ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Καλησπέρα. Είμαι ο Πάνος και ζω εκτός Ελλάδας από το 2008. Ναι, πριν την κρίση, όταν ακόμα ο Κωστάκης έλεγε ότι αυτά εμάς τους αρχιδάτους Έλληνες δεν μας πιάνουν καθώς έχουμε στιβαρή οικονομία (μμμ, μάλλον με την κοιλιά του το μπέρδεψε).

Θυμάμαι τον εαυτό μου να την κάνει από την πατρίδα, βρίζοντας και με τον όρκο ότι δεν παίζει να επιστρέψω ποτέ στο μπουρδέλο.

Στο μεταξύ άλλαξα ήδη δυο χώρες και ισάριθμες δουλειές, και κατάλαβα ένα πράγμα.

Ο λόγος που έβριζα δεν ήταν ούτε οι χριστιανοταλιμπάν (γραμμένους τους είχα έτσι και αλλιώς στα παπάρια μου), ούτε η γραφειοκρατία και η αισχρή συμπεριφορά των συμπατριωτών μου.

Είχα μεγαλώσει μέσα στα σκατά αυτά και ως γνωστόν τα δικά σου σκατά δε σου βρωμάνε όσο των άλλων.

Κατέληξα ότι αυτό που έψαχνα και το βρήκα ήταν ένας τρόπος να απαγκιστρωθώ από την αντίληψη ότι οι νέοι είναι «παιδιά» και πρέπει να ωριμάσουν, πριν τους εμπιστευτούμε να δέσουν τα κορδόνια τους μόνοι τους.

Και έτσι ενηλικιώθηκα και εγώ το παιδί και ανέλαβα κάμποσα στην πλάτη μου χωρίς πρότερη εμπειρία και χωρίς πυξίδα.

Απλά με την όρεξη για δουλειά και την εμπιστοσύνη που μου δόθηκε. Δε νομίζω ότι έδινα τότε την εντύπωση ότι μπορώ να τα καταφέρω, και όμως κάποιος τρελός μου έδωσε την ευκαιρία.

Αυτό το κείμενο το γράφω μόνο για αυτούς που ψήφιζαν ως τώρα σοβαροφανείς φιόγκους με γραβάτα, γιατί τους ενέπνευσαν εμπιστοσύνη.

Σε αυτές τις εκλογές ψηφίστε μόνο ανθρώπους κάτω από 40.

Είναι ο μόνος τρόπος να επιστρέψουν και οι υπόλοιποι από την ξενιτιά, είναι ο μόνος δρόμος προς την αξιοπρέπεια.

Αφήστε τα «παιδιά» να κυβερνήσουν

Ευχαριστώ

(Αγαπητέ Πάνο, μαζί σου. Να είσαι καλά. Καλή πατρίδα.)     Αφήστε τα «παιδιά» να κυβερνήσουν