Δεν θυμάμαι

wpid-wp-1480006449728.png

Σε ναυάγιο φαίνεται πως οδηγούνται οι διαπραγματεύσεις για την επίλυση του κυπριακού ζητήματος κι αυτό είναι πολύ λογικό, αφού το κυπριακό ζήτημα είναι κατά βάση ζήτημα φιλοσοφικό – μπορείς να μιλάς με τις ώρες για αυτό αλλά στο τέλος δεν βγαίνει τίποτα.

Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη να βρεθεί λύση που θα ικανοποιούσε και τις 2 πλευρές, οι συζητήσεις κατέληξαν σε αδιέξοδο κι αυτό είναι επίσης πολύ λογικό, αφού η μοναδική λύση που υπάρχει για το κυπριακό είναι να βάλουμε μια τεράστια φωτιά για να καεί, να καεί το μπουρδέλο το νησί, να το πάρουνε οι Τούρκοι και να πάει να γαμηθεί ή να ταξιδέψουμε πίσω στο χρόνο και να αποτρέψουμε την εισβολή.

Και πώς θα αποτρέψουμε την εισβολή; Μα φυσικά αποτρέποντας την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Έτσι δεν είναι, Κωνσταντίνε Μπογδάνε;

Οι κακές γλώσσες λένε ότι οι συζητήσεις τορπιλίστηκαν όταν ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς απαίτησε τα τουρκικά στρατεύματα να βουτήξουν στη θάλασσα και να γυρίσουν στα παράλια της Τουρκίας κολυμπώντας, ενώ σε αντίθετη περίπτωση απείλησε να παραιτηθεί και κάλεσε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο να κάνει το ίδιο.

Μπροστά στην τεράστια ευκαιρία να ξεφορτωθεί και τους δύο και να διορίσει στη θέση τους τα τριτοξαδέρφια του, ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ήταν έτοιμος να παραχωρήσει ολόκληρο το νησί στους Τούρκους αλλά τελευταία στιγμή ο Πάνος Καμμένος του ψιθύρισε στο αυτί πως τώρα είναι η κατάλληλη ευκαιρία η Ελλάδα να εισβάλει στην Τουρκία από το βορρά και να πάρουμε πίσω την Πόλη.

Οι στιγμές που ακολούθησαν ήταν δραματικές, αφού ο Αλέξης Τσίπρας είχε να επιλέξει ανάμεσα στο κομματικό και το εθνικό συμφέρον, οπότε αποφάσισε να το πάρει εντελώς πάνω του, με αποτέλεσμα να χάσουμε τη Θράκη και να προσαρτηθεί η Κρήτη στη Λιβύη, ενώ αν έκανε δημοψήφισμα υπήρχε κίνδυνος η γραμμή του Αττίλα να περνάει από την Πανεπιστημίου.

Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Ταγίπ Ερντογάν, ο Αλέξης Τσίπρας προσπάθησε να τον μπερδέψει μιλώντας άπταιστα ελληνικά με αγγλική προφορά, οπότε ο Τούρκος Πρόεδρος κατάλαβε ότι έχει να κάνει με εντελώς καθυστερημένους και έδωσε εντολή στην τουρκική πλευρά να αποχωρήσει από τις διαπραγματεύσεις, αφήνοντας το Νίκο Αναστασιάδη με το πουλί στο χέρι.

Kατόπιν, ο Ταγίπ Ερντογάν διεμήνυσε για ακόμα μια φορά ότι η Τουρκία αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάνης, γεγονός που εξόργισε τους Ευρωπαίους, αφού τι είναι η Συνθήκη της Λωζάνης να αμφισβητηθεί; Κανά κουρελόχαρτο σαν τη Συνθήκη της Γενεύης που καταπατά η Ευρωπαϊκή Ένωση;

Από την άλλη, η αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάνης ίσως είναι η μεγαλύτερη ευκαίρια για την απελευθέρωσης της πατρίδας μας από το μνημονιακό ζυγό, αφού όταν μπουκάρουν οι Τούρκοι στην Ελλάδα και την καταλάβουν σε 2 ώρες, θα αναγκαστούν να αναλάβουν και την αποληρωμή του χρέους.

Τέρμα πια ΕΝΦΙΑ και λοιποί φόροι! Θα πληρώνουμε μόνο έναν φόρο: τον κεφαλικό.

Τι δουλικά της Μέρκελ, τι γιουσουφάκια του Ερντογάν. Το ίδιο πράγμα είναι.

Πάντως, έχουν πολύ πλάκα όλες αυτές οι δήθεν διαπραγματεύσεις για την επίλυση του κυπριακού, αφού ουδείς θέλει να επιλυθεί το κυπριακό, ενώ είναι να απορεί κανείς που ο Νίκος Αναστασιάδης περιμένει το προτεκτοράτο του να δεχτεί οποιαδήποτε βοήθεια από το προτεκτοράτο της Ελλάδας.

Aφού στο τέλος θα γίνει ό,τι πουν τα μεγάλα αφεντικά.

Η στάση της Ελλάδας διαχρονικά ήταν και θα είναι μία: μιλάμε, μιλάμε αλλά στο τέλος αρνούμαστε τα πάντα. Το ίδιο και η στάση της Τουρκίας. Το ίδιο και των Ευρωπαίων. Το ίδιο και των Αμερικάνων.

Ποιος Νίκος Κοτζιάς τώρα και ποιος Αλέξης Τσίπρας; Είστε καθόλου με τα καλά σας όταν λέτε ότι έχει οποιαδήποτε ισχύ ο λόγος τους;

42 χρόνια έχουν περιπλέξει τόσο τα πράγματα και η γεωπολιτική θέση της Κύπρου είναι εξαιρετικά κρίσιμη και ζωτικής σημασίας για τόσους πολλούς ώστε να γίνουν πειράματα, οπότε μην περίμενετε λύση για τα επόμενα τουλάχιστον 352 χρόνια.

Η βόρεια Κύπρος – μαζί με τους αγνοούμενους και τις προσφυγικές περιουσίες – χάθηκε για πάντα το 1974 όταν οι ιδεολογικοί πρόγονοι των σημερινών πατριωτών που ουρλιάζουν για την απευλεθέρωσή της, την παρέδωσαν στους Τούρκους.

Να ζήσουμε να τη θυμόμαστε.

by To Skouliki Tom

(Ανήθικο δίδαγμα: Πάντως, αφού επί ελληνικής χούντας χάθηκε η μισή Κύπρος, θα ήταν ταιριαστό επί τουρκικής να χαθεί και η άλλη μισή. Eμένα βέβαια εντελώς στα παπάρια μου όλα αυτά και πού ανήκει το κάθε κομμάτι γης, ειδικά σήμερα που η Ελλάδα ανήκει σε όλους εκτός από τους Έλληνες, αν και η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα δεν ανήκε ποτέ στους Έλληνες, οι οποίοι ήταν απλώς φιλοξενούμενοι στον τόπο που γεννήθηκαν. Ε, τώρα που μεταναστεύουν μαζικά είναι φιλοξενούμενοι σε έναν άλλο τόπο. Και όλοι μαζί είμαστε φιλοξενούμενοι στον πλανήτη Γη, οπότε να κάτσετε να σκοτωθείτε μόνοι σας για τα χωράφια και τους δρόμους.)

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
<< ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ >>
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°









Πηγή