ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Η πιθανότητα αρχαιοκάπηλοι να έχουν φθάσει πριν τους αρχαιολόγους του υπ. Πολιτισμού στο περίφημο ταφικό μνημείο που βρέθηκε στην Αμφίπολη Σερρών-στον Τύμβο Καστά- έχει θορυβήσει το κυβερνητικό επιτελείο.

Κι αν ο ταλαίπωρος Τασούλας- υποδυόμενος τον υπουργό Πολιτισμού- άφηνε να εννοηθεί ότι ο αινιγματικός νεκρός είναι ο Μέγας Αλέξανδρος με την ελπίδα ότι σ΄ αυτή την περίπτωση θα τονωθεί η πληγωμένη μας εθνική υπερηφάνια, δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν ότι αντικείμενα από το εσωτερικό του τάφου βρίσκονται ήδη διάσπαρτα σε πολλά σημεία του κόσμου!

Κάποιοι δηλαδή έκαναν τις «ανασκαφές» τους πριν φθάσουν εδώ οι αρχαιολόγοι του υπ. Πολιτισμού.

Και δεν εννοούμε τυμβωρύχους των ρωμαϊκών χρόνων αλλά σημερινούς, που διέθεταν τις πληροφορίες και έσπευσαν πρώτοι στo σημείο!!!

To γνωρίζουν αυτό άραγε οι παράγοντες του υπ. Πολιτισμού;

Σ΄αυτή τη περίπτωση η προσπάθεια του νεοέλληνα να αναζητήσει για μια ακόμη φορά σωσίβιο στους αρχαίους Έλληνες μπορεί να γυρίσει μπούμεραγκ στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό προσωπικά που έσπευσε με την επίσκεψή του να δώσει ελπίδες για κάτι «μεγάλο».

Eδώ είναι τεράστιες οι ευθύνες της κας Μενδώνη, η οποία προφανώς παγίδεψε τον πρωθυπουργό και οφείλει να παραιτηθεί-εάν αποδειχθεί όλη αυτή η ιστορία κάτι πολύ υποδεέστερο από το αναμενόμενο.

Ο Σαμαράς, τρομαγμένος από την γνώση ότι οι δανειστές μας σε καμμία περίπτωση δεν πρόκειται όχι μόνο να κουρέψουν το χρέος αλλά ούτε καν να συζητήσουν γι΄ αυτό, αναζητεί ένα θαύμα.

Επρεπε λοιπόν να βρεθεί κάτι εντυπωσιακό σαν εποικοινωνιακό σωσίβιο για την κυβέρνησή του και τον ίδιο προσωπικά.

Μέσα στην απελπισία του πιάστηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο. Μόνο που ένας συλημένος τάφος ενός στρατηγού-κι όχι του ίδιου του στρατηλάτη- το σίγουρο είναι ότι θα προσγειώσει ανώμαλα τον Τασούλα και τους αιθεροβάμονες της κυβέρνησης στα κυβικά τους.

Οσο για τους υπόλοιπους Έλληνες η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος των ψευδαισθήσεων αρχίζει στις 18 Αυγούστου μαζί με την μεγάλη επιστροφή στα κολασμένα αστικά κέντρα.

Η κυβέρνηση Σαμαρά-όπως και οι προηγούμενες- έχει συλήσει τα όνειρα μιας γενιάς η οποία δεν έχει καμμία ευθύνη για το βαθύ κράτος της μεταπολίτευσης. Η νέα γενιά των Ελλήνων που μεταναστεύει καθημερινά όσο πιο μακριά μπορεί από τον εφιάλτη.

«Πρέπει να είναι συλημένο κατά 90% από τυμβωρύχους των ρωμαϊκών χρόνων» πιθανολογούν κάποιοι αρχαιολόγοι για το εντυπωσιακό εύρημα-σύμφωνα με το ρεπορτάζ της  Γιώτας Σύκκα στην Καθημερινή- ενώ απορρίπτουν την πιθανότητα να πρόκειται για τον τάφο του Μ. Αλεξάνδρου, τον οποίο η πλειονότητα της αρχαιολογικής κοινότητας θεωρεί ότι βρίσκεται στην Αλεξάνδρεια.

Ομως και την ερμηνεία ότι εδώ έχει ταφεί η Ρωξάνη, την οποία ο Κάσσανδρος θανάτωσε το 311 π.Χ. στην Αμφίπολη, όπως και ο γιος του στρατηλάτη, Αλέξανδρος Δ΄, δεν τη θεωρούν πολύ πιθανή.

Επισημαίνουν δε ότι ο Λέοντας της Αμφίπολης, που έστεκε στην κορυφή του τύμβου, υποδεικνύει ανδρική ταφή. Οσο για τον τάφο του γιου και νόμιμου διεκδικητή της εξουσίας του Μ. Αλεξάνδρου, δεν αμφισβητείται ότι βρίσκεται στις Αιγές, δίπλα στου παππού του, του Φιλίππου Β΄. Θα πρέπει να βρεθούν πολύ ισχυρά στοιχεία (επιγραφή) και βέβαια ταφή εφήβου για να ανατραπούν όλα αυτά.

Τα μάθατε, «βρέθηκε ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αμφίπολη», είπαμε στον Ζαν Ιβ Αμπερέρ, τον Γάλλο αρχαιολόγο που ψάχνει εδώ και είκοσι τόσα χρόνια σε στεριά και θάλασσα για τα ίχνη της πόλης που ίδρυσε ο Μέγας Αλέξανδρος το 331 π.Χ.

Το μουσουλμανικό τέμενος Nabi Daniel στην Αλεξάνδρεια που είναι πολύ πιθανό να έχει κτιστεί πάνω στον τάφο του Μεγαλέξανδρου 

Τον βρήκαμε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου σκάβει σε μόνιμη βάση (έχει ανασύρει από τη θάλασσα αρχιτεκτονικά μέλη του Φάρου της Αλεξάνδρειας και έχει αποκαλύψει μια σειρά τάφων στην περιοχή Γκαμπαρί, όπου ήταν η περίφημη «Νεκρόπολη», την οποία αναφέρει και ο Στράβωνας, όπως επίσης πλούσιες κατοικίες με ψηφιδωτά).

Η απάντηση του διάσημου αρχαιολόγου από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ήταν ένα τρανταχτό γέλιο. «Θέλετε να πείτε ότι βρέθηκε το σώμα;» μας είπε στη συνέχεια, καθώς οι σοβαροί αρχαιολόγοι δεν ψάχνουν για τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά για το σώμα του, που χάθηκε όταν ο τάφος του, τον οποίο προσκυνούσαν αυτοκράτορες, βασιλιάδες και πλήθη θαυμαστών για οκτώ ολόκληρους αιώνες, καταστράφηκε.

Ολες οι γραπτές πηγές τοποθετούν τον τάφο στην Αλεξάνδρεια. Υπάρχουν λεπτομερείς περιγραφές αρχαίων συγγραφέων, πραγματικά ρεπορτάζ της εποχής, που μιλούν για την επιβλητική πομπή που μετέφερε το 321 π.Χ. την ταριχευμένη σορό του Μεγάλου Αλεξάνδρου από τη Βαβυλώνα, όπου πέθανε (323 π.Χ.). Φαίνεται πως κράτησε σχεδόν δύο χρόνια η προετοιμασία της ταφής, δηλαδή η ταρίχευση του σώματος και η κατασκευή του μαυσωλείου στο οποίο τελικά ετάφη.

Σύμφωνα με τις περιγραφές, ο νεκρός Αλέξανδρος ήταν τοποθετημένος μέσα σε καταστόλιστη χρυσή λάρνακα την οποία μετέφερε χρυσή άμαξα που έσερναν 100 άλογα. Ο ίδιος ο Αλέξανδρος είχε ζητήσει να ταφεί στο ναό του Αμμωνος Διός στην όαση της Σίβα (Quintus Curtius Rufus, Ιστορία Μεγάλου Αλεξάνδρου). Η μεταφορά της σορού ανατέθηκε από τη συνέλευση των εταίρων και σωματοφυλάκων του Αλεξάνδρου (Περδίκκας, Λεοννάτος, Πτολεμαίος, Πείθων, Αριστόνους και Αριδαίος) στον Αριδαίο.

Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης (80 π.Χ.-20 π.Χ.), που έζησε πιο κοντά στα γεγονότα, αναφέρει σχετικά: «Επί δε την κατακομιδήν του σώματος και την κατασκευήν της αρμαμάξης της μελλούσης κομίζειν το σώμα του τετελευτηκότος βασιλέως εις Αμμωνα έταξαν Αριδαίον». Δηλαδή, η πομπή ξεκίνησε από τη Βαβυλώνα για την Αίγυπτο με επικεφαλής τον Αριδαίο και με τη χρυσοποίκιλτη «αρμάμαξα» την οποία ακολουθούσαν ολόκληρη στρατιά και πλήθος κόσμου (Διόδωρος, ΙΗ, 26).

Στα σύνορα της Αιγύπτου με τη Συρία ο Πτολεμαίος του Λάγου, συμπολεμιστής του Αλεξάνδρου, αποφάσισε να αλλάξει δρόμο η πομπή και να μην ταφεί ο μέγας στρατηλάτης στο ναό του Αμμωνα, αλλά σε ένα πολυτελές μαυσωλείο στο κέντρο της Αλεξάνδρειας: «Εκρινε (ο Πτολεμαίος) γαρ επί του παρόντος εις μεν Αμμωνα μη παρακομίζειν, κατά δε την εκτισμένην υπ” αυτού πόλιν (Αλεξάνδρεια) επιφανεστάτην ούσαν, σχεδόν τι των κατά την οικουμένην, αποθέσθαι. Κατεσκεύασεν ουν τέμενος κατά το μέγεθος και κατά την κατασκευήν της Αλεξάνδρου δόξης άξιον, εν ω κηδεύσας αυτόν…» (Διόδωρος Σικελιώτης, ΙΗ’, 28, 3-5).

Οι περισσότεροι αρχαίοι συγγραφείς αναφέρουν το ίδιο ακριβώς, ότι ετάφη σε μαυσωλείο στη θέση «Σώμα» ή «Σήμα», όπου βρίσκονταν και οι βασιλικοί τάφοι. «Μέρος δε και των βασιλείων εστί και το καλούμενον Σώμα… εν ω αι των βασιλέων ταφαί και η Αλεξάνδρου» σημειώνει ο Στράβωνας (Γεωγραφικά, XVII, C, 794, 1, 8). Συμφωνούν με τη θέση ο Αρριανός («Μετά Αλέξανδρον» Jacoby, F. Gr. Η., 156, αποσπ. 9, 25) και ο Δίων ο Κάσσιος (Ρωμ. Ιστ. 51, 15-16).

Ηταν μια αριστοκρατική συνοικία, την οποία πολλοί προσπαθούν να εντοπίσουν στη συμβολή της Οδού του Σώματος και της Κανωπικής Οδού, στη σημερινή πυκνοδομημένη αιγυπτιακή μεγαλούπολη, αλλά δεν τα έχουν καταφέρει.

Κάποιοι θεωρούν πως βρίσκεται στο λεγόμενο Υψωμα των Σωμάτων (Κομ-ελ-Δεμάς), στη θέση που βρίσκεται το μουσουλμανικό τέμενος Nabi Daniel, όπου θρυλείται ότι βρίσκεται η σορός του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Εδώ πρέπει να πούμε ότι ο πρώην γεν. διευθυντής Αρχαιοτήτων Γιάννης Τζεδάκις, ο οποίος ηγήθηκε της ομάδας που πήγε το 1995 τη Σίβα όταν η αρχαιολόγος Λ. Σουβαλτζή υποστήριζε ότι βρήκε τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, πιστεύει πως θα έπρεπε να διερευνηθεί το τέμενος καθώς είναι γνωστό πως όταν μπήκαν οι μουσουλμάνοι στην Αλεξάνδρεια έκτισαν το μεγάλο αυτό τζαμί. Με δεδομένο ότι ο Αλέξανδρος ανήκει στους προφήτες που αναφέρονται στο Κοράνι, δεν αποκλείει να έχει κτιστεί το τέμενος πάνω στον τάφο του. Τον εκπλήσσει μάλιστα η άρνηση της Γενικής Γραμματείας Αρχαιοτήτων Αιγύπτου στο πρόσφατο αίτημα ξένων επιστημόνων να ελέγξουν το δάπεδο του τζαμιού με ηλεκτρονικά μέσα προκειμένου να δοθεί μια απάντηση στο ερώτημα.

Και συμπληρώνει ο κ. Τζεδάκις, δίνοντας και μία άλλη διάσταση στο όλο θέμα: «Πρέπει να υπάρχουν αραβικά κείμενα της εποχής εκείνης που να δίνουν πληροφορίες για τον τάφο. Δυστυχώς, όμως, δεν είναι προσβάσιμες σε μας».

Ο περιηγητής Παυσανίας το 2ο αιώνα μ.Χ. στα Αττικά του (6, 3) εμπλέκει κάπως την υπόθεση, γιατί αναφέρει πως η πρώτη ταφή του Αλεξάνδρου έγινε από τον Πτολεμαίο Α” στη Μέμφιδα και ακολούθησε μεταφορά του από τον Πτολεμαίο Β” (γιο του πρώτου) στην Αλεξάνδρεια. Τα περί Μέμφιδος αναγράφονται και στο Πάριον Χρονικόν «Αλέξανδρος εις Μέμφιν ετέθη» (IG, ΧΙΙ, 5, 1, στ.112/Jacoby, FGrH, 239, απόσπ. Β, 11).

Ευρύτατες αναφορές έχουμε και για τις επισκέψεις των επωνύμων στο μνήμα του Αλέξανδρου στην Αλεξάνδρεια. Ο Δίων ο Κάσσιος αναφέρει στη «Ρωμαϊκή Ιστορία» του ότι τον τάφο του επισκέφθηκαν ο Ιούλιος Καίσαρ, ο Σεπτίμιος Σεβήρος και ο Καρακάλλας. Σημειώνει, μάλιστα, ότι όταν ο Ιούλιος Καίσαρ μπήκε μέσα στο μαυσωλείο, έμεινε για ώρα σιωπηλός, όρθιος, κοιτάζοντας τον άριστα διατηρημένο νεκρό. Η συγκίνησή του ήταν τόσο μεγάλη, που όταν άγγιξε το πρόσωπο του Αλεξάνδρου, έσπασε ένα κομμάτι της μύτης του νεκρού! (Δίων Κάσσιος, 51, 16).

Ο Καίσαρ Αύγουστος πήγε κι αυτός και προσκύνησε τον τάφο μετά τη νίκη του στο Ακτιο το 31 π.Χ. κατατροπώνοντας τον Μάρκο Αντώνιο και την Κλεοπάτρα. Πήγε για να προσφέρει στον επιφανή νεκρό ένα στεφάνι κι όταν οι οδηγοί του τον κάλεσαν να επισκεφθεί και τους τάφους της Πτολεμαϊκής Δυναστείας, ο Αύγουστος τους απάντησε: «Ηρθα να δω έναν βασιλιά, και όχι νεκρούς!».