ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Όλοι είδαμε το φιλί του επικεφαλής των Podemos Π. Ιγκλέσιας στο στόμα βουλευτή του κόμματός του. Ο σάλος που προκλήθηκε στα media δεν πέρασε απαρατήρητος με τον… Τσίπρα της Ισπανίας να απαντά ότι η εποχή των «ματσό» ανδρών έχει περάσει και κάτι περί αγάπης και πράσινα άλογα. Προφανώς και δεν πιστεύουμε ότι ο Ιγγλέσιας είναι gay αλλά και να είναι δε μας πέφτει λόγος. Γούστο του και καπέλο του το τι κάνει στο κρεβάτι του. Αλλά στην ισπανική Βουλή; Προφανώς έχει τον συμβολισμό του και την σκοπιμότητά του αυτή η κίνηση. Ήθελαν να τον δουν όλοι, να
συζητηθεί, να ανοίξει κουβέντα σε όλο τον κόσμο, γενικώς να προκαλέσει το καυτό φιλί στο στόμα. Το αν οι Ισπανοί θα επιλέξουν τον ηγέτη των Podemos για πρωθυπουργό τους αυτό είναι δικό τους θέμα. Κι άλλες χώρες είχαν ηγέτες που ήταν κρυφοί ή δηλωμένοι ομοφυλόφιλοι ή αμφιφυλόφιλοι. Πώς συνδέεται αυτά με την Ελλάδα; Πέραν του ότι ο Ιγγλέσιας έγινε γνωστός και σ” εμάς χάρη στις φιλίες του με τον ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να συνδεθεί και με τον σάλο που προκλήθηκε από ένα άλλο δημόσιο πρόσωπο. Ο λόγος για τον Απόστολο Γκλέτσο, δήμαρχο αλλά και πρόεδρο κόμματος. Δήλωσε ότι έχει πάει με άνδρα, με απόλυτη φυσικότητα και στη συνέχεια έκανε κι άλλες δηλώσεις πολύ… «ματσό» του στυλ «όποιος αμφισβητεί τι είμαι ας πάμε σε ένα δωμάτιο και θα δούμε ποιος θα βγει καλά» ή ότι η δήλωσή του ήταν «βαθιά πολιτική» με αφορμή τη συζήτηση που έγινε με το σύμφωνο συμβίωσης, τον μοναδικό νόμο που έχει ψηφίσει στην ουσία ο ΣΥΡΙΖΑ. Ήρθε κι ένας τρίτος, ένας ηθοποιός ονόματι Σπύρος που είχε πέρυσι πει ότι παντρεύεται τον καλό του, έχει πάει με γυναίκες, έχει και παιδί στην εφηβεία ενώ πρόσφατα δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να υιοθετήσει παιδί με τον σύντροφο που έχει. Όλα καλά κι όλα ωραία, ο καθένας κάνει ό,τι του γουστάρει. Οι μουσάτοι φιλάνε όπου και όπως γουστάρουν, ακόμη και μέσα στη Βουλή, τα παλικάρια φοράνε φουστάνια και δηλώνουν την περηφάνια τους για το κατόρθωμά τους, ανοίγει ξανά η συζήτηση για το αν πρέπει να υιοθετούνται παιδιά από gay ζευγάρια ενώ ο ένας μετά τον άλλον θα βγαίνουν διάφοροι και θα δηλώνουν ότι δεν έγινε και τίποτε. Το γυαλίζουν το πόμολο, την καίνε τη βάτα, το ψήνουν το ψάρι κι από τις δύο πλευρές, αλλά… παραμένουν άντρες, μάγκες και καραμπουζουκλήδες. Αυτό που δεν κατανοούμε είναι γιατί η gay κοινότητα, από την Ισπανία μέχρι την Ελλάδα πρέπει να βγάζουν την προσωπική τους ζωή φόρα παρτίδα. Γιατί πρέπει να προκαλούν, να γίνονται βούκινο και μπαίνουν στις τηλεοράσεις ή τα περιοδικά; Ο λόγος προφανής. Αδιαφορούν αν υπάρχουν παιδιά που βλέπουν, αυτό που θέλουν είναι να δηλώσουν τη διαφορετικότητά τους με το έτσι θέλω. Έτσι γουστάρουν και θα παρουσιάσουν την ομοφυλοφιλία τους κατά πως αυτοί θέλουν ώστε να γίνει συνήθεια στην κοινωνία. Στη λογική «αφού ο υποψήφιος πρωθυπουργός φιλά τον βουλευτή του στο στόμα μέσα στη Βουλή, γιατί να μη βγούμε κι εμείς στους δρόμους και να αρχίσουμε το μπαλαμούτι;» Ή «αφού ο μέγας μάγκας Γκλέτσος δηλώνει ότι έχει πάει με άνδρες αλλά δεν έγινε και τίποτε, γιατί να μην το δοκιμάσουμε όλοι; Μπορεί και να μας αρέσει». Και κάπως έτσι, από την κρεβατοκάμαρα, που ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει, περνάμε στο υπνοδωμάτιο. Με την υιοθεσία παιδιών, με την ετσιθελική παρουσίαση στα παιδιά της ομοφυλοφιλίας σαν κάτι εντελώς συνηθισμένο. Σαν μόδα που αν δεν την ακολουθείς είσαι ντεμοντέ. Αυτό είναι το σχέδιο της παγκόσμιας gay κοινότητας. Στην αρχή εμφανιζόταν στις ταινίες ένας ομοφυλόφιλος, μετά εμφανίστηκε με σύντροφο και εσχάτως και σε ελληνικά σήριαλ είδαμε ζευγάρια ανδρών να έχουν και μικρό παιδί. Η δύναμη της συνήθειας που κάνει τον κόσμο να πιστεύει ότι βλέπει κάτι καθημερινό και το προσπερνά με αδιαφορία. Κι έτσι, μετά το σύμφωνο συμβίωσης θα έρθει και η απελευθέρωση των υιοθεσιών και το μπαλαμούτι δημοσία, και ότι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί. Κάποτε κάναμε κριτική στον Ρουβά γιατί έβαλε φούστα, τώρα δεν μας καίγεται καρφί αν ένας αρχηγός κόμματος φιλά με πάθος βουλευτή του ή αν κάποιος πολύ άνδρας και πολλά βαρύς λέει ότι από μικρός «την τίναζε τη βάτα» αλλά δεν το έλεγε γιατί έπρεπε να βγάζει αντρίλα. Όμορφος κόσμος, αγγελικά πλασμένος και «το κλουβί με τις τρελές» να φαντάζει η ιδανική κοινωνία για να μεγαλώνει κανείς το παιδί του.

http://www.antinews.gr