ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Ζούμε την πιο βαρετή προεκλογική περίοδο των τελευταίων δεκαετιών, αφού όλοι ξέρουμε τα πάντα για την χώρα μας, και -το κυριότερο- ξέρουμε και το αποτέλεσμα των εκλογών. Τα προεκλογικά σποτ περιέχουν τρομοκρατία, φόβο, υποκρισία, εκβιασμούς και πάρα πολύ «σοβαρούς» πολιτικούς σωτήρες. Τούτων δοθέντων, απονέμω το βραβείο της καλύτερης προεκλογικής καμπάνιας στους Ανεξάρτητους Έλληνες και στον Πάνο Καμμένο, γιατί ήταν οι μόνοι που με έκαναν να χαμογελάσω.

Ποτέ στη ζωή μου δεν έχω ψηφίσει Δεξιά ή Κεντροδεξιά. Αλλά παραδέχομαι πως ο Πάνος Καμμένος, μετά την χρεοκοπία της χώρας, έκανε την προσπάθειά του. Αυτή που μπορούσε.

Τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά σήμερα για τη χώρα μας και τους πολίτες, αν το 2012 οι Έλληνες δεν έκαναν ξανά κυβέρνηση τη σάπια Νέα Δημοκρατία και το καταδιεφθαρμένο και τελειωμένο ΠΑΣΟΚ, αλλά είχε προκύψει κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Ανεξάρτητων Ελλήνων.

Μια κυβέρνηση Αριστεράς-Δεξιάς θα μπορούσε να πετύχει πολλά πράγματα και στην διαπραγμάτευση με τις Βρυξέλλες αλλά και σε σημαντικούς τομείς, όπως η Δικαιοσύνη.

Οι αριστεροί και κεντροαριστεροί ψηφοφόροι έκαναν ένα μεγάλο βήμα το 2012, στέλνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ από το 4% στο 27%.

Οι δεξιοί και κεντροδεξιοί ψηφόφόροι δεν τόλμησαν.

Ο Πάνος Καμμένος έκανε την προσπάθειά του. Και μάλλον ήταν ο πρώτος που είδε την διάλυση της Νέας Δημοκρατίας που έρχεται.

Όλοι αυτοί οι δεξιοί που κατηγορούν σήμερα τους Ανεξάρτητους Έλληνες για έλλειψη σοβαρότητας -γιατί οι ίδιοι είναι πάρα πολύ σοβαροί άνθρωποι-, ας πήγαιναν στους Ανεξάρτητους Έλληνες και ας τους έκαναν καλύτερους, δίνοντας καλύτερη προοπτική για την χώρα και τους πολίτες.

Αλλά προτίμησαν να παραμείνουν στο ξεπουλημένο μαντρί της Νέας Δημοκρατίας.

Οπότε δεν δικαιούνται να ομιλούν.

(Ο Πάνος Καμμένος παίρνει και το βραβείο κανονικού ανθρώπου γιατί είναι παλικάρι. Από όλους τους πολιτικούς αρχηγούς, είναι ο μόνος που θα μπορούσα να φανταστώ να πίνουμε παρέα έναν καφέ ή να τρώμε σε μια ταβέρνα. Εντάξει, και με τον Τσίπρα θα μπορούσα να τα πιώ αλλά ξεκόλλα, ρε Αλέξη!)