Στα ανεπαίσθητα τρεμουλιάσματα του αέρα, μπορεί να κρύβονται μικροσκοπικές νεράιδες που χορεύουν, ξωτικά που ερωτοτροπούν, νύμφες που μαγεύουν…
Η φυση οταν ειναι στην ωριμανση της φανταζει απροσιτη , σληρη και αγρια . Μοιαζει με τρικυμια μεσα στη θαλασσα η με πυρκαγια μεσα στη σαβανα . Οτι και αν κανεις , οσο και αν προσπαθεις να την κατευνασεις , παντοτε η νεανικη της φυση θα ειναι αποτομη και αγριωπη σαν αντιλοπη . Τιποτα δε φαινεται να μπορει να τη σταματησει , τιποτα δε ειναι ικανο να της αντισταθει . Καθε μυχια σκεψη αναδυεται μπροστα της , καθετι αγνωστο στα ματια της γινεται οικειο και συνηθες .
Μεσα σε ολη αυτη την παραζαλη , μεσα στην επαρση που απροσμενα αποκτα , οι μοιρες γνεφουν τα δικα τους δικτυα και δοκιμαζουν τα αγριολουλουδα που φυτρωνουν μεσα στην βαναυση , κουτη καρδια . Τα διχτυα που υφαινονται μοιαζουν με μανδυες , πολυχρωμοι καθως ειναι στη σκεψη σου δινουν ζεστασια . Μα σαν τους φορεσεις ειναι λες και κουβαλας ενα ασηκωτο φορτιο . Παρολο που τα ξερεις ολα , αγριολουλουδο μου , αυτη η λεπτομερεια παντα σου ξεφευγει και προχωρας λοιπον μεσα στον χειμωνα με ενα φορτιο περιττο που σε πληγωνει .
Καποια στιγμη λες πως δεν αντεχεις , μα στον κοσμο φαινεσαι ατρωτο πολυ . Ειναι το μυστηριο της νεανικης σου φυσης που ακομα σε κραταει ορθιο και ακμαιο . Μα οταν βγαινει το φεγγαρι και λες να αφαιρεσεις το παλτο σου για να ξεποστασεις , τοτε βλεπεις τα μπαλωματα στα πεταλα σου , την απογνωση και το φοβο . Μυεις , ομως , το φεγγαρι στο μυστικο σου γιατι δεν θες να ξερουν πως η αγριαδα σου ειναι μια μασκα απο καπνο .
Λιγοθυμας και κανεις λαθη . Σταδιακα θυμωνεις και σπερνεις την καταστροφη . Μα οταν παλι ηρεμησεις νιωθεις τα παντα ξανα απο την αρχη και κανεις λαθη καινουρια , λαθη χαζα . Γινεσαι βλεπεις πιο παρορμητικο . Ο παροξυσμος της φυσης σου και ο δικος σου εγωσιμος σε κανουν ευαλωτο και τραχυ . Ενας τροπος μονο υπαρχει διαφυγης και προσπαθεις να τον πετυχεις . Μα ο τροπος αυτος , λουλουδι , μου φερνει το μαρασμο και η φυση σου η ολανθιστη θρυματιζεται και αλλαζει σε ενα προσωπο χλωμο και γερασμενο . Η καρδια σου συστελλεται , γινεσαι καχυποπτο και στο τελος μενεις και παιζεις με τον ισκιο σου , διπλωμενο στον εαυτο σου…

εγραψε το πιτσιρικι

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Follow @https://twitter.com/pitsiriki1