ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Κι έτσι, συνεχίζοντας να λειτουργούν κανονικά και μην πληρώνοντας τα χρωστούμενα, «κλείνουν» οι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί. Μόνο που εγώ ανοιχτούς τους βλέπω. Και βλέπω σε αυτούς τους «κλειστούς» ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς τον Βαρουφάκη να ασυναρτοποιείται κάθε μέρα και περισσότερο, τον κάθε γραφικό Μιχελογιαννάκη να αδωνίζει από την αντίπερα όχθη, τον κάθε Φλαμπουράρη να απευθύνεται στοργικά στο λαό σαν όπως πάντα που μας είχαν για ηλίθιους και δεν καταλαβαίναμε το καλό το δικό μας και των αγώνα των αρχόντων μας.

Κι έτσι, συνεχίζοντας να λειτουργούν κανονικά και μην πληρώνοντας τα χρωστούμενα, «κλείνουν» οι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί. Μόνο που εγώ ανοιχτούς τους βλέπω. Να συνεχίζουν την κινδυνολογία τους, να αγωνιούν για τις καταθέσεις των εχόντων, να βαφτίζουν «κατάρα» και «ατύχημα» τη χρεοκοπία και την επιστροφή στη δραχμή. Να οργώνουν τα μυαλά για το «ευρώ πάση θυσία». Τι “χες Γιάννη, τί “χα πάντα. Και βλέπω την αριστερή μονάδα καταδρομών στα C130 γελαστή και χαλαρή πριν την εκατοστή επίθεση φιλίας στη Μέρκελ, στον Γιούνκερ και στον… Μάριο. Εμ δεν μπήκαν στην πόλη οι οχτροί, η πόλη έγιναν.

Κάτι αθώες ψυχές Συριζαίων φίλων μόνο λυπάμαι. Όχι, ψέματα, δεν τους λυπάμαι. Τους εκτιμώ περισσότερο τώρα. Μέσα στη σιωπή και στη στεναχώρια τους. Αυτοί οι λίγοι σεβαστοί ιδεολόγοι μου απέμειναν. Ο Μάκης, η Τζένη, ο Σταύρος… Ελάχιστοι μπροστά στους άλλους που πρόλαβαν να γίνουν επαγγελματίες και παράγοντες. Η Αριστερά πάντα από «αριστερούς» την πατούσε. Γιατί αυτό να άλλαζε τώρα; Ζήτω η διαπραγμάτευση της ήττας! Θα τη βαφτίσουμε νίκη και ξεμπερδέψαμε. Όπως και πριν δηλαδή.

Κι έτσι, συνεχίζοντας να λειτουργούν κανονικά και μην πληρώνοντας τα χρωστούμενα, «κλείνουν» οι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί. Μόνο που εγώ ανοιχτούς τους βλέπω, να ετοιμάζονται να βαφτίσουν επιτυχία την υποταγή. Γι’ αυτό χρειάζονται οι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί. Για τις βαφτίσεις των συμβιβασμών. Νονοί κανονικοί και συνεργάτες άψογοι.

ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ