ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Εδώ Μιλάμε και Γράφουμε Ελληνικά

Ελπίδα

Οκτωβρίου 04, 2014 pitsiriki1

Εγραψε: Pitsirikos Πιτσιρίκο, καλημέρα! Σου γράφω, γιατί έγινε κάτι χθες βράδυ, που μπορεί να μη λέει και πολλά, μπορεί πάλι να τα λέει και ΟΛΑ. Ήμουν λοιπόν στο μπαλκόνι μου, κάνοντας το τελευταίο τσιγάρο της μέρας, και ενώ από κάτω, στον πεζόδρομο, τα πιτσιρίκια πήγαιναν κι έρχονταν, με γέλια, φωνές και πειράγματα.

Μια παρέα λοιπόν πιτσιρικάδων, 2 αγόρια και 2 κορίτσια, γύρω στα 13-14 ετών θα ήταν μου φάνηκε, συζητούσαν -φωναχτά θα έλεγα- για τους γάμους ομοφυλοφίλων και ότι γιατί κάνει τόσο μεγάλο σαματά η εκκλησία και η πολιτεία.

Συζητούσαν αρκετή ώρα κάτω από το μπαλκόνι μου και πίστεψέ με, ήταν ωριμότατοι και πολύ σοβαροί σε αυτά που έλεγαν.

Δεν σου έγραψα για να θίξω το θέμα του γάμου καθαυτό, αλλά για να μοιραστώ τις σκέψεις που έκανα μετά από αυτό το… κρυφάκουσμά μου!

Πιτσιρίκο, νομίζω ότι τελικά υπάρχει ελπίδα. Υπάρχει και κρύβεται στα νέα παιδιά που είναι αποδέκτες της κατάστασης του σήμερα.

Στα παιδιά που βγαίνουν βόλτα το Σάββατο, μόνο με τα ρούχα τους, ίσως και με 2 ευρώ για ένα πιτόγυρο.

Στα παιδιά που δεν θα βρουν δουλειά όπως την βρήκαμε εμείς, όσα πτυχία και να έχουν.

Στα παιδιά, που είδαν τον πατέρα και τη μητέρα τους άνεργους, να μαλώνουν γιατί τα έξοδα δεν βγαίνουν και πρέπει να κόψουν τα «περιττά».

Στα παιδιά που ΔΕΝ έμαθαν στην «παλιά ζωή».

Αυτά τα παιδιά, βλέπουν ήδη αλλιώς την ζωή. Έχουν ήδη ωριμάσει στα 13 τους. Πολιτικοποιήθηκαν αναγκαστικά. Ενεργοποιήθηκαν αναπόφευκτα. Θα κάνουν κάτι καλύτερο για τη ζωή τους από αυτά που κάναμε εμείς και οι πατεράδες μας.

Πιτσιρίκο, νομίζω πως, τελικά, υπάρχει ελπίδα!

Υ.Γ. Νομίζω πως είναι αυτονόητο, ότι ΔΕΝ είναι όλα τα νέα παιδιά σαν αυτά που περιγράφω, αλλά είναι ένα σημαντικό ποσοστό από αυτά.

Νίκος Ρ.

(Αγαπητέ Νίκο, δεν ξέρω αν είναι καλό που βρήκες τα παιδιά ώριμα, γιατί ό,τι ωριμάζει, σαπίζει. Μπράβο στα παιδιά που δεν έχουν πρόβλημα να παντρεύονται οι ομοφυλόφιλοι -υποθέτω πως εννοούσαν το σύμφωνο συμβίωσης ανάμεσα σε ομόφυλα ζευγάρια- αλλά εγώ πιστεύω πως πρέπει να καταργηθεί ο γάμος γενικότερα. Επίσης, να καταργηθούν οι θρησκείες. Είμαστε όλοι καπιταλιστές και η μόνη θρησκεία -που μας ενώνει όλους- είναι ο καπιταλισμός. Φυσικά, υπάρχει ελπίδα. Αλλά δεν είναι θέμα ηλικίας. Οι νέοι και τα παιδιά αποθεώνονται σε όλες τις περιόδους από τους μεγαλύτερους αλλά αυτό δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Τα παιδιά γεννιούνται και μεγαλώνουν μέσα σε ένα κοινωνικό σύστημα που δεν έχουν επιλέξει, βαφτίζονται -πριν μιλήσουν- χωρίς να το έχουν επιλέξει, πάνε σε σχολεία που δεν έχουν επιλέξει, προετοιμάζονται εντατικά για εργαζόμενοι σκλάβοι χωρίς να το έχουν επιλέξει, οπότε πού βασίζεται η ελπίδα στα παιδιά; Στο ότι είναι παιδιά και δεν έχουν ακόμα ευθύνες και ψήφο; Να είσαι καλά.)