ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Ποια είν’ τα πριγκιπόπουλα, με τον μεγάλο κώλο,

για να στρογγυλοκάθονται και να τον δίνουν όλο,

στους ξένους επιβήτορες,

των ευρωπαίων σούργελα, των τροϊκάνων μούτσοι,

πεσμένοι και στα τέσσερα  μπροστά στο κουαρτέτο.

Ο ευειδής Τσίπρας και οι 153 λαομπαίχτες.

«Το ΟΧΙ θέλει ΕΛΛΗΝΕΣ το ΝΑΙ θέλει ΠΡΟΔΟΤΕΣ, καιρό να ξεχωρίσουνε τ’ αγρίμια από τις κότες.» τιτιβίζει στο twitter σαν πουλάκι, ο Πολάκης (πολλάκις νταής), και ψηφίζει, μαζί με όλους τους πρωταριστερούς, ΝΑΙ, σε όλα, για να ξεχωρίσει/σουν, ως ΚΟΤΑ/ΚΟΤΕΣ, από τ αγρίμια. (Δεν θα χρειαστεί, να σκάψει λάκκο 3 μέτρα, για μένα. Μικρός, μόνο, το δέμας είμαι.)

Και ο Πρωταριστερός, μπροστάρης, ο Πρωθυπουργό;, Τσίπρας, ο ευειδής, «Μήτε βαθύς στις σκέψεις ήταν, μήτε τίποτε. Ένας τυχαίος αστείος άνθρωπος, έμαθ’ επάνω κάτω σαν τους Έλληνας να φέρεται… μιλώντας με βαρβαρισμούς δεινούς τα ελληνικά (Κ. Καβάφης «Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης) Ένας αειδής πολιτικατζής, με τρομερή αυτοπεποίθηση βλακός. «Η τεραστία σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω πολιτικώ βίω» (ανευλαβής παράφραση του τίτλου του βιβλίου του Ευ. Λεμπέση),

Ο Τσίπρας στον λαό επιδεικνύει κουτσαβάκικο νταηλίκι, και στους εταίρους και συνεταίρους του Τροϊκανούς και την ευειδή τέταρτη του κουαρτέτου, στρέφει «παρειάν αναίσθητον εις τους κολάφους.) (Ροΐδης)

Αυτός, ο μικρός ανίκανος τυφλός Κυβερνήτης, ο εξουσιολάγνος, σπουδαρχίδης γλείφει αρχίδιον εξουσίας, ηδονιζόμενος, βλέποντας τις στάχτες ενός λαού, που κι αυτός έκανε αποκαΐδια. Κοπίδων αρχηγός. (Ηράκλειτος) «πολύγνωμος, φαφλατάς, γλυκόλογος: Ποικιλόφρων κόπις ηδυλόγος» (Ευριπίδης «Εκάβη»), ο αδόλεσχος (πολυλογάς) ο ανελλήνιστος, κακοποιός της ελληνικής γλώσσας : Η σημερινή Αντιπροσωπευτική Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, η κυβερνητική αριστεροδεξιά πλειοψηφία, και η νεοφιλελεύθερη αξιωματική αντιπολίτευση, αντιπροσωπεύει στο Κοινοβούλιο τα συμφέροντα των εταίρων, συνεταίρων, τροϊκάνων κενοκράνων, που τώρα τους βάφτισαν κουαρτέτο.

Δεν αντιπροσωπεύουν, το ΟΧΙ στους ξενομπάτες, που φώναξε ο λαός. Υποτελή Πολιτεία, «μετα-αποικιακή», κατήντησαν την Χώρα οι χαλασοχώρηδες Κυβερνήτες της, ξεγελώντας τον λαό, που, αυτοί και οι προηγούμενοι, έχουν καταντήσει απαίδευτο μαζοχυλό. Το ξεγελούν, με το παραμύθι της εξόδου από την κρίση. Βλέπουν, λένε οι τυφλοί Κυβερνήτες, φως στην άκρη του τούνελ. Του τούνελ το σκοτεινό της ανέχειας και της καρπαζιάς, που έχουν χώσει τη Χώρα και τους ανθρώπους της, οι δημοβόροι πολιτικατζήδες της πρωταριστεράς και οι όμοιοί τους προηγούμενοι.

Σφίγγουν τον βρόγχο της λιτότητας και της ύφεσης στο λαιμό των ανθρώπων και τις Χώρας, κι ας λένε οι πληρωμένοι αστρολόγοι της αυλής, η κρίση πια περνάει. «Ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος, κι Μήδοι επιτέλους θα διαβούνε.» (Κ. Καβάφης) «παραιτηθείτε από την πρόσοδο αυτήν κι από την άλληνα την συναφή. Είναι μεν ουσιώδεις αλλά τι να γίνει; Σας δημιουργούν μια ΕΠΙΒΛΑΒΗ ΕΥΘΥΝΗ.» (συνεχίζει ο Καβάφης. Τα κεφαλαία δικά μου)

Λέει ο κομψευόμενος, δανδής Κατρούγκαλος, με το μαντηλάκι και ύφος αγέρωχο κενοκράνου άρχοντος: «αν χρειαστεί, αντί να μειώσουμε συντάξεις μπορούμε να αυξήσουμε τη φορολογία(…) και να προχωρήσουμε στην αύξηση των εισφορών. Όταν σου λείπουν χρήματα, είτε να μειώσεις τη δαπάνη μπορείς, ή να αυξήσεις τα έσοδα». Ο λαμπρός κουτοπόνηρος νους, σε κρανίο άχερα γεμάτο, δεν θα μειώσει τις συντάξεις. Θα τις εξανεμίσει, αυξάνοντας τις τιμές σε όλα τα αναγκαία αγαθά (τρόφιμα, φάρμακα, καύσιμα, τσιγάρα, είναι, πια, κι αυτά αναγκαία για τους φυλακισμένους στο σκοτεινό τσιπραριστερό τούνελ ανθρώπους, για να καίνε όσο γίνεται την απελπισίας τους.)
Και συνεχίζοντας τις κατρουγκαλιές, Κατρούγκαλος ομολογεί: «Κακά τα ψέματα, όταν είμαστε σε καθεστώς μνημονίου υπάρχουν τομείς που δεν αποφασίζουμε μόνοι μας» Ναι, το παραδέχτηκε ο αγέρωχος. Δεν αποφασίζουμε μόνοι μας. Σ’ εκείνων, των εταίρων τετρατροϊκανών τα κελεύσματα, ως υπήκοοί των, υπακούμε και καταδικάζουμε το λαό, ως Σίσυφος, ν ανεβοκατεβάζει τον βράχο των μνημονίων. Και τι έγιναν τα μνημόνια που θα καταργούσατε με ένα νόμο και ένα άρθρο εν μία νυκτί, ψευταράδες του κερατά. Λαοκτόνοι, κακοπράτριδες. Ξεδιάντροπες μαϊμούδες που όσο πιο ψηλά ανεβαίνετε, τόσο φαίνεται ο κώλος σας. Και η πολυτελής εσθήτα έχει σκιστεί και αποκαλύπτει τη γύμνια των επιχειρημάτων σας (του κώλου)

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων. Τα εικονιζόμενα οπίσθια ανήκουν εις την Καμήλα, πριγκιπική σύζυγο Καρόλου, Μ. Βρετανίας…

Και οι κατρουγκαλιές δεν έχουν τέλος. «Έγιναν δεκτές στο σύνολό τους οι προτάσεις της κυβέρνησης (…) Μας εμπιστεύτηκαν στο Eurogroup, είδαν περισσότερα αποτελέσματα από εμάς», δήλωσε. Για σκέψου. Είδαν περισσότερα αποτελέσματα από τους πρωταριστερούς. Είναι πιο αποτελεσματικοί από τους προηγούμενους στην καταλήστευση του λαού με το ασφαλητικοληστρικό τους σύστημα και το φοροληστρικό τους μένος. Και είναι υπερήφανος ο Κατρούγκαλος. «Είμαι υπερήφανος για το ασφαλιστικό (σ.σ ασφαληστρικό) γιατί εισάγουμε μεταρρύθμιση (σ.σ., απορρύθμιση) που βασίζεται στους πυλώνες (σ.σ. πήλινα πόδια) της ισοτιμίας (σ.σ. ατιμίας) και της κοινωνικής (σ.σ ισοπεδωτικής) δικαιοσύνης».

Αυτά λέει, ο Κατρούγκαλος, και νομίζει ότι και οι ακροατές του, είναι κι αυτοί ηλίθιοι. Ω, Ελλάδα πρώτη χώρα τι κατρουγκαλογαϊδάρους τρέφεις τώρα. Νομίζω ότι και αυτός ακόμη γελάει με τις κατρουγκαλιές Δεν προσπαθούμε να τετραγωνίσουμε τον κύκλο» είπε πρόσφατα ο Πρωθυπουργός, «Ο ηγέτης παγκοσμίου ακτινοβολίας που γεννιέται κάθε εκατό χρόνια» όπως δηλώνει βλέποντας το φως το αληθινόν, η πυγολαμπίς συντρόφισσα Φωτίου, μάλλον, μετά λόγου αγνοίας. (σ.σ το κυρία δεν είναι πολυπολιτισμικώς μηδέ πολιτικώς ορθόν, για ακραιφνείς/ακραιφνές(;) αριστερούς/αριστερές) Κι όμως μπορεί να ισχυριστεί ότι πέτυχε το θαύμα: να έχει την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο, αναγκάζοντας τον σκύλο να προσαρμόζει την όρεξή του και να τρώει όλο και λιγότερο από την ολοένα και πιο μικρή πίτα, που του πασάρει. «Θα έτρεμε η Γη έξω από τη Βουλή, αν το νομοσχέδιό μας ήταν νόμος λαιμητόμος» είπε ο αμετροεπής Κατρούγκαλος.

Μα ακριβώς γι’ αυτό δεν τρέμει. Στην τσιπραριστερή σας λαιμητόμο καρατομήσατε ολόκληρο λαό και του κόψατε τη γλώσσα. Και «Πτωχώ γλώσσα δέδεται: του φτωχού η γλώσσα είναι δεμένη.» (Ησίοδος) Όμως χτυπάτε τύμπανα. Ηχήστε σάλπιγγες. Νάτος έρχεται. Σ’ αυτόν τον γκρεμιστή δόθηκε το προνόμιο του χτίστη του φωτός.  Με νου καρδιά, πίστη κι αγάπη άσβηστη, έρχεται:

«Ο διαλεχτός της άρνησης κι ο ακριβογιός της πίστης.

Και θέλει και το γκρέμισμα νου και καρδιά και χέρι.

Πάντα κοιτάζω προς το φως το απόμακρο της μέρας.

Των πρωτογέννητων καιρών η πλάση με τ” αγρίμια ξανάρχεται.

Καλώς να ρθή. Γκρεμίζω τη ασκήμια.

Και θέλω να τραβήξω εμπρός και πλατωσιές ν” ανοίξω,

Και μ” ένα Ναι να τιναχτώ, μ” ένα Όχι να βροντήξω.

Καβάλα στο νοητάκι μου, δεν τρέμω σας όποιοι είστε.

Γρικάω, βγαίνει από μέσα μου μια προσταγή: Γκρεμίστε!»

(Κωστή Παλαμά.Ο Γκρεμιστής).

Εμπρός, να γκρεμίσουμε τις προβατογκαμήλες τους, σάπιους που μας τυραννούν, τα σάπια, τα παλιά, τα έργα των πανούργων, ανίκανων, μικρών κυβερνητών μας. Να χτίσουμε, την καινούργια Ελλάδα. Την Ελλάδα που δεν θα ντρεπόμαστε να τη λέμε Ελλάδα.

Ποιος είπε πως επέρασε της λεβεντιάς η ώρα; (Κ. Παλαμάς)

http://tsak-giorgis.blogspot.com