ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Μια έντονη φημολογία που θέλει τούς Ντομινίκ Στρος Καν και Χίλαρι Κλίντον να έχουν παίξει καταλυτικό ρόλο για μια επίτευξη συμφωνίας ανάμεσα στο ΔΝΤ και τον ΣΥΡΙΖΑ διαπερνά από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού.

Κι αυτό συμβαίνει την ώρα που η απουσία του Ομπάμα από την πορεία για την Δημοκρατία στο Παρίσι προκαλεί αρνητικά σχόλια στα διεθνή ΜΜΕ.

Λίγες ώρες μετά την μεγαλειώδη συγκέντρωση στο Παρίσι στη διάρκεια της οποίας το πλήθος αποθέωσε ακόμη και τους άνδρες της Αστυνομίας οι οποίοι ήταν ακροβολισμένοι στις ταράτσες η καγκελαρία ανακοίνωσε ότι τόσο η καγκελάριος της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ, ο αντικαγκελάριος (Ζίγκμαρ) Γκάμπριελ και άλλοι υπουργοί πρόκειται να συμμετάσχουν αύριο, Τρίτη, σε μια διαδήλωση που οργανώνεται από τις μουσουλμανικές ενώσεις, μπροστά από την πύλη του Βραδεμβούργου», για να καταδικασθεί η επίθεση που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι εναντίον της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Charlie Hebdo», ανακοίνωσε κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Η Μέρκελ δείχνει ότι την απασχολεί πολύ σοβαρά η απειλή του ΙSIS με την απουσία τού Ομπάμα από το Παρίσι να ρίχνει λάδι στη φωτιά των σεναρίων συνομωσίας και καχυποψίας  που θέλουν τους Ευρωπαίους και ιδιαίτερα το δίδυμο Μέρκελ-Ολάντ να «υποπτεύονται» τον Λευκό Οίκο για σχέδιο δράσης των φανατικών τζιχαντιστών κατά της Ευρώπης.

(Στα ψιλά εξάλλου πέρασε το γεγονός που ήθελε στρατιώτες του Κράτους του Ισλάμ να φιλοξενούνται σε ξενοδοχεία και νοσοκομεία της Αθήνας με πρόφαση τον θεραπευτικό τουρισμό, επί πρωθυπουργίας ΓΑΠ).

Η καχυποψία και ο τρόμος των Ευρωπαίων ήρθαν να προστεθούν στην σπερμολογία που ήθελε την προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ ως ένα ακόμη χτύπημα των Αμερικανών κατά της Ευρώπης και πιο συγκεκριμένα εναντίον της Γερμανίας.

Αίφνης λοιπόν οι δανειστές και πιο συγκεκριμένα το ΔΝΤ εμφανίζεται έτοιμο να κάνει δώρο σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ την επανεξέταση του ύψους  των πρωτογενών πλεονασμάτων της συμφωνίας. Και να το μειώσει σε επίπεδα που να μπορεί να ανταποκριθεί η οικονομία, πολύ περισσότερο που η χρονική περίοδος των πρωτογενών πλεονασμάτων που προβλέπει το μνημόνιο συμπίπτει με την επιδείνωση του οικονομικού περιβάλλοντος στην Ευρωζώνη μέσα στο οποίο διαμορφώνεται κατα κύριο λόγο το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας. 
Η “ιδέα” αυτή σύμφωνα με τους εμπλεκόμενους στον δύσκολο αυτό διάλογο …προσφέρεται για να γίνει η βάση μίας προσέγγισης με την Αθήνα μετά την 25η Ιανουαρίου, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. 

Πολύ περισσότερο μάλιστα αν η νέα κυβέρνηση έχει απόλυτη ανάγκη να στηριχθεί σε μία “υποχώρηση” της τρόικας για να εμπλακεί σε μία διαπραγμάτευση βελτίωσης των όρων του προγράμματος. Και αυτό γιατί μία μείωση του ύψους των πρωτογενών πλεονασμάτων οδηγεί σε πολύ μικρότερες απαιτήσεις στο ετήσιο δημοσιονομικό ισοζύγιο. Που σκοντάφτει η συζήτηση αυτή; Σκοντάφτει στο απλό γεγονός ότι μία τέτοια αλλαγή οδηγεί αναπόφευκτα σε μία άλλη προσέγγιση της έννοιας του περιβόητου χρηματοδοτικού κενού και την διαπραγμάτευση της βιωσιμότητας του χρέους. Με άλλα λόγια φορτώνει με περισσότερες υποχρεώσεις το ευρωπαϊκό σκέλος του προγράμματος και προς το παρόν ούτε το Βερολίνο ούτε η Φρανκφούρτη είναι έτοιμοι να ανταποκριθούν…  

Την αποκάλυψη των πρωτοβουλιών του ΔΝΤ οι οποίες έχουν θορυβήσει  το κυβερνητικό επιτελείο κάνει ο Γιάννης Αγγέλης στο Capital.gr.

Κι αυτό γιατί ένα δώρο που αποζητούσε-και δικαίως ο Σαμαράς-στην διάρκεια του τελευταίου ταξιδιού στο Βερολίνο (ένα ταξίδι που απεδείχθη ατυχές) ποτέ δεν τού εδόθη- από την κα Μέρκελ-με τις γνωστές καταστροφικές συνέπειες για το κυβερνητικό σχήμα. Aπόρροια της ατυχούς για τον Ελληνα πρωθυπουργό εξέλιξης είναι σύμφωνα με γνώστες του τρομακτικού παρασκηνίου και το κόψιμο των Παπασταύρου-Λαζαρίδη (οι οποίοι είχαν πάρει πάνω τους όλα αυτά τα χρόνια την διαπραγμάτευση με τους Τροικανούς) από το Επικρατείας.

Για πόσο όμως τόσο η Μέρκελ όσο και ο Ντράγκι θα αντιστέκονται στην «επιθυμία-διαταγή» του Λευκού Οίκου;

Και πόσο έτοιμη είναι η Μέρκελ να δεχθεί μέσα στη χώρα της-στο Βερολίνο για παράδειγμα-χτυπήματα σαν αυτό του Charlie Hebdo; Οσο έτοιμος ήταν και ο Πούτιν να δεχθεί την αιφνιδιαστική μείωση των τιμών του πετρελαίου.

Είναι γνωστό ιστορικά ότι οι ΗΠΑ δεν ανέχονται ο ορυκτός πλούτος μιας χώρας και ιδιαίτερα το πετρέλαιο να βρίσκεται στην αγορά με άλλο νόμισμα εκτός από το δολάριο. Και η Ελλάδα είναι μια χώρα με εκατοντάδες δις ευρώ ορυκτό πλούτο (διαβάστε σχετικά πιο κάτω).

Από το παραπάνω σενάριο που σάς παρουσιάσαμε για την συμφωνία ΣΥΡΙΖΑ-ΔΝΤ και την αποδοχή από τους δανειστές χαμηλότερου ύψους πλεονασμάτων-κάτι που θα μπορούσε να αποδειχθεί υπερόπλο για μια κυβέρνηση που δεν θα τα σκατώσει σε όλα τα υπόλοιπα διορίζοντας στο Δημόσιο νέους κομματικούς κηφήνες και προκαλώντας νέα ιλιγγιώδη ελλείμματα-γεννιούνται δύο εύλογες απορίες. Ποιός μεσολάβησε και γιατί. Οι απαντήσεις είναι α) Αναζητήστε την (σιδηρά) γυναίκα και B) Business as usual.

EΛΛΑΔΑ>ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΜΕ ΟΡΥΚΤΟ ΠΛΟΥΤΟ ΑΞΙΑΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΩΝ ΔΙΣ ΕΥΡΩ

Aπό τον Dunkelheit

-Η Ελλάδα είναι χώρα με ορυκτό πλούτο συνολικής αξίας εκατοντάδων δισ. ευρώ.

Στο συμπέρασμα αυτό έχουν καταλήξει έρευνες επιφανών καθηγητών που έχουν ήδη γνωστοποιηθεί στην κυβέρνηση, τα κόμματα και φυσικά στο εξωτερικό. Μιλώντας για ορυκτό πλούτο αναφερόμαστε στις ενεργειακές πρώτες ύλες όπως ο Λιγνίτης και το πετρέλαιο, καθώς και σε ορυκτά και μεταλλεύματα στα οποία η χώρα μας αποτελεί μια από τις πιο πλούσιες στον κόσμο.

Στον μεταλλευτικό κλάδο οι εξαγωγές πρωτογενών και επεξεργασμένων υλικών υπερβαίνουν το 60-65% των πωλήσεών του, ενώ πολλές εταιρείες του κλάδου κατέχουν υψηλές θέσεις στην Ευρωπαϊκή και διεθνή αγορά σε προϊόντα όπως βωξίτης, αλουμίνιο, νικέλιο, μαγνησία, μπεντονίτης, περλίτης, ελαφρόπετρα και μάρμαρο. Σε παγκόσμια κλίμακα η χώρα μας είναι η μοναδική σε παραγωγή χουντίτη, µε κύριες χρήσεις ως πληρωτικό στα πολυµερή, ως επιβραδυντικό πυρός, στις βιοµηχανίες χρωµάτων καθώς και ως υλικό επικάλυψης στη χαρτοποιία. Πρώτη χώρα παραγωγής περλίτη, που χρησιμεύει σε μονωτικά οικοδομών & σε φίλτρα, ενώ είμαστε δεύτερη χώρα παραγωγής μπεντονίτη, με κύριες χρήσεις την χύτευση μεταλλικών εξαρτημάτων αυτοκινήτου, στις γεωτρήσεις καθώς και άλλες οικιακές χρήσεις. Επίσης η χώρα μας είναι η πρώτη στην εξαγωγή μαγνησίτη (Λευκόλιθου) στην Ευρωπαίκη ένωση, με πληθώρα χρήσεων όπως πυρίμαχα, ζωοτροφές, λιπάσματα και φάρμακα.

Έντονο ενδιαφέρον υπάρχει από αγορές και μεγάλους ομίλους του εξωτερικού σχετικά με τον τομέα του ορυκτού πλούτου της χώρας μας ιδιαίτερα την παρούσα χρονική στιγμή. Μεγάλο ρόλο παίζει και η δύσκολη ιστορικά κατάσταση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια και η αδυναμία ή να το πω καλύτερα ανευθυνότητα των εκάστοτε κυβερνήσεων, από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, να ενεργοποιήσουν ένα σωστό στρατηγικό σχεδιασμό όσον αφορά τον εγχώριο ορυκτό πλούτο.  

Μία κυβέρνηση η οποία θα κοίταζε πραγματικά το καλό της χώρας και των πολιτών της θα έριχνε μεγάλο βάρος στην σωστή αξιοποίηση των βασικών πρώτων «υπόγειων» υλών της για ίδιο όφελος σε αντίθεση με το «ξεπούλημα» σε ξένους επενδυτές, έναντι ενός «πινακίου φακής», βαφτίζοντας το «ανάπτυξη».

Η εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας εκτός των άλλων συμβάλλει σημαντικά και στην περιφερειακή ανάπτυξη, αφού η εξορυκτική βιομηχανία δραστηριοποιείται κυρίως στην περιφέρεια, απασχολεί δε σημαντικό αριθμό εργαζομένων από τις τοπικές κοινωνίες και αναπτύσσει υποστηρικτικές εργασίες του εξορυκτικού παραγωγικού έργου.

Το ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών & Μεταλλευτικών Ερευνών), παραδέχεται επίσημα μόνο το 25% από τις υπάρχουσες ενώ μέχρι το 8% περίπου εκμεταλλεύεται το ελληνικό κράτος, αφήνοντας τη χώρα να βυθίζεται στην οικονομική κρίση. Η συμμετοχή μόνο του μεταλλευτικού και μεταλλουργικού τομέα στο Α.Ε.Π. ήταν για την τελευταία 10ετία κατά μέσο όρο 3,6%, ποσοστό αρκετά χαμηλό σχετικά με τον θησαυρό του Ελληνικού υπεδάφους. Είναι απαράδεκτο μια χώρα σαν την Ελλάδα να εισάγει ενέργεια (ή ανά περιπτώσεις λιγνίτη σαν πρώτη ύλη για τους ατμοηλεκτρικούς  σταθμούς της ΔΕΗ) από γειτονικές βαλκανικές χώρες σε πολλαπλάσιες τιμές (έως και 700%) από ότι θα μπορούσε να την παράγει η ίδια. Η καθυστέρηση να αξιοποιηθούν άμεσα από την ΔΕΗ ή έστω δοθούν προς αξιοποίηση σε ελληνικές εταιρίες κοιτάσματα και να συντηρηθούν ατμοηλεκτρικοί σταθμοί οδηγούν σε κατασπατάληση δημοσίου χρήματος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η παραχώρηση του ορυχείου της Βεύης στον Ν. Φλώρινας, μίας υπόθεσης η οποία «λίμναζε» για χρόνια και μόλις πριν λίγες μέρες προχώρησε σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση του Υπουργείου. Πρέπει να σημειωθεί πως το συγκεκριμένο κοίτασμα αποτελεί ένα εξαιρετικής ποιότητας κοίτασμα με πολύ καλή θερμογόνο δύναμη.

Η πρώτη συστηματική καταγραφή και ψηφιακή αποτύπωση σε μια δυναμική βάση δεδομένων, των συνολικά 114 Δημόσιων Μεταλλευτικών Χώρων (ΔΜΧ) και 22 Δημόσιων Εκτάσεων Βιομηχανικών Ορυκτών (ΔΕΒΟ) που απαντώνται σήμερα στην Ελληνική Επικράτεια, παρουσιάστηκε στις 22 Οκτωβρίου από την Επιτροπή Καταγραφής και Αξιολόγησης των Δημόσιων Μεταλλευτικών Χώρων μη Ενεργειακών Ορυκτών και Δημόσιων Εκτάσεων Βιομηχανικών Ορυκτών. Η  εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Αμφιθέατρο του ΥΠΕΚΑ, παρουσία του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννη Μανιάτη. Αν και είναι κάτι που εδώ και χρόνια έπρεπε να είχε λάβει χωρά, αποτελεί την πρώτη προσπάθεια τεκμηριωμένης αξιολόγησης του οικονομικού και αποθεματικού δυναμικού τους, που κατέληξε σε συγκεκριμένη πρόταση άμεσης αξιοποίησης  ΔΜΧ, & ΔΕΒΟ, που είναι ώριμοι για διαγωνισμό.

http://kourdistoportocali.com/post/40677/kankan