι και αισθάνομαι…παλεύω να μην ξεχάσω εσένα και την ίδια στιγμή προσπαθώ να ξεχάσω όλα τα πράγματα που σε θυμίζουν… Τη μεριά του κρεβατιού που είναι άδεια, τη μυρωδιά σου ανακατεμένη με την κολόνια σου που αρνείται πεισματικά να ξεθυμάνει και γίνεται κομμάτι από τη σάρκα κολλώντας επάνω μου, γίνοντας λύτρωση και μαρτύριο μου. Και κλείνω με δύναμη τα μάτια που έχουν θολώσει για να μην δω αυτή τη μέρα που ξημερώνει, προσπαθώ να σε κρατήσω κοντά μου με κάθε τρόπο, να μείνω βυθισμένος στα όνειρα μου, πρωταγωνιστής στα παραμύθια σου .Και εκλιπαρώ τον αφέντη χρόνο να γυρίσει τους λεπτοδείκτες του ρολογιού πίσω να μην αφήσει την ξελογιάστρα μέρα να σε κλέψει από μένα και να με αφήσει να ζήσω…άλλη μία μέρα χωρίς εσένα…

Έγραψε το πιτσιρικι

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Follow @https://twitter.com/pitsiriki1