ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Είμαι ένα κάστρο απροσπέλαστο από στρατούς και όπλα, από νόμους και διαταγές. Είμαι τόσο ακονισμένο Άκρο που ματώνω κάθε βράδυ τα ροζ όνειρά σου. Δεν έχω ένα πρόσωπο, αλλά ούτε μία καρδιά. Είμαι το Άκρο που ακόμα δεν έχει μιλήσει. Και δεν πρόκειται να ακούσεις την φωνή του. Κουβέντες αυτό το Άκρο με δυνάστες και τρομοκράτες της Ελευθερίας δεν κάνει. Πράττει! Μην ψάχνεις για καμία ομάδα που δουλειά δεν έχει να κάνει και στήνει ιστορίες για να σε τρομοκρατήσει σε γιάφκες και υπόγεια αντί μεροκάματου και να γράφει προκηρύξεις σταλμένες σε δημοσιογραφικά γραφεία τα οποία λειτουργούν ως δικά σου Γραφεία Τύπου. Έχει νοημοσύνη αυτό το Άκρο. Άκου να σου πω, Δημοκράτορα, την πατρίδα εγώ δεν την έχω για χόμπι. Δεν την φέρνω για κουβέντα μέσα σε καφενεία και κομμωτήρια, δεν είμαι όψιμος υπερασπιστή της. Δεν με πλήρωσε ποτέ, αλλά της απέδωσα όσα μου αναλογούσαν για να την βλέπω Ελεύθερη. Το Κράτος σου όχι μόνο δεν το πληρώνω, αλλά κάθε μέρα γράφω και τους ημερήσιους τόκους που μου χρωστά εδώ και 5 χρόνια αλλά και για όσο θα κρατήσουν οι μπίζνες που στήσατε σε τούτο το κομμάτι γης. Το γινόμενο θα σε τρομάξει: Όσα κάθε μέρα χάνει η Ελευθερία μου βάλτα εις την νιοστή. Και θα μου τα πληρώσεις μέχρι δραχμής. Τράβα όσο μπορείς το σχοινί από το δικό σου Άκρο. Όσο το τραβάς τόσο πιο κοντά σου με φέρνεις. Θα νιώσεις την ανάσα της καταπιεσμένης οργής, το χνώτο του άδειου στομάχου, την μυρωδιά του σαπισμένου ονείρου. Και το τραγικό για σένα είναι ότι δεν θα με βλέπεις. Ούτε εγώ με βλέπω πια στον καθρέπτη κάθε πρωί. Βλέπω χιλιάδες μάτια, βλέπω χιλιάδες μορφές, νεκρές, παρούσες και αγέννητες.
Αφού θέλετε να γράψετε την Ιστορία του μέλλοντος ως νικητές θα έπρεπε να γνωρίζετε ότι τα κεφάλαια της κάθε Ιστορίας που γράψατε, τα δημιουργούσαν πάντα τα νικημένα Άκρα. Εκείνα που για δεκαετίες και αιώνες θέλετε να εξαφανίσετε, μα ως ανεπίδεκτοι μαθήσεως ηλίθιοι, πάντα οι ίδιοι τα δημιουργείτε….

εγραψε το πιτσιρικι