Πολλοί σοφοί κατά καιρούς είπανε και συνεχίζουν να λένε ότι μεγαλύτερη αξία έχουν εκείνα τα μικρά, τα άσημα, τα απλά πράγματα. Εκείνα για τα οποία αξίζει να παλέψεις, να μοχθήσεις ακόμα και να θυσιαστείς. Άλλωστε πόσο δίκιο έχουν, αν το καλοσκεφτείς, η πιο σημαντική λέξη, εκείνη η λέξη που εμπεριέχει το καθολικό νόημα της ύπαρξης στην ελληνική γλώσσα απαρτίζεται από μόνο τρία γράμματα, ΖΩΗ. Μια τόσο μικρή λέξη, μετά βίας δυο συλλαβές και χαρακτηρίζει τα πάντα γύρω μας, τα ομορφαίνει και τα ασχημαίνει παράλληλα, κατά κάποιον τρόπο η αέναη πνοή του κόσμου μας, αλλά και της οπτικής μας για τον κόσμο τον ίδιο.

Ζωή, είναι αυτή η λέξη, η έννοια που περικλείει όλα τα νοήματα, που δίνει έμφαση και υπόσταση σε άλλες λέξεις και έννοιες και σε ιδέες για τις οποίες άνθρωποι δώσανε μάχες, θυσίασαν τον εαυτό τους και θα συνεχίσουν ως το τέλος!

Αν κάτι προσδιορίζει τη γενιά μας είναι ότι ζούμε σε μια εποχή της ανθρώπινης ιστορίας, όπου πλέον στην κοινωνική συνείδηση της Ευρώπης και του δυτικού κόσμου γενικότερα έχει εμπεδωθεί ότι το μίσος, ο ρατσισμός, ο εθνικισμός, ο ολοκληρωτισμός, ο φασισμός είναι έννοιες και ιδεολογίες οι οποίες όχι μόνο δεν έδωσαν λύσεις στις διαφορές των λαών παρά μόνο πόνο, υστερία και απώλεια. Ο Β” παγκόσμιος πόλεμος ήταν μια κατάρα για τους παππούδες μας, αλλά ένα αγαθό για εμάς. Γιατί πλέον γνωρίζουμε, μάθαμε και ξέρουμε το αποτέλεσμα.

Είναι άνοστο λοιπόν, είναι διεστραμμένο σήμερα να φωλιάζει μέσα στην ψυχή μας μίσος και φθόνος, να προσπαθούμε να πείσουμε τους εαυτούς μας για μια ανύπαρκτη ανωτερότητα έναντι άλλων λαών, κοινωνικών ομάδων και διαφορετικών ανθρώπων μόνο και μόνο για να καλύψουμε δικές μας αδυναμίες απέναντι στα στραβά και δύσκολα που αντιμετωπίζουμε, στον δύσβατο δρόμο της καθημερινότητας μας.

Όλοι οι άνθρωποι σε αυτόν τον πλανήτη είτε λευκοί, είτε μαύροι, είτε κίτρινοι, μελαψοί ή ξανθοί, μελαχρινοί, άντρες και γυναίκες γεννιόμαστε με είκοσι τρία ζευγάρια χρωμοσωμάτων. Οι γενετικές παραλλαγές δεν καθορίζουν ανώτερους και κατώτερους ανθρώπους, αλλά θεμελιώνουν αυτήν την ποικιλομορφία που κάνει την ίδια τη ζωή τόσο όμορφη και τόσο αναγκαία, αυτήν την ποικιλομορφία που διαμορφώνει εμάς και τον κόσμο μας τόσο χαρισματικούς και πραγματικά όμορφους, μα πάνω από όλα αντάξιους στο προνόμιο της ύπαρξης.

Ας αφήσουμε στην άκρη το μίσος και την περιφρόνηση, όπως και την προσπάθεια επιβολής απέναντι στον δίπλα μας, τον συνάδελφο, τον συμμαθητή, τον γείτονα, τον μετανάστη, τον πρόσφυγα, τον αλλόθρησκο, τον αδύναμο, τον διαφορετικό γιατί αν κάτι δεν μπορείς να το κατανοήσεις, δεν το πολεμάς, δεν το σκοτώνεις, αλλά προσπαθείς να το καταλάβεις και να το εξηγήσεις. Έτσι άλλωστε η ανθρωπότητα έκανε βήματα μπροστά, από το σκοταδισμό στον διαφωτισμό, αναγεννηθήκαμε όταν αντιληφθήκαμε ότι δεν υπάρχει μια μοναδική αλήθεια, ότι ο καθένας από εμάς κατέχει κάποιο ψήγμα αυτής της αλήθειας και έτσι πειραματιστήκαμε και φτάσαμε σε συμπεράσματα.

Η ανάγκη για συμπεράσματα, για εξέλιξη της γνώσης, για παραπάνω βήματα είναι η πρωτόγονη ανάγκη για ζωή. Οπότε σε κάθε στιγμή αδυναμίας, σε κάθε μας προσφυγή σε ιδέες φοβικές, απόλυτες, φθόνου και εύκολης απόρριψης, ας αναθεωρούμε πρώτα με μια στάλα σκέψης περί ζωής και τι σημαίνει πραγματικά για εμάς και τους γύρω μας αυτή η μικρή λέξη, αλλά παμμέγιστη έννοια. Και ίσως τότε όλα θα είναι πιο όμορφα, πιο εύκολα και εμείς πραγματικά δυνατοί!

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Follow @https://twitter.com/pitsiriki1