Daily Archives: Οκτωβρίου 13, 2013

Οι Ελληνικύπριοι εγκαταλείπουν για ένα κομμάτι ψωμί τις περιουσίες τους στα Κατεχόμενα

greekcypriots2-whalen-photoblog900

Την ανησυχία του για το γεγονός ότι σημαντικός αριθμός Ελληνοκυπρίων προσφεύγει στη λεγόμενη επιτροπή αποζημιώσεων των κατεχομένων, εξέφρασε σήμερα από τον Αστρομερίτη, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, κάνοντας μάλιστα λόγο για ξεπούλημα των περιουσιών τους, κατά την ομιλία του στην 33η αντικατοχική πορεία του διαμερίσματος Μόρφου, με την οποία κορυφώθηκαν οι εκδηλώσεις «Ημερών Μνήμης Μόρφου» που οργάνωσε ο κατεχόμενος δήμος.

«Για όσα τόσα χρόνια υπέμεναν και ανέμεναν, τους καλώ να συνειδητοποιήσουν ότι μέσα από το ξεπούλημα των ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα, αποδυναμώνουν τη διαπραγματευτική μας θέση για επιστροφή και ιδιαίτερα για εδαφικές αναπροσαρμογές», είπε όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η ηλεκτρονική σελίδα της εφημερίδας » Φιλελεύθερος».

«Ας συνειδητοποιήσουν», συνέχισε «ότι χωρίς να το θέλουν ή έστω και εξ ανάγκης δημιουργούν αρνητικές προϋποθέσεις είτε για απελευθέρωση και επανένωση είτε για τη διαπραγματευτική ισχύ που πρέπει να έχουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων».

«Ας μην παραγνωρίζουμε πως οι ελληνοκυπριακές περιουσίες που αποζημιώνονται μεταβιβάζονται στην τουρκική κυβέρνηση, τουρκοποιούνται, όπως είπε και ο πρόεδρος της επιτροπής αποζημιώσεων προχθές. Και διαβιβάζονται στους Τουρκοκύπριους αν επ΄ ανταλλάγματι μεταβιβάζουν οι Τουρκοκύπριοι τις περιουσίες τους στις ελεύθερες περιοχές», ανέφερε

«Αυτό και μόνο αρκεί για να κάνουν δεύτερες σκέψεις όσοι μέχρι σήμερα, ενδεχόμενα λόγω ανάγκης, έθεσαν τις προσωπικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν παραμερίζοντας ενδεχόμενα τους κινδύνους που διατρέχει η πατρίδα μας. Δεν αμφισβητώ κανενός τον πατριωτισμό, αλλά επισείω και επισύρω την προσοχή στους κινδύνους που αντιμετωπίζουμε», προειδοποίησε.

Παράλληλα ο πρόεδρος Αναστασιάδης, διαβεβαίωσε ότι «θα μετατρέψουμε την κρίση σε ευκαιρία. Θα κάνουμε το παν για να επανενώσουμε την πατρίδα μας. Θα μετατρέψουμε το κράτος του ‘60 σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος με μια Δημόσια Υπηρεσία που να μπορεί πραγματικά να επιτελεί το έργο για το οποίο έχει ταχθεί να υπηρετήσει. Θα γίνουμε πιο αποτελεσματικοί. Θα καταργήσουμε τις γραφειοκρατίες, θα ενοποιήσουμε υπηρεσίες, θα νοικοκυρευτούμε», ανέφερε ο πρόεδρος Αναστασιάδης.

Ταυτόχρονα, την επιθυμία και τη θέλησή του για συμπόρευση όλων σε μια νέα εποχή, που θα αφήσει πίσω της το διχαστικό παρελθόν, τις παλαιοκομματικές αντιλήψεις, τους δογματισμούς, τις αυτοκαταστροφικές ιδεοληψίες και τις αδιέξοδες πολιτικές.   Μία εποχή, όπως είπε, εθνικής συνεννόησης, κοινωνικής συναίνεσης, πολιτικής τόλμης, συλλογικής διακυβέρνησης, μεταρρυθμιστικής πνοής.

Όπως αναφέρει «ο φιλελεύθερος», ο Πρόεδρος αναφέρθηκε σε ξεκάθαρες θέσεις με βάση τις οποίες θα διαπραγματευτεί το Κυπριακό στα πλαίσια μιας διαδικασίας που θα πρέπει να είναι προετοιμασμένη έτσι ώστε να δημιουργεί καλές προϋποθέσεις επιτυχίας.

Όπως εξήγησε, είναι ιδιαίτερα σημαντικό, προτού προχωρήσει η  έναρξη των διαπραγματεύσεων, να επέλθει συμφωνία επί της διαδικασίας και μεθοδολογίας που θα ακολουθηθεί στις διαπραγματεύσεις, στοχεύοντας στην ουσία και την ουσιαστική επίτευξη προόδου, μακριά από ασφυκτικά ή τεχνητά χρονοδιαγράμματα και την όποια επιβολή επιδιαιτησίας.

«Έχω διορίσει ως διαπραγματευτή έναν έμπειρο και πολύ ικανό διπλωμάτη καριέρας, ο οποίος θα είναι πλήρως αφοσιωμένος στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Οι δύο διαπραγματευτές θα πρέπει να προετοιμάσουν το έδαφος για μια ουσιαστική πρώτη συνάντηση μεταξύ των ηγετών των δύο κοινοτήτων, έτσι ώστε να έχουμε ένα συγκεκριμένο και απτό αποτέλεσμα», ανέφερε.

Πρόσθεσε ότι δεν έχει σημασία το χρονικό σημείο έναρξης των διαπραγματεύσεων, αλλά σημασία έχει οι διαπραγματεύσεις που θα αρχίσουν να έχουν καλές προϋποθέσεις επιτυχίας και, βεβαίως, να υπάρχει βούληση λύσης και από τις δυο πλευρές.

Διαβεβαίωσε παράλληλα ότι παρά τις τρέχουσες οικονομικές δυσκολίες είναι αποφασισμένος να εργαστεί ακούραστα και με αποφασιστικότητα για μια λύση του Κυπριακού, το συντομότερο δυνατόν.

Σύμφωνα με το «Φιλελεύθερο», σε αυτά τα πλαίσια, κατέθεσε την πρόταση για  την Αμμόχωστο, η οποία, όπως είπε, σύμφωνα με τα μηνύματα που έρχονται, γίνεται από όλους διεθνώς αποδεκτή.

«Χωρίς να θέλω να καλλιεργήσω την ψευδαίσθηση ότι βρισκόμαστε προ του σταδίου επιτυχίας του στόχου, αλλά και για να διασκεδάσω τις ανησυχίες περί δήθεν Αμμοχωστοποίησης του Κυπριακού, πρέπει να πω ότι η πρότασή μας ερμηνεύεται ως απτή ένδειξη της θέλησής μας να εξέλθει το Κυπριακό από το σημερινό αδιέξοδο και να δημιουργήσει συνθήκες που θα δώσουν ώθηση και νέα δυναμική στις προσπάθειες για συνολική επίλυση του προβλήματος», είπε.

Τόνισε ότι η στόχευσή της Κυβέρνησης είναι η συνολική επίλυση του προβλήματος και ότι ο λόγος που υπέβαλε την πρόταση για την Αμμόχωστο είναι γιατί θα ενισχύσει τη διαπραγματευτική διαδικασία, θα δημιουργήσει κλίμα εμπιστοσύνης, ελπίδας και προοπτικής ανάμεσα στους πολίτες και θα αποτελέσει το πρώτο βήμα για επιστροφή. Για επιστροφή και στη Μόρφου, πρόσθεσε.

Πηγή

 

Οι Δοσίλογοι της κατοχής: Ο Γ. Σημίτης και οι «Οι Καπάτσοι»

oi-dosilogoi-ths-katoxhs-o-giorgos-simitis-kai-oi-kapatsoi

Στις 12 Οκτωβρίου 1944 ήταν η ημέρα που άρχισαν να αποχωρούν τα γερμανικά στρατεύματα από την Αθήνα. Ο λαός της Αθήνας, υπό τον χαρμόσυνο ήχο των καμπάνων των εκκλησιών ξεχύθηκε στους δρόμους πανηγυρίζοντας την ελευθερία του. Την ίδια ημέρα η εφημερίδα «Ριζοσπαστική Ηχώ» είχε ένα άρθρο μετίτλο «Οι Καπάτσοι». Το άρθρο αναφέρονταν στον Γεώργιο Σημίτη, πατέρα του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Σημίτη.

 

Ο Γεώργιος Σημίτης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1899. Αφού σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, έγινε διδάκτορας το 1928 και το 1936, σε ηλικία 37 ετών εξελέγη υφηγητής του Εμπορικού Δικαίου. Κατά την διάρκεια του Μεταξικού καθεστώτος υπήρξε φιλοβασιλικός και θιασώτης της 4ης Αυγούστου, λόγω δε της φιλίας του με τον Μεταξά διορίσθηκε καθηγητής της Ανωτάτης Εμπορικής με συνοπτικές διαδικασίες. Κατά την διάρκεια της κατοχής διατέλεσε στενός συνεργάτης του αγαπημένου θείου της Μελίνας Μερκούρη, Γεωργίου Μερκούρη.

Ο τελευταίος ήταν αρχηγός του μόνου πολιτικού κόμματος του οποίου η λειτουργία επετρέπετο στην κατοχή: του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδος. Τον Δεκέμβριο του 1943 ο Γ. Μερκούρης πέθανε αιφνίδια και ο Γ. Σημίτης έχασε τον προστάτη του. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να χάσει την θέση του στην Ανωτάτη Εμπορική ως «παρανόμως διορισθείς» και να μεταστραφεί στο ΕΑΜ, καθώς το 1944 ανέτειλε ελπιδοφόρο για το ίδιο και τους οπαδούς του.

Ένα αποκαλυπτικό κείμενο για τον πορεία και τις μεταλλάξεις του Γ. Σημίτη μεταξύ 1936-1944 έγραψε ο πατέρας της Μελίνας Μερκούρη και αδελφός του Γεωργίου Μερκούρη στηναντιστασιακή εφημερίδα «Ριζοσπαστική Ηχώ» στις 12 Οκτωβρίου του 1944, ημέρα απελευθέρωσης των Αθηνών με τίτλο «Οι Καπάτσοι». Ιδού:

Οι Δοσίλογοι της κατοχής: Ο Γ. Σημίτης και οι «Οι Καπάτσοι»

 

«Διά μίαν ακόμη φορά διέλαμψε η Ελληνική κουτοπονηριά, την οποία λογιοτίζοντες και μη, ονομάζομεν αθάνατον δαιμόνιον της φυλής. Ιδού λ.χ. όκνον της μαστίζουσης τον τόπον από μίας εικοσαετίας επιτηδιοκρατίας, επεζήτησε και επέτυχε να σφηνωθεί σωρηρόν και αδιακρίτως, εις όλας σχεδόν τας ανωνύμους εταιρίας και ιδιαιτέρως τας τραπεζικάς υπο τον εύηχον τίτλον του νομικού συμβούλου, με αποτέλεσμα να εισπράττει καθόλον το διαρεύσαν μέχρι της Κατοχής, αλλά και μετ΄ αυτήν, και ημείς δεν ηξεύρωμεν πόσα κατά μήνα, πάντως όμως πολύ περισσότερα των όσων, κατά το ισόχρονον διάστημα , εισέπραξε λόγω μισθού το σύνολον των απαρτιζόντων το ανώτατον ημών δικαστήριον, τον Άρειον Πάγον, δικαστών συνυπολογιζομένων και των υπαλλήλων των.

Ήδη ο κ. Γεώργιος Σημίτης αλλάζει δια μιας πορείαν. Αντιλαμβάνεται ότι το καθεστώς της εμίσθου ραστώνης, του οποίου και χτες ακόμη ήτο αυτός υπέρ πάντα άλλον ο εκλεχτός, βαίνει βιαίως προς την δύσην του. Και ο υπερεξύπνος κ. Γεώργιος Σημίτης κάμνει τι;

Απλούστατα: Εγκαταλείπε οικεία θελήσει, ως αφήνει να πιστεύεται, τα οχυρά του, θέλομεν να είπωμεν τας παντοειδείς θέσεις του, και μεταπηδά εις το στρατόπεδον, όθεν, καθώς τον συμβουλεύει η αλάθητος όσφρησίς του, φαίνεται εγγίζουσα του κρατούντος οικονομικού συστήματος η ανατροπή.

Γίνεται λοιπόν ο Κ. Γεώργιος Σημίτης – κρατηθείτε καλώς εις το καθισμά σας –κοινοκτήμων. Και καθόλου απίθανον, οψίας γενομένης, να τον ίδωμεν και μετ’ ου πολύ κομισσάριον, απαγγέλοντα από υψηλού βήματος το ανάθεμα του συγκεντρωμένου κεφαλαίου, δι’ όσα ανόσια και ειδεχθή εξύφανε τούτο εις βάρος του βιοπαλαίοντος λαού!

Αλλά ας μένει ήσυχος ο κ. Γ Σημίτης. Η ευφυΐα εις τον τόπον μας, δεν είναι προνόμιον των ολίγων. Ποιος λίγο, ποιος πολύ, όλοι οι Έλληνες είμεθα εξ ίσου εκ της φύσεως προικισμένοι με το είδος εκείνο της εξυπνοκουταμάρας, του οποίου τόσον δα ψιλή χρήσιν έκαμεν ο κ. Γ Σημίτης κατά το πρόσφατον και το απώτερον παρελθόν.

Τον γνωρίζομεν και μας γνωρίζει. Δεν μας διαφεύγουν τα πανουργήματά του, είτε φέρει την ψευδεπίφασιν του πάσχοντος αστού, είτε παρίσταται ως προσωπιδοφόρος ξένης προς τας αρχάς του ιδεολογίας.

Ο κ. Γ. Σημίτης είναι κάθαρμα.Όπως καθάρματα κακού ποιού είναι και η συνομοταξία των υπερεξύπνων, όσοι αφού συνέφαγον και συνεκόπρισαν μέχρι σκασίματος επί δύο τρία έτη, εν σφιχτώ εναγκαλισμώ με τον κατακτητήν, ηνοίχθησαν εγκαίρως εις το πέλαγος δια να ευρεθούν, ως πράγματι ευρίσκονται, σήμερον επί αιγυπτιακού εδάφους ασφαλείς, ως εν τη απεράντω αφελεία των πιστεύουν, από πάσης εντεύθεν ενοχλήσεως.

Και αυτοί και εκείνος – ο κ. Γ Σημίτης – και οι όμοιοι των, έχουν ανοικτήν την μερίδα των εις τα μαύρα κατάστιχα της τετραετίας. Η ημέρα της εκκαθαρίοεως δεν είναι μακράν».

Ο Γεώργιος Σημίτης, πατέρας του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Σημίτη.

Λίγες ημέρες αργότερα, ο Γ. Σημίτης θα εισερχόταν ως «θριαμβευτής» στην απελευθερωμένη Λαμία έχοντας στο πλευρό του τον Άρη Βελουχιώτη (φώτο). Ήταν εποχή που ο πατέρας του τέως πρωθυπουργού έφερε τον βαρύτιμο τίτλο του Γενικού Διοικητή Ρούμελης. Μερικούς μήνες μετά θ’ ακολουθούσε η αποκαθήλωσή του.

Από το βιβλίο «Οι Δοσίλογοι της κατοχής», Ιάκωβου Χονδροματίδη, έκδοση του περιοδικού ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Οι Δοσίλογοι της κατοχής

Πηγή:

logiosermis.net

Πηγή: Οι Δοσίλογοι της κατοχής: Ο Γ. Σημίτης και οι «Οι Καπάτσοι» – RAMNOUSIA

Κορνήλιος Καστοριάδης: Ο παιδαγωγικός έρωτας (video)

kornilios-kastoriadis-o-paidagogikos-erotas

Για να υπάρξει πραγματική εκπαίδευση με την αυστηρή έννοια του όρου υπάρχει μια βασική προϋπόθεση: αυτή η εκπαιδευτική διαδικασία γίνεται αντικείμενο επένδυσης και πάθους και από τους εκπαιδευτές και από τους εκπαιδευόμενους. Και για να τα πω καθαρά, αν δεν υπάρχει έρωτας με την εκπαίδευση, δεν υπάρχει εκπαίδευση.

Εαν κάποιος μαθαίνει στο σχολείο, είναι διότι διαδοχικά τουλάχιστον έναν καθηγητή σε κάθε τάξη -και στο πανεπιστήμιο ακόμα- τον ερωτευεται, και τον ερωτεύεται διότι ο ίδιος ο καθηγητής είναι ερωτευμένος με αυτό που διδάσκει. Για να τα πω επίσης καθαρά και για να γίνω πλήρως απεχθής σ’ αυτούς που με ακούνε, σήμερα οι εκπαιδευτικοί ασχολούνται με τις εκπαιδευτικές τους διεκδικήσεις, οι οικογένειες ασχολούνται με το να πάρει το παιδί ένα χαρτί και τα παιδιά ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο εκτός από την επένδυση των πραγμάτων που μαθαίνουν. Λοιπόν, δεν είναι δυνατό να υπάρξει εκπαίδευση.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=I1ouePjBA1w#t=0

ΠΗΓΗ:
tvxs.gr

Πηγή: Κορνήλιος Καστοριάδης: Ο παιδαγωγικός έρωτας (video) – RAMNOUSIA