-
ΡΟΗ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΝ
-
Κρυώνω.
Ιουνίου 11, 2015 By pitsiriki1 -
ΟΧΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΑΡΑΔΕΣ! ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΩ.
Ιουνίου 11, 2015 By pitsiriki1 -
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΓΡΑΦΕΙ … «Φωτιά και τσεκούρι»
Ιουνίου 11, 2015 By pitsiriki1 -
Ο λόγος τους …μνημόνιο!
Ιουνίου 11, 2015 By pitsiriki1 -
Κατέρρευσαν οι διαπραγματεύσεις μετά την τορπίλη του ΔΝΤ και πλησιάζει Παρασκευή
Ιουνίου 11, 2015 By pitsiriki1 -
Η τραγική σαπουνόπερα της διαπραγμάτευσης
Ιουνίου 11, 2015 By pitsiriki1 -
Η τελευταία αυτοκτονία ήταν του παιδιού μου
Ιουνίου 11, 2015 By pitsiriki1 -
Μη κλαίς, θα ξανάρθω!..
Ιουνίου 11, 2015 By pitsiriki1 -
Ελπίδα και αξιοπρέπεια
Ιουνίου 11, 2015 By pitsiriki1 -
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ …11 Ιουνίου
Ιουνίου 11, 2015 By pitsiriki1 -
Ο Μικρός Τυμπανιστής.
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
Οι ήρωες δεν θα φανούν ποτέ στα δελτία των 8
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
Δολοφόνοι των παιδιών τους…
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
Ο ΣΥΡΙΖΑ που ξέρατε τελειώνει εδώ!
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
Νικηθήκαμε, Γιάννη
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
τί θα έκανες;
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
Τα αδιαπραγμάτευτα γεννούν Έλληνες
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
Μνημονιακοι σκάστε κι ακούστε αυτή την ανεργη Μητέρα του ΟΑΕΕ…Το αίμα στα χέρια σας
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
Ο πρωθυπουργός ας ετοιμάσει τον λαό για πόλεμο
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
Εικόνα που θα έπρεπε να υπάρχει σε κάθε Ελληνικό Σχολείο!!!
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ-ΣΟΚ O κυβερνήτης της παραλυσίας
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
οι τσαρλατάνοι
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
Ήρεμος
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
Νέο κείμενο της Ελλάδας στους δανειστές
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ …10 Ιουνίου
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΓΡΑΦΕΙ … Χωρίς μιλιά τον ουρανό το ονειρο αγναντεύω..
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται
Ιουνίου 09, 2015 By pitsiriki1 -
Και τώρα είμαστε στις «47 σελίδες» ενός νέου (καρα)Μνημονίου!
Ιουνίου 09, 2015 By pitsiriki1 -
ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ Ο Τσίπρας ανάμεσα στο δικό του «Καστελόριζο» και στον εφιάλτη της δραχμής
Ιουνίου 09, 2015 By pitsiriki1 -
ΚΙΝΗΣΗ ΡΗΞΗΣ; 22 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ζητούν αυξήσεις
Ιουνίου 09, 2015 By pitsiriki1 -
Ματατζήδες.
Ιουνίου 09, 2015 By pitsiriki1 -
Τι `ναι αυτό που μας ενώνει, μας χωρίζει, μας πληγώνει..
Ιουνίου 09, 2015 By pitsiriki1 -
Παρέμβαση Ομπάμα και Μέρκελ υπέρ του να κατουράνε τα ΜΑΤ στη Βουλή
Ιουνίου 09, 2015 By pitsiriki1 -
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ …9 Ιουνίου
Ιουνίου 09, 2015 By pitsiriki1 -
Πάρτυ «Πρώτη Φορά Αριστερά» στο Νammos!
Ιουνίου 08, 2015 By pitsiriki1 -
ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΟΙΜΠΛΕ ΜΕ ΣΗΜΑΣΙΑ Σόιμπλε>Eγώ και ο Βενιζέλος
Ιουνίου 08, 2015 By pitsiriki1 -
Η ΧΑΜΕΝΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ Iδού πως ο Παπανδρέου μας οδήγησε στην σφαγή των Μνημονίων
Ιουνίου 08, 2015 By pitsiriki1 -
ΣΑΛΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Μιχάλης Ιγνατίου>3 πρωθυπουργοί, 3 ένοχοι
Ιουνίου 08, 2015 By pitsiriki1 -
Μαύρο!..
Ιουνίου 08, 2015 By pitsiriki1 -
Χορεύοντας (με) τους λύκους
Ιουνίου 08, 2015 By pitsiriki1
-
ΟΧΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΑΡΑΔΕΣ! ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΩ.
Είδα οτι λόγω της οικονομικής κρίσης έφυγα απο την Ελλάδα και πήγα στην Γερμανία. Βρήκα δουλειά σε ένα εργοστασιάκι. Κάθε μέρα σπίτι – δουλειά , δουλειά- σπίτι. Μεροδούλι – μεροφάϊ. Αλλά ήμουν ξένοιαστος. Κολλούσα και ένσημα. Το βράδυ έβλεπα τηλεόραση. Την Κυριακή αγόραζα εφημερίδα.
Στην χώρα μου εγκαταστάθηκαν κάτι μαυροφορεμένα ανθρωπάκια με μπούκλες τις φαβορίτες. Τους έβλεπα (στην τηλεόραση) που πανηγύριζαν. Νομίζω επειδή πήραν την χώρα απο τους ιδιοκτήτες της χωρίς πόλεμο και χωρίς να κοπιάσουν καθόλου.
Εγώ όμως ήμουν ασφαλής. Είχα μισθό. Είχα ένσημα.
Τα χρόνια πέρασαν και βγήκα στην σύνταξη. Τώρα πήγαινα κάθε μέρα στο καφενείο. Ήσυχη ζωή. Ασφάλεια. Πού και πού θυμόμουνα το ηλιόλουστο χωριό μου στην πατρίδα. Τις ελιές μας και τα αμπέλια. Την μυρωδιά του θυμαριού και της ρίγανης. Τώρα όλα αυτά τα είχαν πάρει τα μαυροφορεμένα ανθρωπάκια. Τα έχασα αυτά αλλά κέρδισα την σύνταξη. Μπορώ και αγοράζω 200 γραμμάρια μοσχαρίσια μπριζολίτσα κάθε Κυριακή. Ασφάλεια.
Τί μπορούσα να κάνω για την χώρα μου; Αφού δεν είχαν όρεξη να αγωνισθούν οι άλλοι (οι άλλοι να αγωνισθούν – όχι εγώ !). Καλά να πάθουν που την έχασαν.
Κάποια στιγμή αρρώστησα. Με πήγαν στο νοσοκομείο. Άκουσα τις νοσοκόμες να ψυθιρίζουν οτι δεν αξίζει να ξοδεύεται το γερμανικό κράτος για να περιθάλπει συνταξιούχους μετανάστες. Θα μου κάναν μια ένεση για να με ξαποστείλουν. Την στιγμή που χώθηκε η βελόνα στο μπράτσο μου ξύπνησα απο τον πόνο.
Ήμουν ιδρωμένος.
Απ’ έξω ερχόταν η μυρωδιά της ρίγανης. Άκουγα τα τζιτζίκια. Ήμουν ακόμη στην πατρίδα. Δεν είχα φύγει. Βγήκα έξω και φίλησα το χώμα που σκεπάζει τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Επίκουρο, τον Σωκράτη, τον Μιλτιάδη, τον Λεωνίδα, τον Φίλιππο. Είναι ακόμη υγρό απο το λάδι και το κρασί απο τις αρχαίες σπονδές.
Σηκώθηκα και φώναξα μέσα στην νύχτα : “ΟΧΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΑΡΑΔΕΣ! ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΩ. ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΩΣΩ ΑΜΑΧΗΤΙ. ΕΔΩ ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΚΑΙ ΑΣ ΠΕΘΑΝΩ ΜΑΧΟΜΕΝΟΣ!”
εγραψε το πιτσιρικι