Ώρα 5:30. Ξυπνώ ξαφνικά απ’ την ιαχή της σειρήνας. Συλλογίζομαι. Σε λίγο θα είμαι στο Πέντε Μίλι να αντιστέκομαι με γενναιότητα κατά του Τούρκου εισβολέα, να σκοτώνω και να σκοτώνομαι, να ανοίγω κουτιά πυρομαχικών και να βρίσκω μέσα πέτρες, να ετοιμάζομαι για νικηφόρα επίθεση κατά του εχθρού, έτοιμος να θυσιάσω τη ζωή μου και ο λοχαγός να διατάζει οπισθοχώρηση λόγω «άνωθεν εντολών», τα υποβρύχια να μην ρίχνουν τις τορπίλες τους αλλά να ανακρούουν πρύμνη προς Ρόδο, μιλιούνια τα αλεξίπτωτα να πέφτουν απ’ τον ουρανό, βιασμοί, σφαγές, φωτιά, ξεριζωμός.

Και στα χωριά στα μετόπισθεν και εν μέσω ασφάλειας, κάτι άθλιοι τύποι με μουστάκια (για να τονίζουν το αντριλίκι τους) να συνεχίζουν αυτό που άρχισαν μέρες πριν, να τρομοκρατούν, να συλλαμβάνουν, να δολοφονούν και να επιχαίρουν για την εισβολή!Οι ίδιοι τύποι που ανέλαβαν εργολαβικά να εφαρμόσουν τα σχέδια της C.I.A. και της Χούντας, μπερδεύοντας τον πατριωτισμό με τον εθνικισμό και την άκρατη τους δίψα για αίμα, συνειδητά επιλέγοντας να προδώσουν την πατρίδα τους.

Και να οι κλάδοι ελαίας για να επέλθει η εθνική τάχα συμφιλίωση! Και να φτάνουμε στο σήμερα, το κράτος να αποδίδει τιμές ηρώων στους πραξικοπηματίες καταδρομείς (ακούς εκεί «διατεταγμένη υπηρεσία» – βλέπε σε αντιδιαστολή Σωτήρης Αδάμου Κωνσταντίνου). Και από την άλλη, κάθε χρόνο να ετοιμάζονται καμιά 50αριά φέρετρα για να ταφούν οι αγνοούμενοι.

Αγνοούμενους δεν έχω, μήτε πρόσφυγας είμαι, αλλά ο πόνος και το αίσθημα αδικίας μας αγγίζει όλους. Ναι, Θέλω να λευτερωθεί ο τόπος μου. όμως πριν γίνει αυτό απαιτώ την τιμωρία των ένοχων με πράξεις και όχι με τις γνωστές ομιλίες καταδίκης, αυτές τις έμαθα απ’ έξω. Αλλιώς ελευθέρια δεν μας αξίζει.
Αυτό είναι το υπέρτατο καθήκον προς την πατρίδα μου: Η κάθαρση.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Follow @https://twitter.com/pitsiriki1