ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Γιατί παππού με καταδικάζεις ξανά και ξανά; Γιατί τους ψηφίζεις (αυτούς που μας πρόδωσαν) ξανά και ξανά;

Εντάξει, εσένα δε σε νοιάζει ούτε για τα χάπια ούτε για την περίθαλψή σου. Δε σε νοιάζει που σου κόβουν τη σύνταξη που ΕΣΥ πλήρωσες ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ με χρόνια σκληρής δουλειάς. Δεν σε νοιάζει που πρακτικά μέσα σε μια νύχτα με φόρους δυσβάσταχτους και ΑΔΙΚΟΥΣ σε κάνανε νοικάρη στο ΔΙΚΟ ΣΟΥ σπίτι, απλό μέτοχο στο ΔΙΚΟ ΣΟΥ βιος και σου έκλεψαν τα ψίχουλα που μια ολόκληρη ζωή αγωνίστηκες ν’ αποκτήσεις. Δε σε νοιάζει που στα στερνά σου, τσαλάκωσαν την αξιοπρέπειά σου και σου λένε, τώρα που απόκαμες, μετά από μια ολόκληρη ζωή προσφοράς, ότι είσαι βαρίδι γιατί… «ζεις περισσότερο» απ’ όσο υπολόγιζαν.

Δεν σε νοιάζει παππού, κι είναι δικαίωμά σου και το δέχομαι. Αλλά εσύ φεύγεις σιγά σιγά… Κι είμαι εγώ που θα μείνω πίσω… Έκατσες καθόλου να σκεφτείς πού με αφήνεις να ζήσω;

Σε μια πατρίδα σκλαβωμένη, χωρίς δουλειά, χωρίς παιδεία, χωρίς μέριμνα, χωρίς ασφάλεια, χωρίς αξιοπρέπεια. Σε μια πατρίδα που δεν θα μπορώ να χαίρομαι τον ήλιο και τη θάλασσα, γιατί τα ξεπουλάνε όσο όσο σε ξένους! Σε μια πατρίδα που της κλέβουν το φυσικό της πλούτο και τη δηλητηριάζουν. Κι εμένα με θέλουν μόνο να τους υπηρετώ, να δουλεύω νύχτα- μέρα, χωρίς αργίες, πετώντας μου ψίχουλα που μετά θα παίρνουν πίσω διπλά και τριπλά με φόρους άτιμους!

Με σκλαβώνουν στον τόπο μου παππού! Μέσα στην ίδια ΜΑΣ την πατρίδα, που ο πατέρας κι παππούς σου (ίσως κι εσύ ο ίδιος) ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΝ με κίνδυνο της ζωή τους (ή και προσφέροντάς την ακόμα) για να τη λευτερώσουν από τον ξένο κατακτητή ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ. Για να δώσουν σ’ εσένα κι εμένα και τα παιδιά μου μια πατρίδα ΕΛΕΥΘΕΡΗ, για να ΖΗΣΟΥΜΕ, χωρίς ζυγό, με το κεφάλι ψηλά!

Είναι η μπότα του ίδιου κατακτητή που μας λιώνει και τώρα! Σου κλέψανε τη ζωή ΣΟΥ, τους κόπους και τις θυσίες ΣΟΥ. Και τώρα μου κλέβουν το ΔΙΚΟ ΜΟΥ μέλλον και στερούν την ελπίδα και τ’ όνειρο από τα παιδιά μου! Σε κάνανε κι έσκυψες το κεφάλι και βάλανε στο δικό μου κεφάλι ζυγό και στα παιδιά μου αλυσίδες! Μας στήνουν και πάλι στο απόσπασμα. Κι αυτή τη φορά είσαι ΕΣΥ που τους δίνεις το όπλο! Δεν το βλέπεις παππού;

Καλή λευτεριά αδέρφια!