Και εγώ μισώ τον ΣΥΡΙΖΑ

κατάλογος

Τους βλέπεις παντού τον τελευταίο καιρό. Ξεπηδούν από το πουθενά, πυροβολώντας όλη μέρα από τα social media. Είναι οι διάφοροι που επιλέουν στο διαδίκτυο, με μοναδικό σκοπό να βρίζουν και να κριτικάρουν έντονα όλη την ημέρα τον ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν λέω, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει λάθη. Λάθη σχεδιασμού, λάθη στρατηγικής. Και σίγουρα είναι υγιές να γίνεται σκληρή κριτική στην αξιωματική αντιπολίτευση. Αλλο όμως αυτό και άλλο η εμπάθεια. Η κριτική όμως αυτή, δεν εντοπίζεται μόνο στις πολιτικές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι τέτοιο άλλωστε, θα ήταν χρήσιμο, καθώς η Κουμουνδούρου φιλοδοξεί να κυβερνήσει, επομένως είναι λογικό ότι θα την περάσουμε από…κόσκινο.

Η κριτική των σύγχρονων φαρισαίων του νεοφιλελευθερισμού, γίνεται για τον τρόπο ζωής των Συριζαίων. Εάν έχουν λεφτά, εάν πάνε σε beach bars, ή εάν στην τελική δεν ζούν σαν τις μαϊμούδες στα δέντρα και προτιμούν να ζουν σαν καθημερινοί άνθρωποι. «Αριστεροί με δεξιά τσέπη», είναι η μόνιμη επωδός ενός νεοφιλελεύθερου τρολ των social media. Λες και είναι αμάρτημα ή πολιτική ανακολουθία κάποιος να εργάζεται και να βγάζει λεφτά. Η επίθεση όμως στον ΣΥΡΙΖΑ δεν σταματά εδώ. Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον, χρεώνεται τα όσα έκανε ο Στάλιν και ο Μάο. Βέβαια, για να ξεσκεπάζουμε λίγο και τους υποκριτές, οι ίδιοι δεν χρεώνουν στο ΚΚΕ τα ίδια «αμαρτήματα», καθώς το ΚΚΕ δεν ετοιμάζεται να μπει στην κυβέρνηση.

Στο ίδιο μέτωπο, ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζεται ως ένα κόμμα που αποτελείται από φίλους της τρομοκρατίας, βολεμένα σκυλάκια του συστήματος, αριστερούς του καναπέ, πλούσιους αμερικανοθρεμμένους μεγαλοκαταθέτες, βαθυπασόκους συνδικαλιστές, αναρχοκομμουνιστές, κεντροαριστερούς, ψεκασμένους και εξτρεμιστές. Αυτό δεν είναι κόμμα, το Big Brother είναι. Και δεν θέλει πρόεδρο, ψυχίατρο θέλει. Βέβαια όλοι όσοι ασκούν αυτή την κριτική, δεν μας εξηγούν ποτέ το αυτονόητο: Εάν ισχύουν όλα αυτά, γιατί δεν έχει «σκάσει» ο ΣΥΡΙΖΑ;

Ποιοι είναι όμως όλοι αυτοί οι επικριτές που τεχνηέντως δεν λένε το παραμικρό για τα ακροδεξιά στοιχεία της κυβέρνησης Σαμαρά; Είναι κατά κανόνα οι «υπερμνημονιακοί», αυτοί που ζητούν από την κυβέρνηση σκληρότερα οικονομικά μέτρα, γιατί είναι δήθεν «φιλελεύθεροι». Ωστόσο, πράγμα παράξενο, έχουν και σκληρές εθνικιστικές τάσεις την ίδια στιγμή.

Μάλλον ο Τσίπρας και το υπόλοιπο επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να βγουν μπροστά στις κάμερες και να ζητήσουν συγγνώμη για την καταστροφή στη χώρα που προκάλεσαν οι αλεπάλληλες και διαδοχικές κυβερνήσεις της Αριστεράς. Ισως τότε, οι επικριτές τους που επενδύουν στο μόνο επάγγελμα που ανθίζει, τη χολή, να τους συγχωρέσουν. Και τότε, θα μας θυμίσουν ότι στην Κεντροαριστερά (εδώ γελάμε), έρχεται η ανασυγκρότηση…

Του Δημήτρη Παπαγεωργίου