ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Στην άκρη της Αττικής, στην είσοδο της Αθήνας! Αφίδνες! Πιο χαμηλά τα αυτοκίνητα το ένα πίσω απ τα άλλο, σα στρατιές μυρμηγκιών, περιμένουν ώρες για να χωρέσουν στις εισόδους στους παράδρομους. Φορτηγά κόβουν την εθνική στη μέση. Έχει χιονόνερο. Τα σταματημένα αυτοκίνητα έχουν ήδη, πιάσει πάγο. Οι κορυφές του βουνού είναι κάτασπρες. Στο αποκομμένο χώρο, οι αγρότες! Από τη ζωντανή γη και το χώμα, στην παγωμένη άσφαλτο και στη πίσσα της. Η άνοδος και η κάθοδος του μεγάλου δρόμου, με τις πολλές λουρίδες, θυμίζουν κάτι ταινίες, που έχει πέσει μεγάλο θανατικό από μολυσματική ασθένεια στο πλανήτη και κάπου, ελάχιστοι ζωντανοί προσπαθούν να επιβιώσουν. Η νύχτα πέφτει και το θερμόμετρο φτάνει στο 0.

Γύρω απ τα αυτοκινητάρα τους και τις αυτοσχέδιες τέντες για το χιονόνερο  το σκοτάδι καταπίνει κάθε ελπίδα και πρόθεση. Αναβοάνε φωτιές. Οι σπίθες χάνονται προς τα αναμμένα -πορτοκαλί θανατερό- της εθνικής. Κάποτε, ξορκίζεται η ερημία με νταούλι. Κάποιος παίζει. Ψήνουν και λουκάνικα. Τσίπουρα για τη ζέστη. Όρθιοι και κοντά ο ένας στον άλλον. Την Τρίτη, μπορεί και την Δευτέρα, θα μπουν με τα τρακτέρ στην Αθήνα. Να τους δούναι, να τους ισχνανθούνε, να πάψου να είναι αόρατοι και κάτι μακρινό όπως «οι αγρότες». Οι αγρότες που εμφανίζονται από δελτία ειδήσεων σε έχοντα ως εγχώριοι Τραμπ της αποξηραμένης Κωπαΐδας και των χωραφιών της Τριχωνίδας. «Να πληρώσουν κι αυτοί όπως εμείς» λέει ένας φίλος που κοπιάζει σε διανοητική δουλειά. Να τους πεις πως πληρώνουν και δεν ζητάνε καν τα ίδια οφέλη με τους αγρότες της Ιταλίας, της Ολλανδίας και δε το συζητάμε της Γερμανίας, με το δωρεάν πετρέλαιο, δεν έχει νόημα. Το θέμα είναι πως πάντα στρεφόμαστε ο ένας εναντία στον άλλον. Απεργούν οι καθηγητές; Είναι οι αχώρητοι που τα παίρνουν σε ιδιαίτερα. Οι φαρμακοποιοί; Είναι αυτοί με την ιδεολογία της άσπρης μπλούζας πού αφήνουν τον κόσμο να πεθάνει! Οι Πανεπιστημιακοί; Σιγά λες και δε ξέρουμε με ποιο μέσο μπήκαν στις θέσεις τους! Οι δημόσιοι υπάλληλοι; Οι τεμπέληδες! Οι ιδιωτικοί; Καλά τα «μέσαζαν» τόσα χρόνια! Οι δημοσιογράφοι; Καλά να πάθουν οι ρουφιάνοι! Οι αγρότες; Έλα ρε συ! Τόσα προγράμματα που φαγαν τα λεφτά και έχουν μερσεντές! Που τρεις φορές την Κρήτη υπολόγισαν για τις επιχορηγήσεις! Που κάθονταν στα καφενεία και πλήρωνε η Ένωση!…

… Να στραφούμε ο ένας εναντία στον άλλον! Να πιστέψουμε ψέματα και να δαιμονολογήσουμε διπλανούς μας! Οι αγρότες στην άσφαλτο τίποτα δε πήρανε! Τα λευκά κολάρα της Αθήνας τα μάσησαν όλα, όπως πάντα! Έστησαν τις δουλείες, πλούτισαν και κηρύττουν και σωτηρίες από πάνω! Τα λευκά κολάρα που χαίρουν αιωνίας ασυλίας και που πέταξαν ξεροκόμματα για να ζουν πολυτελώς και να σκαρφίζονται καινούργιες εγκληματικές ληστείες εναντίον ενός ολόκληρου λαού, που αντί να ορίσει τον πραγματικό του εσωτερικό εχθρό και δυνάστη, ψάχνει σ αυτόν που του μοιάζει φταίχτη!…

… Ακούω αρχηγούς κομμάτων και κύριες της δημοσιογραφίας συγκεκριμένης ιδεολογίας να λένε πως είναι αστοί και να χαίρονται για αυτό! Να το προτάσσουν ως προσόν για την τάχα τους αστική ευγένεια! Σε μια χώρα που οι γιαγιάδες φόραγαν μαύρο τσεμπέρι και έπλεκαν λεύκες πλεξούδες τα μαλλιά τους γύρω απ το κεφάλι, δουλεύοντας την ιδία αρχαία γη της Ιστορίας μας, εκτρέφοντας ζώα και σεβόμενοι την προσφορά τους, ψαρεύοντας σε μπλε λουλακί θάλασσες ελευθερίας, μωρή κακομοίρα τι προσποιείσαι την ψευτοευγένεια το Μπάκιγχαμ! Τι καινούργια καραμέλα είναι αυτή; «Εμείς οι αστοί»! Σιγά τα οικόσημα… 

Οι αγρότες στα μπλόκα τους είναι αποφασισμένοι! Δεν έχουν πια να χάσουν και πολλά! Τους λες το όνομα του πρωθυπουργού και αφρίζουν! Τους στέρησε το τελευταίο καταφύγιο: την ελπίδα! Δεν το συγχωρούν. Ισως γιατί πίστεψαν πολύ. Αυπνοι! «Να μας δεί η Αθήνα. Να καταλάβει»! Τα τρακτέρ μαρσάρουν…

http://kourdistoportocali.com/read-this/ta-trakter-etima-na-orgosoun-tin-athina/