«Κώτσο, ελιά και Κεντροαριστερά». Η επιστροφή του Κώστα Σημίτη που δεν την ζήτησε κανείς!
Είναι ο πρώην πρωθυπουργός πίσω από την «κίνηση των 58», που ζητούν την νέα Κεντροαριστερά; Κινείται για να γίνει ο νέος ένοικος του Προεδρικού Μεγάρου, παίρνοντας τα κλειδιά από τον Κάρολο Παπούλια; Ένα άρθρο του Άγγελου Μόσχοβα για τις κινήσεις του Κώστα Σημίτη με έριξε σε σκέψεις που ήθελα να αποφύγω… Τελικά δεν τα κατάφερα!
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά… Πότε άνηκε στην Κεντροαριστερά ο Κώστας Σημίτης; Ο «τεχνοκράτης» πρωθυπουργός, εικόνισμα του οποίου φιγουράρει σε κάθε εικονοστάσι σοβαρού, Έλληνα «golden boy», δεν έγινε αγαπητός για τις Κεντροαριστερές απόψεις του. Ήταν, άλλωστε, ο Ανδρέας Παπανδρέου, στις αρχές των 90′s που τον είχε χαρακτηρίσει επιτυχημένα. Όταν οι δημοσιογράφοι σε χαλαρή κουβέντα είχαν πετάξει το όνομα του Σημίτη ως διαδόχου του στην προεδρεία του ΠΑΣΟΚ, ο ηγέτης του Κινήματος άρχισε να πλέκει το εγκώμιο του… Οι δημοσιογράφοι είχαν παγώσει γνωρίζοντας άλλωστε την αμφισβήτηση του Σημίτη προς τον Ανδρέα. «Έχει όμως ένα μειονέκτημα…», είπε ο Ανδρέας και για μια στιγμή απλώθηκε εκκωφαντική σιγή. «Ο Σημίτης δεν είναι ΠΑΣΟΚ!».
Ο πρωθυπουργός με τη μακροβιότερη πρωθυπουργική θητεία, θέλοντας να παρουσιάσει μια εκσυγχρονισμένη Ελλάδα, επέδειξε ανοχή στο ΠΑΣΟΚικό κράτος και τα… party που στήθηκαν με τα… «δανεικά».
Η εκσυγχρονισμένη -μισή- Ελλάδα… βυθιζόταν στις υπερπολυτελείς απολαύσεις των Cayenne και των Luis Vuitton και η άλλη -μισή- Ελλάδα έψαχνε να… γνωριστεί με τους «πράσινους πορτιέρηδες» των party. Η ψαλίδα άνοιγε, οι δυνατοί γινόταν δυνατότεροι και οι αποκλεισμένοι πιο πολλοί. Την οργή όλων εκείνων των αποκλεισμένων τη βιώνει το πολιτικό σύστημα δέκα χρόνια αργότερα. Και πολύ βίαια.
Υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι ψηφοφόρων που βλέπει στο πρόσωπο του Σημίτη τη «διαπλοκή». Ποιους παραδοσιακούς ψηφοφόρους της Κεντροαριστεράς μπορεί να συγκινήσει η κίνηση αυτή, όταν στο φόντο της υπάρχει η αφίσα με την υπογραφή του Κώστα Σημίτη; Σαφώς και θα πρέπει να αποκλειστεί το «αριστερά», όταν οι διαρροές πλήττουν τη ΔΗΜΑΡ και τον Φώτη Κουβέλη, ενώ πριμοδοτείται ένα «τέκνο» του πρώην πρωθυπουργού, ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας.
Γιατί ο Κώστας Σημίτης επιχειρεί για άλλη μια φορά να γοητεύσει τους «κεντροδεξιούς» ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, ψάχνοντας ερείσματα και δίαυλο επικοινωνίας με τη Συγγρού. Απώτερος σκοπός είναι η εγκατάστασή του στο Προεδρικό Μέγαρο.
Μπορεί να είναι το πρόσωπο που θα κάνει τον Αντώνη Σαμαρά να φανεί «ανοιχτός» προς τα… αριστερά του. Μάλλον, όχι. Θα ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος εκείνος που θα πίεζε τον πρωθυπουργό υπέρ του Κώστα Σημίτη; Βαρέθηκα να γράφω «μάλλον όχι»!
Μπορεί όμως ο Κώστας Σημίτης να είναι το πρόσωπο που θα έχει την αποδοχή των Ελλήνων, στην κορυφαία πολιτειακή θέση, με όλους τους συμβολισμούς που φέρει ο συγκεκριμένος θεσμός; Μάλλον όχι. Και αυτό ίσως να έχει να κάνει με τη συντριπτική πλειοψηφία που άφησαν οι… πορτιέρηδές του εκτός party!
Μπορεί να ενώσει την Κεντροαριστερά; Να δούμε μια ελληνική «ελιά», αντίστοιχη της ιταλικής; Μάλλον όχι (είναι το τελευταίο, αλήθεια!).
Ο μόνος συμβολισμός μεταξύ «ελιάς» και «Σημίτη», είναι εκείνες που «εξαφανίστηκαν» με photoshop από τη… θρυλική προεκλογική αφίσα.
