όταν πεθαίνει η αγάπη, ένας άηχος πικρός λυγμός γίνεται της καρδιάς ψαλμός, κόμπος στο λαιμό και δάκρυ, κείτονται στο χώμα ερρείπια,τα λογια που δεν ειπώθηκαν, οι στιγμές μοιρολόγια για όσα φιλιά δε δόθηκαν. Σε ζήτησα ξανά, έρωτα ακριβοθώρητε μέσα απ’ τα παγωμένα χέρια μου που μαβιά πονούν την αγωνία μου. Είσαι το πιο
λαμπρό αστέρι στα βάθη τ” ουρανού το πιο όμορφο λουλούδι στην άκρη του γκρεμού. Η ζωή είναι πολύ μακριά Μεταξύ πόθου και σπασμού, Μεταξύ δύναμης και ύπαρξης, Μεταξύ ουσίας και πτώσης. Δεν θέλω να ταξιδέψω σε αμέθυστα φιλιά, ούτε σε χορταριασμένα χάδια. Μίλα σιγά για να ημερέψουν οι ψυχές, Και πότισέ τες το μονάκριβο σου δάκρυ. Ταξίδεψέ με στης ελπίδας σου τα μάκρη, Και πνίξε στο κρασί τις
ενοχές.. Χόρεψε σαν τον μελλοθάνατο στο ικρίωμα, Και γέλα με της πίκρας τις
πλημμύρες. Σκόρπισε σ’ άνεμους αλάτι και αλμύρες, Να γίνει ο πόνος σου απώλεια και βίωμα.. Στο μονοπάτι που είχαμε αφήσει τα ίχνη μας πατώ, μήπως σε κάποιο χνάρι έχεις ξεχαστεί και περιμένεις. Τις μενεξεδένιες σου στιγμές προσπαθώ να φωτίσω. Βλέπω πως κουράστηκες. Μένεις πίσω από τα βήματα μου. Μα προσπαθώ να βγάλω μια φωνή για να μ’ ακούσεις, Να ξυπνήσεις. Ο ήχος σου είναι βουβός και τα μάτια σου κλειστά. ακόμη έχεις σα νιώθεις τη μοναξιά να δρασκελίζει το νερό της αντοχής. Στα υγρά σεντόνια του ανώνυμου ονείρου Ξάπλωσα απόψε την ανάσα μου. που να στραφώ και ποια ελπίδα ν’ αφουγκραστώ.. τα όνειρά μου κλαίνε απόψε με μια φτερούγα έμειναν κι αυτή σπασμένη είναι. τα μάτια μου κουρασμένες πηγές τη μουδιασμένη ανάσα μου θέλουν να ξεκουράσουν. Όταν η νύχτα θα σου κλείνει ευγενικά τα μάτια, θέλω να θυμάσαι την νύχτα που γίναν ολα κομάτια, όταν η χαραυγή έκρυψε του χρόνου την στιγμή, που ένιωσα την αγάπη σου στην ραγισμένη καρδιά, στα παγωμένα αισθηματά μου, θα ειναι γλυκος ο ήχος που θα χτυπάει βουβά, Δεν ξέρω αν με πιστεύεις, ή αν τα θεωρείς όλα ψέματα, αλλα η σκιά σου με στοιχειώνει και την χαρά μου παγώνει. Και όμως αυτό το αναλφάβητο μολύβι μπορεί και γράφει
λέξεις, που εκφράζουν καθάριους ύμνους προσευχής και έρωτα, μελωδίες αγάπης,
που το βελούδινο άγγιγμά τους, βωμούς του έρωτα χτίζουν….

έγραψε το πιτσιρικι