Θα ήταν τουλάχιστον θλιβερό να περάσει αυτή η ημέρα χωρίς να της αποδώσουμε έναν φόρο τιμής. Όχι, βέβαια, μόνο στη μέρα, αλλά κυρίως στα άτομα που αφορά. Παγκόσμια ημέρα κατά της βίας των γυναικών, λοιπόν, η σημερινή, αλλά πόση σημασία της δίνουμε;Δε θα διαφωνήσω ότι υπάρχουν εξίσου σημαντικές ημέρες, αλλά τελευταία τείνουμε να εμπλουτίζουμε τα ημερολόγια μ’ ένα σωρό άχρηστες «παγκόσμιες» ημέρες. Ημέρα φαγητού, ημέρα ύπνου κι ούτω καθ” εξής. Για να μην παρεκτραπώ, όμως, θα επιστρέψω στη σημερινή.Είναι πάσης φύσεως γνωστό αλλά κι η ίδια, προσωπικά, το έχω θίξει αρκετές φορές, πως παρόλο που οι γυναίκες μετά από πολυετείς αγώνες κατάφεραν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, η θέση τους εξακολουθεί να υποσκελίζεται, άλλοτε φανερά κι άλλοτε συγκαλυμμένα. Κι όμως, φαίνεται πως αυτό έχει μικρή πρακτική σημασία, όταν έχουμε ν’ αντιμετωπίσουμε, όχι την απλή υποσκέλιση, αλλά τη βία -λεκτική, σωματική ή συχνότερα και τις δύο μορφές μαζί. Η λυσσαλέα επίθεση στις γυναίκες δεν μπορεί να θεωρηθεί αστεία, παρά μόνο από ανθρώπους που η επίθεση αυτή δεν τους αγγίζει. Η κακία, η σκληρότητα κι, ενίοτε, η εισβολή στην προσωπική τους ζωή, είναι πέρα από κάθε αστείο. «Η βία κατά των γυναικών είναι ίσως η πιο επαίσχυντη παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Δεν κάνει διαχωρισμό μεταξύ συνόρων, πολιτισμών ή πλούτου. Όσο συνεχίζεται, δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι κάνουμε ουσιαστική πρόοδο προς την ισότητα, την ανάπτυξη και την ειρήνη».*Άλλωστε, υπάρχουν αμέτρητες περιπτώσεις, τόσο εκδήλωσης βίας κατά των γυναικών μέσα στην κοινωνία, όσο κι ενδοοικογενειακής – ενδοσυντροφικής βίας. Συχνά βρίσκονται στην επικαιρότητα υποθέσεις κακοποίησης γυναικών, αλλά κι άλλα εγκλήματα πάθους. Με βάση δεδομένα ερευνών, οι περισσότερες από τις μισές γυναίκες που έπεσαν θύματα ανθρωποκτονίας, έχουν δολοφονηθεί απ’ τους συζύγους ή τους συντρόφους τους. Γιατί, όμως, φτάσαμε σε τόσο ακραίες περιπτώσεις; Δυστυχώς, ένα τεράστιο ποσοστό γυναικών, που έχουν υποστεί τέτοιες επιθέσεις, αρνούνται ν’ απευθυνθούν σε κάποιον που μπορεί να τις βοηθήσει. Διακατέχονται από φόβο, ντροπή κι ενοχές γι αυτό που τους συμβαίνει. Ίσως κάποιες να πιστεύουν πως το φαινόμενο θα σταματήσει και προσπαθούν να δικαιολογήσουν τη συμπεριφορά του συντρόφου τους, ενώ άλλες νιώθουν υπεύθυνες γι αυτή τη συμπεριφορά. Η πραγματικότητα, όμως, είναι διαφορετική. Συνήθως η βία είναι κλιμακούμενη και τείνει να επαναλαμβάνεται σαν ατέρμων κύκλος. Πιθανόν να ξεκινήσει από μια ηπιότερη κατάσταση, όπου έχει τη μορφή απειλών και προσβολών. Αν, όμως, το θύμα δε δείξει τη συμμόρφωση που απαιτεί ο θύτης, τότε ο τελευταίος προβλέπεται πως σύντομα θα προβεί και σε έμπρακτη μορφή βίας, η οποία μπορεί να αποδειχτεί ιδιαιτέρως επικίνδυνη. Βέβαια, μέσα σ’ αυτή την αρρωστημένη κατάσταση μπορεί να υπάρξουν κάποια «φωτεινά» διαλείμματα κατά τα οποία ο θύτης ενεργεί απολογητικά και συμπονετικά προς το θύμα. Υπόσχεται πως δεν πρόκειται ποτέ ξανά ν’ αντιδράσει μ’ αυτόν τον τρόπο. Ας μην είμαστε αφελείς. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι σύντροφοι, όχι μόνο επανέλαβαν τις σκηνές βίας, αλλά σε κάθε περίπτωση ήταν και πιο έντονες από τις προηγούμενες. Κίνητρο των συμπεριφορών αυτών, συνήθως, είναι η παθολογική ζήλια, η κτητικότητα κι η καχυποψία, ενώ ως συνέπειες εμφανίζονται σωματικές κι ψυχικές βλάβες, ενώ στη έσχατη εκδοχή, ακόμα και θάνατος. Όσο σκληρό κι αν ακούγεται, συμβαίνει και, μάλιστα, εδώ και πολλά χρόνια. Και συμβαίνει, αν όχι μπροστά μας, σίγουρα όμως δίπλα μας. Μην ξεγελιέσαι! Μπορεί να συμβεί και σ’ εμάς τις ίδιες, όπως συνέβη και σε τόσες άλλες γυναίκες. Μην κλείνετε τ’ αυτιά και τα μάτια σας. Μην αγνοείτε τα σημάδια. Ζητήστε βοήθεια για εσάς ή για κάποια που νομίζετε ότι τη χρειάζεται. Σώστε την αξιοπρέπεια του γυναικείου φύλου και παλέψτε για την ισότητα. Το αξίζουμε!

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
<< ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ >>
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°