ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Μπορεί (ακόμα) να μην έχουμε ένοπλη σύγκρουση στην Αθήνα και ξένη στρατιωτική επέμβαση στον ελληνικό χώρο, όπως τον Δεκέμβρη του 1944, αλλά και τα φετινά Δεκεμβριανά είναι γεμάτα δράση:

-) Παρόλο που πέρασαν 70 χρόνια, μερικοί απο τους πρωταγωνιστές είναι ίδιοι. Για παράδειγμα, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, έζησε πολύ έντονα και τα Δεκεμβριανά του 1944, αλλά και τα φετινά. Μάλιστα, ο συγκεκριμένος φέρελπις πολιτικός έχει ξεκινήσει ήδη μία σειρά απο πολιτικές πρωτοβουλίες που έχουν σαν στόχο την άμεση εκλογή του γλαστροπροέδρου της δημοκρατίας απο την Βουλή και την αποφυγή τον πρόωρων εκλογών. Για αυτό το λόγο, ο Μητσοτάκης σήμερα είχε ραντεβού με τον Παπούλια. Αν προσθέσεις τις ηλικίες αυτών των 2 μεγάλων πολιτικών αντρών τότε προκύπτει το μαγικό νούμερο 181.

-) Είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι στην Ελλάδα της χρεοκοπίας, ενώ όλοι, υποτίθεται, ότι θέλουν τεράστιες αλλαγές και μεταρυθμίσεις, οι εξελίξεις σχετίζονται με νεαρά άτομα που είναι μόλις 96 και 85 χρονών. Βέβαια, δεν μας προκαλεί αηδία μόνο η εμετική γεροντοκρατία που έχει διαλύσει την χώρα, αφού οι νέες γενιές που ψηφίζουν τους ακροδεξιούς με τα αστεία ονόματα είναι ακόμα πιο καθυστερημένες, αλλά σίγουρα είναι ενδεικτικό γεγονός για το πόσο ανοιχτόμυαλος και τολμηρός είναι ο περιούσιος ελληνικός λαός.

-) Αν και όλα δείχνουν ότι οι ερχόμενες εκλογές είναι αναπόφευκτες, εμείς κρατάμε πολύ μικρό καλάθι για αρκετούς λόγους: Πρώτον, οι βουλευτές της κυβέρνησης θα κάνουν ότι περνάει απο το χέρι τους για να μείνουν στην εξουσία και να τσεπώσουν τα τελευταία φράγκα, μιας και πολλοί από αυτούς δεν πρόκειται να εκλεγούν ξανά. Δεύτερον, οι ξεπουλημένοι αριστεροί «ανεξάρτητοι» βουλευτές είναι πάντα πρόθυμοι να υπηρετήσουν την εξουσία με ένα μικρό ποσό επιπλέον. Τρίτον, η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, δηλαδή τα κοιμισμένα δίποδα όντα, τα σαπισμένα γεροσάψαλα, οι ευσυνείδητοι νοικοκυραίοι και οι έντιμοι κυρΠαντελήδες τρέμουν στην ιδέα οποιασδήποτε αλλαγής και συνεπώς εκβιάζονται πανεύκολα, άσχετα απο τις παπαριές που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ.

-) Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η ελληνική κοινωνία του σήμερα είναι πιο συντηρητική από αυτή του 1944. Αλήθεια τι είδους αλλαγές θέλει η ελληνική κοινωνία για να «γίνει Ευρώπη»; Θέλει τον διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας, κάτι που έκανε η Γαλλία, για παράδειγμα, απο το 1905; Θέλει να μειωθούν οι ποινές και να σταματήσουν οι εντιμότατοι δικαστές να ρίχνουν ισόβια με τη σέσουλα, με αποτέλεσμα να βρίσκονται σήμερα στις ελληνικές φυλακές 979 ισοβίτες, όταν στην Ολλανδία των 17 εκ. υπάρχουν μόνο 90; Θέλει να γίνει νόμιμη η χρήση όλων των ελαφριών ναρκωτικών, όπως συμβαίνει σε κάθε πολιτισμένη χώρα; Και αν τα θέλει όλα αυτά, τότε γιατί κανείς δεν λέει κουβέντα;

-) Αφήσαμε το καλύτερο για το τέλος. Όπως το 1944, ο ελληνικός λαός (ακόμα και οι ηρωικοί αντάρτες που έδωσαν το αίμα και τη ζωή τους για την ελευθερία) δεν είχε καταλάβει ότι η Ελλάδα είναι το αιώνιο πουτανάκι της δύσης, το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Περήφανε και τιτάνιε έλληνα, διάβασε όποιο βιβλίο ιστορία θέλεις, αν και ξέρουμε ότι δυσκολεύεσαι να διαβάσεις οτιδήποτε εκτός από αθλητικά πρωτοσέλιδα και lifestyle κουτσομπολιά, και θα καταλάβεις ότι αν δεν το θέλανε οι ξένες δυνάμεις, τότε η Ελλάδα δεν θα υπήρχε ποτέ.

ΥΓ: Η κουβέντα ξεκινάει, σταματάει και περιστρέφεται γύρω από το αν η Ελλάδα θα παραμείνει ή όχι στην Ευρωζώνη, την ίδια ώρα που στις χώρες που αποτελούν το σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης, έχει φουντώσει η συζήτηση για τα αδιέξοδα των πολιτικών ακραίας λιτότητας. Το πιο πιθανό σενάριο είναι να διαλυθεί η Ευρωζώνη, ή να γίνει ένα πιο κλειστό group, και στην Ελλάδα ακόμα να μιλάνε για το πως θα μείνει η χώρα στην Ευρωζώνη. Λογικό. Οι έλληνες πάντα στηρίζονται σε άλλους γιατί ξέρουν πως αν αλλάξουν νοοτροπία, τότε θα πρέπει να στηριχθούν στους εαυτούς τους. Είχαν ποτέ εαυτό οι κομπραδόροι;

IM FUCK OFF