-
ΡΟΗ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΝ
-
θαμπό ονειρο του πρωινού,
Ιουνίου 12, 2015 By pitsiriki1 -
«Ρε φίλε.. Έχεις λίγο για δυο τσιγάρα;»
Ιουνίου 12, 2015 By pitsiriki1 -
Εκλογική τράπουλα με γνωστούς βαλέδες
Ιουνίου 12, 2015 By pitsiriki1 -
Οι Θεσμοί διαπραγματεύονται με τον εαυτο τους..
Ιουνίου 12, 2015 By pitsiriki1 -
σε δημόσια θέα με λεφτά του μαλάκα..
Ιουνίου 12, 2015 By pitsiriki1 -
Καλημέρα φιλαράκι.
Ιουνίου 12, 2015 By pitsiriki1 -
Ετσι Ξαφνικά.
Ιουνίου 12, 2015 By pitsiriki1 -
Ο πιο σκληρός θάνατος είναι εκείνος της σιωπής.
Ιουνίου 12, 2015 By pitsiriki1 -
Μια ζωή ζεϊμπέκικο.
Ιουνίου 12, 2015 By pitsiriki1 -
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΓΡΑΦΕΙ … “ΕΛΛΑΣ”!
Ιουνίου 12, 2015 By pitsiriki1 -
Κρυώνω.
Ιουνίου 11, 2015 By pitsiriki1 -
ΟΧΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΑΡΑΔΕΣ! ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΩ.
Ιουνίου 11, 2015 By pitsiriki1 -
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΓΡΑΦΕΙ … «Φωτιά και τσεκούρι»
Ιουνίου 11, 2015 By pitsiriki1 -
Ο λόγος τους …μνημόνιο!
Ιουνίου 11, 2015 By pitsiriki1 -
Κατέρρευσαν οι διαπραγματεύσεις μετά την τορπίλη του ΔΝΤ και πλησιάζει Παρασκευή
Ιουνίου 11, 2015 By pitsiriki1 -
Η τραγική σαπουνόπερα της διαπραγμάτευσης
Ιουνίου 11, 2015 By pitsiriki1 -
Η τελευταία αυτοκτονία ήταν του παιδιού μου
Ιουνίου 11, 2015 By pitsiriki1 -
Μη κλαίς, θα ξανάρθω!..
Ιουνίου 11, 2015 By pitsiriki1 -
Ελπίδα και αξιοπρέπεια
Ιουνίου 11, 2015 By pitsiriki1 -
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ …11 Ιουνίου
Ιουνίου 11, 2015 By pitsiriki1 -
Ο Μικρός Τυμπανιστής.
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
Οι ήρωες δεν θα φανούν ποτέ στα δελτία των 8
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
Δολοφόνοι των παιδιών τους…
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
Ο ΣΥΡΙΖΑ που ξέρατε τελειώνει εδώ!
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
Νικηθήκαμε, Γιάννη
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
τί θα έκανες;
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
Τα αδιαπραγμάτευτα γεννούν Έλληνες
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
Μνημονιακοι σκάστε κι ακούστε αυτή την ανεργη Μητέρα του ΟΑΕΕ…Το αίμα στα χέρια σας
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
Ο πρωθυπουργός ας ετοιμάσει τον λαό για πόλεμο
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
Εικόνα που θα έπρεπε να υπάρχει σε κάθε Ελληνικό Σχολείο!!!
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ-ΣΟΚ O κυβερνήτης της παραλυσίας
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
οι τσαρλατάνοι
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
Ήρεμος
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
Νέο κείμενο της Ελλάδας στους δανειστές
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ …10 Ιουνίου
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΓΡΑΦΕΙ … Χωρίς μιλιά τον ουρανό το ονειρο αγναντεύω..
Ιουνίου 10, 2015 By pitsiriki1 -
Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται
Ιουνίου 09, 2015 By pitsiriki1 -
Και τώρα είμαστε στις «47 σελίδες» ενός νέου (καρα)Μνημονίου!
Ιουνίου 09, 2015 By pitsiriki1 -
ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ Ο Τσίπρας ανάμεσα στο δικό του «Καστελόριζο» και στον εφιάλτη της δραχμής
Ιουνίου 09, 2015 By pitsiriki1 -
ΚΙΝΗΣΗ ΡΗΞΗΣ; 22 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ζητούν αυξήσεις
Ιουνίου 09, 2015 By pitsiriki1
-
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΓΡΑΦΕΙ … “ΕΛΛΑΣ”!
Κι ήθελα τόσα να σου πω πως σ’ αγαπώ να σου φωνάξω αχ να μπορούσα μια ζωή σε μια στιγμή να την αλλάξω κι έγραψα το σ’ αγαπώ στο τζάμι…Κάτω από τα μουσκεμένα βλέφαρα οι θύμησες γυρνάνε αφόρητα. Στα είκοσι οκτώ μου αγανάκτησα, επαναστάτησα, βρέθηκα σε απόγνωση. Κομμένα μου τα όνειρα, σβησμένες οι ελπίδες. Που να βρω δουλειά και πώς να ζήσω. Πως με πέντε κατοστάρικα να χτίσω την φωλιά ,να ζέψω τις ελπίδες μου με της Ιολης τα όνειρα με τόσα λίγα στάχυα… Το ξέρω, δε λέω, με βάφτισαν μικρό και με το στανιό. Σάμπως ήξερα στον ένα χρόνο της ζωής μου τίποτε; Τώρα όμως τόδα, τώρα οίδα! Θέλω την εκκλησία μου, θέλω τα ήθη μου. Θέλω τα έθιμά μου. Θέλω την πατρίδα μου. Πως μπορώ να τα έχω αυτά όταν η ίδια με διώχνει. Πως μπορώ να ανθίσω όταν η ίδια με πνίγει. Πως μπορώ να της προσφέρω χωρίς πρόσφορα. Θέλω την πατρίδα μου. Θέλω την Ελληνικότητά μου.. Θέλω η πατρίδα μου να μοιράζεται τον πλούτο της, όσος φτωχός κι αν είναι, με μένα όσο και με τους άλλους. Πνίγομαι, καίγομαι, ζητώ αέρα. Μπροστά μου τρέχει ασταμάτητα αφρισμένος ο των δασών ποταμός, ο Αξιός. Απέναντι αν θα φωνάξεις θα σ’ ακούσει ο τσολιάς, θεματοφύλακας πάνω από το φυλάκιο των Ευζώνων εκεί πάνω στην κόψη των συνόρων. Έμεινα να κουνώ το χέρι πάνω στην αποβάθρα της Ειδομένης. Γέμισα χαρά και αναγέννηση. Μπροστά η αγαπημένη μου και πίσω η καταχνιά. Εδώ είναι τα χώματά μου, η ιστορία μου, η ζωή μου. Χρόνια και χρόνια σαν καμηλιέρηδες που διασχίζουν αμετανόητοι την έρημο θα βάλουμε υνί στα χέρσα, θ’ απλώσουμε πανιά στα πέλαγα.. Νιώθω το απαλό ξεκίνημα προς τα μπρος. Σε λίγο δεν τους βλέπω, δεν βλέπω τίποτε. Τα δάκρυα μου κρύβουν κάθε εικόνα που τρέχει με ταχύτητα όπως αναπτύσσεται από την αμαξοστοιχία Νο 1004. Μια σιγή με σαν κάτι από αλγόριθμο χτύπημα πάνω στα κενά επιμήκυνσης των γραμμών να σπάνε εκκωφαντικά από την τσιριχτή φωνή της αμαξοστοιχίας…Το τρένο φεύγει, μπαίνει στο ξένο χώμα κι εγώ νιώθω ανάλαφρος που περπατώ. Μια πινακίδα μπροστά από το ανοιξιάτικο φόντο γράφει “ΕΛΛΑΣ”!
εγραψε το πιτσιρικι