Daily Archives: Φεβρουαρίου 23, 2014

Μας ρουφάνε το αίμα μας με το μπουρί της σόμπας και πανηγυρίζουν

ce15d-112
Μας ρουφάνε το αίμα μας με το μπουρί της σόμπας και πανηγυρίζουν για το κατόρθωμα τους ντόπιοι και ξένοι πλουτοκράτες.
Αυτό προκύπτει από ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που διαβάζουμε σε Κυριακάτικη εφημερίδα, σύμφωνα με την οποία πρόσθεσε στα θησαυροφυλάκια της, την τελευταία διετία σχεδόν ένα δις ευρώ από την βάρβαρη αφαίμαξη του ελληνικού λαού.
Συγκεκριμένα από την εξαθλίωση μας οι ευρωτραπεζίτες ομολογούν κυνικά ότι τα κέρδη…της ΕΚΤ από τα ελληνικά ομόλογα το 2013 έφτασαν τα 437 εκατομμύρια ευρώ που προστέθηκαν στα 555 εκατ που είχαν ανάλογα κέρδη το 2012.
Αμα έχεις τέτοιους «συμμάχους και εταίρους» που λέει και ο Σαμαράς ….   Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

ΔΙΑΣτημική αστυνόμευση!

ce15d-112

Τα τελευταία δύο χρόνια και ειδικότερα τον τελευταίο, η λέξη ΔΙΑΣ, με την αναφορά στην συγκεκριμένη μηχανοκίνητη ομάδα της αστυνομίας, τείνει να γίνει συνώνυμη αυτής της Ελληνικής Αστυνομίας.

Όλοι μας έχουμε την εμπειρία, να βλέπουμε ¨από το πουθενά και παντού¨ να παρουσιάζονται οι δικυκλιστές αστυνομικοί, σε ανύποπτο χρόνο, προσφέροντας στο κοινωνικό σύνολο το αίσθημα της ασφάλειας, που δυστυχώς τόσο πολύ απουσιάζει. Είναι δεδομένο επίσης, ότι και οι επιτυχίες στην πάταξη της εγκληματικότητας είναι πολύ μεγάλες και πλέον οι άνδρες της ομάδας αυτής θεωρούνται «υπεύθυνοι» για την μείωση των αντίστοιχων δεικτών.

Οφείλουμε όμως να επισημάνουμε και ένα ακόμη γεγονός, που σίγουρα εντυπωσιάζει και προκαλεί θετικές εντυπώσεις σε όλους τους πολίτες. Και αυτό είναι, ο τρόπος και το φέρεσθαι των ανδρών της ΔΙΑΣ. Συγγνώμη, αλλά καμία σχέση με το παρελθόν και την εικόνα του ¨σερίφη¨ από την μακρινή άγρια δύση που επιμελώς αναδεικνυόταν και παρουσιαζόταν, η οποία και δεν είχε γίνει δεκτή ή έστω ανεκτή από το κοινωνικό σύνολο. Είναι γνωστό, ότι η δράση δημιουργεί αντίδραση και η συμπεριφορά αυτή δημιουργούσε προδιάθεση και στον πιο καλοπροαίρετο πολίτη να αντιδράσει. Τα αποτελέσματα … γνωστά. Σήμερα, η εικόνα αυτή έχει αλλάξει τελείως και σε κάθε επαφή με την ομάδα αυτή ερχόμαστε αντιμέτωποι με ιδιαίτερα ευγενικούς αστυνομικούς, οι οποίοι ταυτοχρόνως αποπνέουν και την εικόνα της αυτοπεποίθησης για το έργο τους αλλά και της προσαρμογής στην ψυχολογική κατάσταση της στιγμής.

Μπορούμε να πούμε μόνο Εύγε στην ομάδα ΔΙΑΣ για όσα προσφέρει και αυτό αφορά από την ηγεσία της μέχρι τον πιο νέο αστυνομικό!

Γράφει η Θάλεια Χούντα   http://dialogoi.gr/index.php

Ουκρανία. Τόπος επίθεσης Διεθνών Γερακιών: Εκεί όπου απουσιάζει η έννοια του έθνους

ce15d-112

Ξέρουν πολύ καλά πού επιτίθενται –ή πού «επεμβαίνουν» (sic)- τα Διεθνή Όρνεα, αυτά της Ασύνορης Οικονομικής Ελίτ, οι εμπνευστές της Νέας Διεθνούς Τάξης, αυτής που σχεδιάζει σε βάθος χρόνου και καλλιεργεί μίσος ανάμεσα σε λαούς, ανάμεσα σε εθνότητες, αυτής που τροφοδοτεί με φονικά όπλα τις αντίπαλες ομάδες -τις οποίες η ίδια έχει διαμορφώσει- και τις οδηγεί σε πεδίο αδελφοκτόνου αιματοχυσίας, για να ξεπροβάλλει μετά ως Σωτήρ και Ειρηνοποιός χτίζοντας περίτεχνα δικτατορίες βαφτισμένες έντεχνα «Δημοκρατίες» τις οποίες απομυζά οικονομικά, διαβρώνει κοινωνικά και ισοπεδώνει πολιτισμικά.

Στην Ουκρανία, που σημειωτέον είναι η μεγαλύτερη σε έκταση επί ευρωπαϊκού εδάφους χώρα, απουσιάζει η έννοια του Έθνους –όσο δύσκολος και πολύπλοκος κι αν είναι ο καθορισμός της έννοιας αυτής-.  Η ύπαρξη έθνους ασκεί μεγάλη επίδραση στη διαμόρφωση Πολιτείας τής οποίας αποτελεί το σπουδαιότερο υλικό και πέρα από την οποία μπορεί το έθνος να εκτείνεται.

Η συνοχή της πολυπληθέστατης ουκρανικής κοινωνίας είναι καθοριστική. Και επάνω σε αυτήν ακριβώς «παίζουν» το παιγνίδι τους τα Διεθνή Γεράκια. Η Ουκρανία αφ’ ενός μεν ως κράτος δεν έχει πολλά χρόνια συμπαγούς πολιτικού/πολιτειακού βίου, αφ’ ετέρου δε, το μεν δυτικό της τμήμα δεχόταν -και δέχεται- επηρεασμούς από την Πολωνία και την Ουγγαρία, το δε βορειοανατολικό από τη Ρωσία.

Δεν είναι τυχαίο το ότι η σλαβική λέξη Ukrayina σημαίνει «παραμεθόριος χώρα». Και ποιας; Της Ρωσίας, γεγονός που ώθησε την Ουκρανία να παραμένει για χρόνια στο περιθώριο της ευρωπαϊκής πολιτικής πραγματικότητας.

Σε αυτόν λοιπόν τον χώρο οι κάτοικοί του δέχονταν –και δέχονται- διαφορετικές πολιτισμικές επιδράσεις και είχαν –και έχουν- διαφορετική κοινωνική συγκρότηση με αποτέλεσμα, παρόλο που οι Ουκρανοί είναι το 78% περίπου του συνολικού πληθυσμού, να μην αισθάνονται ως Ενότητα, να μην έχουν κοινή ιστορική αποστολή, να μην έχουν αναπτύξει εθνική συνείδηση, να μην έχουν κοινό εθνικό αίσθημα –σημειωτέον ότι αφήνω στην άκρη τα ηροδοτικά «όμαιμον», «ομόγλωσσον», «ομόθρησκον», «ομότροπον»- (*). Προς επίρρωση των άνω η Ουκρανία δεν εγνώρισε συγκρούσεις μεταξύ εθνικών ομάδων.

Τον Φεβρουάριο του 1918 η Ουκρανία κατελήφθη από τις σοβιετικές δυνάμεις και ένα μήνα μετά, με τη συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ παραχωρήθηκε στη Γερμανία. Το 1920 ιδρύθηκε η Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ουκρανίας. Με τη Συνθήκη της Ρίγα το 1921 διαμελίστηκε σε δυτική (προσάρτηση εδαφών της από Πολωνία, Τσεχοσλοβακία και Ρουμανία) και ανατολική (ένα από τα ιδρυτικά τμήματα της Σοβιετικής Ένωσης), τμήματα τα οποία ενώθηκαν και πάλι μετά τον Β΄Π.Π. και το 1954 συμπεριελήφθη και η Κριμαία. Προσπάθειες και δράσεις υπέρ ανεξαρτησίας ξεκίνησαν από την δεκαετία του ΄60 και συνεχίστηκαν μέχρι που στις 24 Αυγούστου του 1991, και μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η Ουκρανία απέκτησε την ανεξαρτησία της. Από το 2003 το νεοσύστατο κράτος υιοθέτησε το μοντέλο της Προεδρικής Δημοκρατίας επάνω στα πρότυπα της Ρωσίας, της Γαλλίας και της Αμερικής (Ο Πρόεδρος έχει ευρύτερες εκτελεστικές εξουσίες και η εκλογή του γίνεται κάθε 5 χρόνια με μυστική καθολική ψηφοφορία).

Σε αυτήν λοιπόν την μη συμπαγή κοινωνία που ζει σε -υπό και επί- έδαφος πλούσιο, εύκολα η Νέα Διεθνής Τάξη εντόπισε το επόμενο θύμα της και «δούλεψε» για την επιτυχία του σκοπού αυτού. Η κοινωνία αυτή έπρεπε να διχασθεί. Και ήταν εύκολη υπόθεση να σπαρθούν «καινά δαιμόνια».

Από τη μία ο εκλεγμένος αντιευρωπαϊστής πρόεδρος της χώρας Βίκτωρ Γιανουκόβιτς, διεφθαρμένος μετα-σοβιετικός πολιτικός, οπαδός τού επιπέδου-Τσαουσέσκου-καπιταλιστικού πλούτου, που βασιζόταν στο ανατολικό, ρωσικά προσκείμενο, τμήμα της Ουκρανίας. Ο εξαφανισμένος σήμερα πρόεδρος (πιθανόν κρυμμένος στο Χάρκοβο) αρνήθηκε να παραιτηθεί και, καθώς ξέρει πολύ καλά πως το πολιτικό τέλος του είναι μιαν ανάσα, μίλησε για στημένο πραξικόπημα.

Από την άλλη οι ευρωπαϊστές: η πρώην Πρωθυπουργός (2005 και 2007-2010) Γιούλια Βολοντιμίριβνα Τιμοσένκο (με τον συνασπισμό BYuT), και ο πρώην Πρόεδρος (2005-2010) και Πρωθυπουργός (1999-2001) Βίκτωρ Αντρίγιοβιτς Γιουστσένκο (OU-PSD) η βάση των οποίων είναι η δυτική Ουκρανία. Σήμερα αυτοί έχουν πλέον το «πάνω χέρι» στην πλατεία Ανεξαρτησίας και καλούν τον κόσμο να μείνει στους δρόμους. Η Ε.Ε. δυναμίτιζε τις καλά συγκαλυμμένες αρχικά ειρηνικές διαδηλώσεις με στόχο να «εκθέσει» τον Γιανουκόβις. Όμως αυτός, αριβιστική «αλεπού», δεν έπεσε στην ευρωπαϊκή παγίδα και αντί για επίθεση, «δήλωνε» υποχώρηση, μέχρι που «γέμισε το ποτήρι» και έλαβαν θέση αγνώστου προέλευσης (;) «ελεύθεροι σκοπευτές» ξεκινώντας έτσι το αιματοκύλισμα της Πέμπτης και οδηγώντας τον Γιανουκόβιτς στον κύκνειο χορό του.

Η δισεκατομμυριούχος Γιούλια ΤΙμοσένκο είναι ιδρύτρια της εταιρείας «Ενωμένα Ενεργειακά Συστήματα Ουκρανίας» (Єдині енергетичні системи України), εταιρεία που κατάφερε από το 1995 έως το τέλος του 1996, με την Τιμοσένκο ως πρόεδρο, να γίνει ο κύριος μεταφορέας Ρωσικού φυσικού αερίου στην Ουκρανία. Το κόμμα της εξέδωσε σήμερα, 23.2.2014 ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία η κ. Μέρκελ τής εξέφρασε τη βεβαιότητα πως «επιστροφή της στην κεντρική πολιτική σκηνή θα αποτελέσει έναν από τους βασικούς παράγοντες για τη σταθεροποίηση της κατάστασης στην Ουκρανία». «Θα συναντηθούν πολύ σύντομα» βιάζεται να προσθέσει η ανακοίνωση. Στο πλευρό αυτής της ευρω-ουκρανικής συμμαχίας και η «μητέρα» της παγκοσμιοποίησης, η Αμερική, η οποία απέστειλε απειλητικό τελεσίγραφο στον εχθρό της παγκοσμιοποίησης Βλαντιμίρ Πούτιν να μην στείλει στρατεύματα στην ανατολική Ουκρανία γιατί θα «διαπράξει βαρύ σφάλμα».

Χάρτες που βιάστηκαν να κυκλοφορήσουν δείχνουν την Ουκρανία χωρισμένη στα δυο: η μεν Δυτική να ελέγχεται από τους Ευρωπαϊστές – Μερκελιστές στο πρόσωπο της Τιμοσένκο, η δε Ανατολική –συμπεριλαμβανομένης και της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας που, με πάνω από 2εκ. κατοίκους ζει κι αυτή τη δική της εξέγερση- να υποτάσσεται στον Ρώσο ηγέτη Βλαντιμίρ Πούτιν.

Σημειώσεις

(*). «Το ελληνικόν εόν όμαιμόν τε και ομόγλωσσον και θεών ιδρύματα κοινά και θυσίαι ήθεά τε ομότροπα» (Ηρόδοτος, Ουρανία 144).

Στην πλειονότητά τους οι Ουκρανοί είναι χριστιανοί ορθόδοξοι, ενώ υπάρχουν και ουνίτες. Επίσημη γλώσσα είναι η Ουκρανική, ενώ ομιλούνται επίσης η Ρωσική, η Πολωνική και η Ρουμανική. Ουκρανοί είναι το 78% περίπου. 17,5% είναι οι Ρώσοι που κατοικούν κυρίως στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας. Μειονότητες είναι οι Λευκορώσοι, Μολδαβοί, Πολωνοί, Τάταροι της Κριμαίας, Ούγγροι, Ρουμάνοι.

Ευρυδίκη Λειβαδά   olympiada