Την Softex δεν την κλείσαμε όλοι μαζί

wpid-wp-1453133825967.jpeg

Το λουκέτο στη Softex μου έδωσε το τελειωτικό χτύπημα και με έφερε ένα βήμα από την πόρτα του ψυχολόγου. Δεν ξέρω αν θα είμαι ποτέ ο ίδιος άνθρωπος μετά από αυτό το λουκέτο.

Πάνω που η κυβέρνηση αναλαμβάνει πρωτοβουλία για να ανασυγκροτήσει την ελληνική βιομηχανία, ήρθε το λουκέτο στη Softex.

Πώς θα σηκώσει κεφάλι η χώρα, αν δεν μπορεί να βγάλει ούτε κωλόχαρτο;

Αυτή είναι η ώρα που θα πρέπει όλοι να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να αναλάβουμε τις ευθύνες μας.

Την Softex δεν την κλείσαμε όλοι μαζί.

Δεν την έκλεισα εγώ την Softex.

Κάθε φορά που πήγαινα στην τουαλέτα, κατανάλωνα ένα ολόκληρο ρολό Softex.

Σκεφτόμουν πως πρέπει να στηρίξω την Ελλάδα και έκανα σπατάλη στο κωλόχαρτο.

Μέσα στην τουαλέτα, σκεφτόμουν τους 200 εργαζόμενους που θα έχαναν τη δουλειά τους.

Και δώσ’ του τα κωλόχαρτα.

Δυο φορές βούλωσε η χέστρα επειδή το παράκανα, για να σώσω την Softex.

Και τώρα, έχουν μείνει τα άπειρα ρολά Softex στο ντουλάπι, για να μου θυμίζουν πως ο αγώνας μου πήγε χαμένος.

Δεν τα κατάφερα να σώσω την Softex.

Εγώ έκανα ό,τι μπορούσα, για να σώσω την Softex και τις δουλειές των εργαζομένων.

Εσείς να κοιταχτείτε στον καθρέφτη.

Δεν θα φορτωθώ εγώ τις ενοχές σας.

http://feedproxy.google.com/~r/pitsirikos/uPfN/~3/Jgvg98AISxo/