«Ητανε της τύχης μου να υποφέρω όσα υπόφερα και της τύχης μου να αγωνιστώ όπως αγωνίστηκα, να αγαπήσω και να τραγουδήσω όπως τραγούδησα. Γνώρισα σε διάφορα σημεία της Γης το θρίαμβο και την ήττα, έχω ζωντανή στη μνήμη μου τη γεύση του ψωμιού, αλλά και τη γεύση του αίματος. Τι περισσότερο μπορεί να θέλει ένας ποιητής; Η ζωή μου στάθηκε η ίδια η ποίησή μου και η ποίησή μου υπήρξε το στήριγμα όλων των αγώνων μου. Αν και πολλά βραβεία μου δόθηκαν, κανένα δεν μπορεί να συγκριθεί με το τελευταίο βραβείο. Να είμαι ο ποιητής του λαού μου. Το μεγάλο, το μοναδικό μου βραβείο είναι αυτό κι όχι τα βιβλία μου που μεταφράστηκαν σ” όλες τις γλώσσες του κόσμου, ούτε τα βιβλία που γράφτηκαν για να αναλύσουν τα λόγια μου».

Πάμπλο Νερούδα.
Σαν σήμερα στις 23/09/1973 πεθαίνει σε ηλικία 69 ετών στο Σαντιάγο της Χιλής ένας απ’ τους μεγαλύτερους ποιητές του 20ου αιώνα ο κομμουνιστής και μέλος της ΚΕ του ΚΚ Χιλής Πάμπλο Νερούδα.
Ο τιμημένος λογοτέχνης με το βραβείο Στάλιν, 1953, και το Νόμπελ Λογοτεχνίας, το 1971 ελάχιστες μέρες μετά το αμερικανοκίνητο πραξικόπημα της 11ης Σεπτέμβρη 1973 που ανέτρεψε τον εκλεγμένο πρόεδρο και προσωπικό του φίλο Σαλβαδόρ Αλιέντε, αφήνει την τελευταία του πνοή στην κλινική Σάντα Μαρία. Η επίσημη εκδοχή του θανάτου του κάνει λόγο για κατάληξη από φυσικά αίτια. Μαρτυρίες όμως όπως του οδηγού του, Μανουέλ Αράγια, αναφέρουν ότι έπεσε θύμα δηλητηρίασης από πράκτορες του Πινοσέτ.
Οι παρακάτω παραπομπές για τον διανοούμενο που είχε την τύχη να γνωρίσει σημαντικές προσωπικότητες όπως τον Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, Λουί Αραγκόν, Φιντέλ Κάστρο, Ναζίμ Χικμέτ, Τσε Γκεβάρα,κ.α πιστεύουμε ότι είναι αρκετές για να σχηματίσει κανείς ολοκληρωμένη άποψη γ’ αυτόν τον κομμουνιστή λογοτέχνη.
Παράλληλα και αυτή η «λογοτεχνική επιστολή» που του απεύθυνε ο Γιάννης Ρίτσος δεν μπορεί να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο.

Πηγή