ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Πιτσιρίκο, στις 25 Ιανουαρίου θα είμαι Ελλάδα. Έκλεισα αεροπορικά εισιτήρια, πήρα και άδεια λίγες μέρες από τη δουλειά μου και έρχομαι για να ψηφίσω.

Δεν θα μπορούσα να λείψω! Η μέρα που θα φύγουν τα καθίκια πλησιάζει. Θέλω να είμαι ενεργό μέλος αυτής της ανατροπής και δεν θα μπορούσα να απουσιάζω, μένοντας παρατηρητής ενός τέτοιου ιστορικού γεγονότος.

Δεν ξέρω τι θα ξημερώσει αύριο, δεν ξέρω αν θα είναι καλύτερα ή χειρότερα, δεν ξέρω αν ο Αλέξης γίνει Τσιπρανδρέου, αυτό που ξέρω είναι πως ότι δεν εξελίσσεται και μένει στάσιμο, πεθαίνει.

Η Ελλάδα έμεινε στάσιμη για πολλά χρόνια, γι” αυτό οδηγήθηκε και στο θάνατο. Ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε. Ασχέτως τι θα συμβεί μετά, τουλάχιστον σταματήσαμε να είμαστε στάσιμοι.

Στις 25 Ιανουαρίου του 2015 γράφουμε ιστορία!

Θα είμαστε:

– Η πρώτη Ευρωπαϊκή χώρα με αριστερή -τουλάχιστον στα χαρτιά- παράταξη νικητή των εκλογών

– Η γενιά που θα γκρεμίσει τα κόμματα που λυμαίνονται τη χώρα και το δημόσιο πλούτο της τα τελευταία 40 χρόνια

– Οι πρώτοι πολίτες που στη σύγχρονη Ελλάδα δεν θα φοβηθούμε και δεν θα γίνουμε θύματα της προπαγάνδας των ΜΜΕ

Το τι θα γίνει μετά είναι αλλουνού Ιμάμη Κοράνιο και δεν χρειάζεται να μας απασχολεί τώρα.

Δεν είναι ώρα για θεωρίες. Είναι ώρα για πράξεις.

Είναι ώρα να ψηφίσουμε! Συμμετέχουμε, στέλνουμε στον αγύριστο τις οικογένειες που διοικούν την Ελλάδα σαν να είναι τσιφλίκι τους και αποδίδουμε δικαιοσύνη.

Το πρώτο βήμα είναι πάντα το δυσκολότερο. Τα επόμενα που θα χρειαστεί να κάνουμε (και θα χρειαστεί) θα έρθουν ευκολότερα.

Λυπάμαι όσους δεν ψηφίσουν. Όχι γιατί είναι «ιδιώτες», αλλά γιατί θα μείνουν παρατηρητές σε μία από τις σημαντικότερες στιγμές της σύγχρονης Ελλάδας. Δεν ξέρω τι θα λένε στα παιδιά τους και στα εγγόνια τους όταν θα τους ρωτάνε γι αυτή τη μέρα. Εγώ πάντως θα τους λέω πως ήμουν εκεί!

Με αισιοδοξία για τη νίκη!

Γιώργος από Γερμανία (βρωμοσυριζαίος και κρυφοπασόκος)

(Αγαπητέ Γιώργο, η ταπεινή μου γνώμη είναι πως Ιστορία θα γράφαμε, αν είχαμε στείλει στον διάολο την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2012. Αυτή θα ήταν μια νίκη αξιοπρέπειας, δικαιοσύνης και δημοκρατίας. Τώρα, δυόμισι χρόνια μετά, απλά κάνουμε την ανάγκη φιλοτιμία, και -μπροστά στο απόλυτο αδιέξοδο που οδήγησαν την χώρα τα δυο κόμματα που την χρεοκόπησαν και την κατέστρεψαν- αποδεικνύουμε πως δεν είμαστε εντελώς μαζοχιστές και πως θέλουμε τουλάχιστον να επιβιώσουμε. Σε κάθε περίπτωση, θα είναι μια νίκη της λογικής. Εγώ θα προτιμούσα να μην ήταν η ανάγκη που οδηγεί την ελληνική κοινωνία να κάνει κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ -γιατί η ανάγκη κάνει τώρα τον ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση- αλλά η ελπίδα. Αλλά, τι να κάνουμε, έτσι ήρθαν τα πράγματα. Τώρα κοιτάμε μπροστά. Θα τα καταφέρουμε. Κι αν δεν τα καταφέρουμε, πάλι θα χορεύουμε κάτω από τον ήλιο. Στον κόσμο που ήρθαμε, χορτάσαμε γκρεμό. Μαγκιά     Με αεροπλάνα και βαπόρια γράφουμε ιστορία