Εν όψει ριζικών ανακατατάξεων Οι Γερμανοί πατούν ανελέητα στον λαιμό την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Απαιτούν τα πάντα.
Αδιαφορούν παντελώς για το βαρύτατο πολιτικό κόστος που θα κληθούν να καταβάλουν οι σύμμαχοί τους στην Ελλάδα, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, εξαιτίας της πολιτικής που τους υπαγορεύουν. Δείχνουν να ενδιαφέρονται να αρπάξουν όσο περισσότερα μπορέσουν από την κυβέρνηση παρά να βοηθήσουν την πολιτική επιβίωση αυτής της κυβέρνησης.
Εκβιάζουν ωμά. Απειλούν ευθέως ότι αν στις 31 Δεκεμβρίου η Ελλάδα δεν έχει υπαχθεί σε κάποιου τύπου μνημονιακό καθεστώς, από 1ης Ιανουαρίου η ΕΚΤ θα αρνείται να παίρνει ελληνικά κρατικά ομόλογα από τις ελληνικές τράπεζες για να τις χρηματοδοτεί! Αν δηλαδή η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ δεν κάνει όλα όσα απαιτούν, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα καταρρεύσει όταν αποφασίσει το Βερολίνο!
Εκβιάζει και το ΔΝΤ. Από την Ουάσιγκτον διαμηνύουν ότι δεν θα επιτρέψουν να επιστρέψει η τρόικα στην Αθήνα, αν υπάρχει έστω και η ελάχιστη πιθανότητα αποτυχίας. Η τρόικα δηλαδή θα έρθει μόνο αφού η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου έχει προηγουμένως υποκύψει σε όλες ανεξαιρέτως τις απαιτήσεις των δανειστών. Ανατροπές στο σκηνικό της πολιτικής ζωής και στους συσχετισμούς των κομμάτων συνεπιφέρουν όλα αυτά. Τίποτα δεν θα μείνει όρθιο από τον σημερινό κομματικό χάρτη μόλις γίνουν οι επόμενες βουλευτικές εκλογές. Χώρια που τα αποτελέσματα των εκλογών θα πυροδοτήσουν εσωτερικές κρίσεις σε πολλά κόμματα. Θα μαίνονται οι μάχες εξουσίας σε πολλά από τα σημερινά κόμματα. Κάποια από αυτά θα διαλυθούν. Αλλα θα διεκδικήσουν να πάρουν τη θέση τους στην πολιτική ζωή και πρωτίστως να πάρουν τους ψηφοφόρους τους! Θα ζήσουμε πολύ σύντομα ριζικές πολιτικές ανακατατάξεις.
Ναυάγιο το ΠΑΣΟΚ λόγω της πολιτικής της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου που συνειδητά έφερε το επονείδιστο μνημονιακό καθεστώς, αλλά και εξαιτίας της ακόμη πιο μνημονιακής πολιτικής της συγκυβέρνησης με τη Δεξιά επί προεδρίας Ευάγγελου Βενιζέλου. Θα συνιστούσε τρομερή έκπληξη αν το ποσοστό του δεν πέσει πλέον στις εκλογές σε μονοψήφιο αριθμό. Αν όντως πέσει τόσο χαμηλά, θα ξεσπάσει αναπότρεπτα διαλυτική εσωκομματική διαπάλη για το ποιος θα ηγηθεί του κόμματος. Η παταγωδώς αποτυχημένη συνάντηση Ευ. Βενιζέλου – Γ. Παπανδρέου προοιωνίζεται το ζοφερό μέλλον που το περιμένει.
Εις τόπον χλοερόν έχει ήδη αποδημήσει κοινοβουλευτικά η ΔΗΜΑΡ, η οποία είχε πάρει 6,26% στις εκλογές του Ιουνίου 2012. Μόνο με θαύμα μπορούν πλέον να διασωθούν οι ΑΝΕΛ και να μπουν στη Βουλή, οι οποίοι είχαν πάρει 7,51%. Θα διασφαλίσει άραγε την ύπαρξη του ΣΥΡΙΖΑ ως ενιαίου κόμματος η άσκηση της εξουσίας, όπου το κάθε στέλεχος έχει και δική του γραμμή; Αυτά και αμέτρητα άλλα ερωτήματα θα τεθούν επί τάπητος πολύ σύντομα, ίσως και στους επόμενους τρεις μήνες, αν η κυβέρνηση αποτύχει να μαζέψει 180 βουλευτές.
Η κυβέρνηση χάνει φίλους σε όλους τους τομείς. Χάνει μαζικά όλο και περισσότερους ψηφοφόρους. Χάνει σταδιακά όλο και περισσότερους οικονομικά ισχυρούς παράγοντες, αρκετοί από τους οποίους παρατηρούμε να αποστασιοποιούνται σε κάποιο βαθμό. Χάνοντας όμως τον λαό και χωρίς την ελίτ της χώρας να τη στηρίζει ομόφωνα και αποφασιστικά, χάνει και τους ξένους υποστηρικτές της, όπως δείχνει η κάθε άλλο παρά φιλική στάση της Γερμανίας εσχάτως. Οι ελπίδες πολιτικής επιβίωσής της μειώνονται, επομένως…
