«Τιμή σ” εκείνους όπου στην ζωήν των
όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες»
Κ.Π. Καβάφης

Ας κόψουμε πια τις μαλακίες.

Τις μαλακίες του στυλ: «Δεν συμφωνώ με τις ιδέες του, αλλά πρέπει η δικαιοσύνη μπλα-μπλα».

Τις μαλακίες του στυλ: «Είδε τον παιδικό του φίλο να δολοφονείται και κουβάλησε το φέρετρο.»

Τις πρωθυπουργικές μαλακίες του στυλ: «Μην ξεχνάτε ότι αυτός ο νεαρός λήστεψε μια τράπεζα με καλάσνικοφ».

Τις μαλακίες του υποφαινόμενου και του Ράσελ: «Ποτέ δεν θα πέθαινα για τις ιδέες μου… Γιατί μπορεί να κάνω και λάθος.»

Τις μαλακίες του στυλ: «Δεν το κάνει για να σπουδάσει, αλλά για να αποδράσει.»

Τις μαλακίες του στυλ: «Είναι εγκληματίας και πρέπει να πληρώσει.»

Τις μαλακίες του στυλ: «Σταμάτα, Νίκο, δεν το αξίζουμε».

Ό,τι και να πείτε, κι εσείς κι εγώ κι οι άλλοι, οι κυβερνώντες κι οι αριστεροί, οι φασίστες κι οι απολιτικοί κι οι αναρχικοί, οι αντιεξουσιαστές κι οι διανοούμενοι, οι δημοσιογράφοι, οι αστυνομικοί κι οι μπάτσοι, οι τραγουδιστές κι οι μανάδες κι οι δικηγόροι και τα σωματεία και τα κόμματα κι οι βουλευτές και οι πρωθυπούργοι, ό,τι και να πείτε, ό,τι και να πούμε, η αλήθεια είναι μία:

Ο Ρωμανός νίκησε.

Δεν έχει σημασία τί θα ακολουθήσει, ως που θ” αντέξει να το φτάσει, αν θα ζήσει ή αν θα πεθάνει.

Δεν τον λυπάμαι, ακόμα κι αν πεθάνει, δεν τον λυπάμαι… Τον σέβομαι.

Αν βρισκόμουν σε μια μάχη θα ήθελα να τον έχω δίπλα μου, όχι εχθρό μου.

Δεν με νοιάζει πόσων χρονών είναι. Δεν είναι παιδί. Είναι άνθρωπος με ελεύθερη βούληση, κάτι που οι υπόλοιποι έχουμε απωλέσει ή νερώσει.
Αυτός, ο γαμημένος ο Ρωμανός, αναρχικός, εγκληματίας, πορωμένος (πείτε “τον όπως θέλετε, σας έχει γραμμένους στ” αρχίδια του), αυτός έβαλε το σώμα του μπρος στο έκτρωμα που αποκαλούμε Ελληνική Δημοκρατία, στο σίχαμα της σύγχρονης παγκοσμιοποιημένης πραγματικότητας.

Μόνος, ένας άνθρωπος φτιαγμένος από σάρκα και οστά, μόνος, ενάντια σε όλους.

Δεν είναι ήρωας ούτε μάρτυρας ούτε υπερασπίζεται τα δικαιώματα των χορτάτων που τον χαϊδεύουν εικονικά στη Βουλή, στα καφενεία και στο φέισμπουκ.

Δεν φωνάζει «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» σε επετειακές συγκεντρώσεις και ψόφιες απεργίες, για να πάει μετά να φάει ποπ-κορν και να δει την τελευταία ταινία του Κεν Λόουτς.

Όχι, δεν τον νοιάζει να «μορφωθεί» στο μίζερο ΤΕΙ της κακομοιριάς μας.

Είναι ο μόνος άνθρωπος αυτή τη στιγμή, σε μια Έρημη Χώρα, που τα θέλει όλα!
Δεν έχει σημασία πια αν θα υποχωρήσει, αν θα τον σώσουν οι γιατροί, αν θα κάνουν πίσω οι υπούργοι κι οι πρωθυπούργοι.

Ο Ρωμανός, ένας άνθρωπος μόνος, νίκησε ένα ολόκληρο έθνος. Χωρίς να σκοτώσει, χωρίς να ρίξει βόμβες εμπλουτισμένες, χωρίς να είναι διάσημος, χωρίς να εκλεγεί στο κοινοβούλιο, χωρίς να παραδώσει μια χώρα στο ΔΝΤ.

Μόνος. Με αντάλλαγμα τη ζωή του.

Πόσοι από εσάς, εμάς, έχετε τη δύναμη, τα κότσια, να το κάνετε;

Πόσοι είστε έτοιμοι να πεθάνετε για τις ιδέες σας (αν έχετε), που μπορεί να είναι και λάθος;

Να πεθάνετε για την Νέα Δημοκρατία, το Σύριζα και το ΚΚΕ, να πεθάνετε για την αστυνομία, για το Κράτος, για την Αναρχία, για την Ορθοδοξία, για τη Δημοκρατία, για την Αγορά, για τη λογοτεχνία, για την οικολογία, για τη δικαιοσύνη, για τις γαλάζιες φάλαινες του Αρχιπελάγους.

Βγείτε μπροστά λοιπόν, δώστε τη ζωή σας. Μπορείτε;

Ποιος μπορεί να πεθάνει για όσα πιστεύει κι αγαπά;

Αυτός, ο εγκληματίας κι αναρχικός, ο Ρωμανός, το κάνει, είναι έτοιμος να το κάνει.

Και ίσως να σας φαίνεται βλακώδες, αλλά αυτόν τον κόσμο τον άλλαξαν οι άνθρωποι που πίστευαν σε κάτι, τόσο πολύ, ώστε να δεχτούν να πεθάνουν για τις πεποιθήσεις τους.

Κι αυτή είναι μια δύσκολη παραδοχή για έναν άνθρωπο σαν κι εμένα, που δεν πιστεύει σε τίποτα.

Ο Νίκος Ρωμανός έχει 28 μέρες να φάει στερεή τροφή.

Εγώ κι εσύ προσπαθούμε να κάνουμε δίαιτα, να χάσουμε τα κιλά που περισσεύουν, αλλά δεν μπορούμε να αντισταθούμε στα μελομακάρονα.

Το θέμα δεν είναι ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, τ” είναι καλό, τί μη καλό, και τι τ” ανάμεσό τους.

Το θέμα είναι ποιος δίνει τη ζωή του για ένα πουκάμισο αδειανό, για μια Ελένη.
Και ποιοι μένουν να φυλάγουν Θερμοπύλες, τις δικές τους Θερμοπύλες, ενώ προβλέπουν πως οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.

Ο Ρωμανός είναι εκεί. Μόνος και ηττημένος.

Αλλά έχει νικήσει, ρε κουφάλες.

Έχει νικήσει. Μόνος.

Γελωτοποιός