Τα βράδια που μου μιλάς για τον έρωτα αισθάνομαι την επιθυμία
να ξαναρχίσω το κάπνισμα
με μια και μοναδική προϋπόθεση:
να μπορώ να κρύβω καλά μέσα στη χούφτα την μικρή κόκκινη κάφτρα του τσιγάρου μου. Σε έναν κόσμο μακρινό κάποτε θα ξυπνήσω και μαγικός δεν θα’ναι. Σε ένα φεγγάρι σκοτεινό αλύχτισμα θα στέλνω, μήπως και κάποτε μ’ακούσεις. Εσύ όμως θα είσαι μακριά και σε κάποια άλλα μικρά παιδιά κάποια παραμύθια θα τα τραγουδάς γλυκά να τα κοιμίζεις…