Πως να σου πω το σ” αγαπώ Πώς να φωτίσω την ψυχή με λέξεις να στολίσω, τον
κόσμο να σου δείξω. Πώς να διαλέξω χρώματα πώς να διαλέξω λέξεις, τις νύχτες σου ν’ αντέξεις. Και εγώ απ´το μικρό καμπαναριό να σου φωνάζω έλα. Για να μπορέσω να κρατώ όσα σε κομματιάζουν, για να γεμίζω με χαρές το δρόμο που διαβαίνεις..Θέλω τον έρωτά σου μικρή παθητική μετοχή, παραδομένο, εξαρτημένο, θυμωμένο, να μεταγγίζεσαι ολάκερη ως τον τελευταίο σπασμό και να σου λεω έλα, για να σου πω το σ’ αγαπώ. Οι φανερές μου σκέψεις Κρύφτηκαν χάριν μιας αυγής, Και στο κρεσέντο της σιωπής Γεννήθηκαν οι λέξεις. Όμως τα μάτια μου σου έδειξαν εσένα γιατί είμαι σιωπηλός και η κιθαρα μου σπασμενη. και εγώ εδώ να αναπολώ μάταια φιλιά που δεν έδωσα, τραγούδια που δεν είπα. Το μόνο που θέλω είναι να γίνω κομμάτι της καρδιάς
σου. Και αν πάλι δεν μπορέσεις να βρεις αυτό που θες τότε δημιούργησε το μόνη
σου..Έλα κράτησέ με και περπάτησέ με μες στο μαγικό σου κόσμο. πάρε με μαζί σου στο άβατο φιλί σου, και μη μ’ αφήνεις μόνο θα χαθώ. Έλα μαζί μου, στο όνειρο να πάμε χέρι, χέρι. Με ένα άσπρο άλογο σε ένα παράδεισο, σε κάποιο αστέρι. Έλα ξανά στη γειτονιά του Κόσμου να σε δω λίγο. Γίνε αρρώστια και αντίδοτο και
περπάτα μέσα στο σώμα μου για μια φορά μαζί μου. Έλα, έλα ξανά μέσα στην
παρανοϊκή τρέλα της ζωής μου. Λύσε το λευκό μανδύα από πάνω μου και δώσε
πίσω τα φτερά που άθελα σου πήρες. Μπορείς να μου πεις με μια λέξη ότι μ
“αγαπάς; Μπορείς να δεις τις φωτεινές νεράιδες κατά μήκος της καρδιάς;
Μπορείς να μου δώσεις καταιγίδες και λιακάδες; Μείνε μαζί μου στη χώρα της
φωτιάς..Εγώ είμαι ένας μικρός τυμπανιστής που σου μιλά για αγαπη. Και έτσι ξαφνικά ο ουρανός έγινε χαρτί, η θάλασσα μελάνι και στα αστέρια οι δικές μου λέξεις έμειναν να σε κοιτάνε …..
Εγραψε: Pitsirikos Καλησπέρα Πιτσιρίκο, Jo Di εδώ. Σου γράφω από το εξωτικό Codrington της νήσου Μαρμπούντα, η οποία μαζί με την Αντίγκουα αποτελούν ένα νησιωτικό κράτος στο Αρχιπέλαγος των Μικρών Αντιλών, εκεί στον Ατλαντικό δίπλα σχεδόν στα Μπαρμπάντος που «φορολογείται» η Ελληνικός Χρυσός ΑΕ.
Δεν εξαφανίστηκα Πιτσιρίκο, απλά κέρδισα το Τζόκερ και ως εκ τούτου απολαμβάνω τα καλά του καπιταλισμού, απαλλαγμένος από την φοβία της κατακραυγής από τον περίγυρό μου.
Η πρώτη μου σκέψη ήταν να πάω στο Άγιο Όρος αλλά πλέον έχει γίνει πιο κοσμικό κι από τη Μύκονο οπότε επέλεξα την ασφάλεια των Αντιλών.
Αύριο θα σου στείλω ένα εισιτήριο να έρθεις να με βρεις να συζητήσουμε από κοντά.
Μέχρι τότε σε φιλώ
Και για να ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα: Η εξαφάνιση μου από το διαδίκτυο δεν έχει να κάνει με απειλές από τον Χατζηνικολάου ή τον Μαρινάκη, δεν έχει να κάνει με το μισθό που μου έκοψε η Κουμουνδούρου, δεν έχει να κάνει με το χαρτζιλίκι που σταμάτησε να μου δίνει ο Καμμένος. Έχει να κάνει με προσωπικά ζητήματα που προέκυψαν και που απαιτούν της πλήρους προσοχής μου. Αυτά προς το παρόν.
Καλό βράδυ!
Jo Di
(Αγαπητέ Jo Di, ελπίζω και εύχομαι να πάνε όλα καλά. Θα κατάλαβες -με την ανησυχία που προκάλεσε η σημερινή εξαφάνιση του site σου και των λογαριασμών σου στα social media- πως σε αγαπάνε πολλοί άνθρωποι, οπότε, αν χρειαστείς κάτι, εδώ είμαστε. Σφύριξε ή κάνε ένα κολάζ, και θα τρέξουμε. Θα έρθω στην Μαρμπούντα αλλά όχι αμέσως, γιατί τώρα πρέπει να μαζέψω τις ελιές. Θα έρθω σε λίγες μέρες. Θα σου φέρω και λάδι από το δικό μου, να βάζουμε για αντηλιακό. Φιλιά!)
Έψαχνα αυτές τις μέρες στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων (δεν αγοράζω εφημερίδες εδώ και χρόνια οπότε δεν ξέρω τι γράφουν μέσα) για κάτι το οποίο κανονικά όλο και κάποια θέση θα άξιζε. Ήταν ένα κείμενο του πρώην γραμματέα του ΠΑΣΟΚ (και πιστού συνεργάτη του ΓΑΠ), Σωκράτη Ξυνίδη, με αφορμή τη νέα μετονομασία του κόμματος – αυτή τη φορά σε Δημοκρατική Παράταξη.
Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τις δύο πρώτες μέρες του Νοέμβρη το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε μια ακόμη διαδικασία αλλαγής συμβόλων και ονομάτων, πραγματοποιώντας την υπόσχεση του Βαγγέλη Βενιζέλου για τη δημιουργία της Δημοκρατικής Παράταξης. Των συνιστωσών οι οποίες αναμένεται να κατέβουν στις επόμενες εκλογές – όποτε κι αν γίνουν αυτές.
Το (πρώην ανώτερο) στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ο Σωκράτης Ξυνίδης, έγραψε ένα κείμενο στο μπλογκ του με τίτλο «Έχετε δικαίωμα σύντροφοι;». Στο κείμενο αυτό μιλά για τον εαυτό, και για την εξαφάνιση, ή αλλιώς «συνιστωποίηση», του ΠΑΣΟΚ.
Όμως μιλά και για κάτι άλλο. Την οικονομική και πολιτική χρεοκοπία του κόμματος.
Αντιγράφω:
Και για ποιο λόγο γίνονται όλα αυτά; για ένα νέο ΑΦΜ; Για να μην έχουμε εργαζόμενους και χρέη; Το ΠΑΣΟΚ ή έχει χρεοκοπήσει πολιτικά και οικονομικά ή δεν έχει. Ενδιάμεσο δεν υπάρχει. Αν χρεοκόπησε να το πούμε δημόσια και να το (αυτο)διαλύσουμε. Αν όχι να πολεμήσουμε για την αποκατάσταση της τιμής και της προσφοράς του στον τόπο μέχρι σήμερα και να πείσουμε για τη δυνατότητά του να προσφέρει, αναγεννημένο, στο μέλλον.
Τα υπόλοιπα όλα, κατ’εμέ, είναι για τις έδρες, τις θέσεις και τις αντιμισθίες. ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΟΡΟΥΝ.
Ο Ξυνίδης δεν είναι ένας τυχαίος. Αυτό είναι δεδομένο. Ούτε η ιστορία με τα ΑΦΜ του ΠΑΣΟΚ είναι τυχαία. Έχει ξανακουστεί και μάλιστα από πολλούς.
Όπως έχει ακουστεί και η ιστορία με τα οικονομικά του κόμματος, από τον ίδιο τον Βαγγέλη Βενιζέλο, ο οποίος με το που ανέλαβε την αρχηγεία -μετά τις εκλογές στις οποίες ήταν μοναδικός υποψήφιος- έκανε σημαία το μπάχαλο στο καταχρεωμένο του κόμμα και τα υπερπολυτελή γυμναστήρια που είχε στήσει ο Γιώργος Παπανδρέου στα γραφεία του.
Ο Βαγγέλης Βενιζέλος είχε πάρει σβάρνα τα κανάλια και τις εφημερίδες δηλώνοντας ότι μπήκαν ελεγκτές για να βγάλουν ένα πόρισμα για τη σπατάλη στο ΠΑΣΟΚ, κι υποσχέθηκε πως μόλις το πάρει στα χέρια του θα το δημοσιοποιήσει για να προβάλλει τη διαφάνεια η οποία χαρακτηρίζει την παράταξη, τον ίδιο, και τα στελέχη του.
Πάει πάνω από χρόνος, αλλά κανείς δεν ξέρει τι λέει το πόρισμα αυτό. Τουλάχιστον κανένας πολίτης.
Οι Ανεξάρτητοι Έλληνεςκατέθεσαν ερώτηση με αφορμή το κείμενο Ξυνίδη για την ιστορία με τα ΑΦΜ. Το οποίο, βέβαια, γράφτηκε πριν από τέσσερις μέρες αλλά ακόμη δεν βρήκε το δρόμο του σε κάποιο πρωτοσέλιδο.
Φυσικά, κανείς δεν περιμένει ηρωισμούς από μια μερίδα βουλευτών οι οποίοι με τροπολογία νομοθέτησαν το ακατάσχετο του 40% των εσόδων των κομμάτων. Των «χρεοκοπημένων» -όσον αφορά τουλάχιστον το ΠΑΣΟΚ- κομμάτων, τα οποία αρνούνται να δώσουν στη δημοσιότητα όλα τα οικονομικά τους στοιχεία, και πιο συγκεκριμένα τον τραπεζικό τους δανεισμό και την πορεία αναχρηματοδότησης των δανείων από την πρώην δημόσια Αγροτική Τράπεζα και νυν Τράπεζα Πειραιώς. Άλλωστε, το «χρεοκοπημένοι» δεν το έγραψε μόνο ο Ξυνίδης, αλλά το είπε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Γιάννης Κουτσούκος, στη βουλή στα μέσα Οκτώβρη όταν και συνυπέγραψε την τροπολογία για το ακατάσχετο.
Η οικονομική χρεοκοπία των πολιτών της Ελλάδας δεν ήρθε κατά τύχη. Παρόλα αυτά, τέσσερα χρόνια μετά τη διάλυση της χώρας και του πληθυσμού της, κανείς δεν γνωρίζει –με στοιχεία- ποιος ήταν εκείνος που την οδήγησε στην απόλυτη διάλυση. Ούτε καν τι έγινε με τα ταμεία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ξέρει. Και μάλλον δεν πρόκειται να μάθει ποτέ του. Γι’ αυτό και θα συνεχίζονται να γράφονται και να λέγονται πράγματα σχετικά με τις αλλαγές των ΑΦΜ και τα εξαφανισμένα οικονομικά πορίσματα. Γιατί όποιος επιλέξει να πει όλη την αλήθεια, θα διαλύσει ό,τι στήθηκε τα τελευταία 40 χρόνια. Κι άντε μετά να καταφέρεις να κρατήσεις έξω από τη φυλακή τόσο κόσμο.
(Είναι πολύ πιθανό ο Ξυνίδης να βρει κάποιον τρόπο να διορθώσει αυτά που έγραψε. Αυτό όμως δεν αλλάζει και πολύ την πραγματικότητα)
(Φυσικά και δεν θα ξεχάσω ποτέ την ευαισθησία του Βαγγέλη Βενιζέλου όταν ρωτήθηκε σε μια εκπομπή για τις σακούλες με τα λεφτά που πηγαινοέρχονται στο κόμμα. Ήταν μια από τις πιο διασκεδαστικές στιγμές της ελληνικής τηλεόρασης.)
