ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Σήμερα, με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ζούμε την τελευταία φάση αυτής της ευκαιρίας, αυτού του πειράματος που ξεκίνησε πριν 70 χρόνια.
Αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας είναι πολύ μεγάλο.
Δεν είναι οικονομική κρίση, ή κρίση δανεισμού, ή ακόμα επίδειξη ισχύος.
Δεν πρόκειται για χρήματα. Ο πλανήτης μας μιά χαρά γυρνάει χωρίς να παρεκλίνει ούτε ένα δισεκατομμυριοστό της μοίρας απ” την τροχιά του, είτε η »μικρή ελλαδίτσα» πληρώσει τα 360 δις ευρώ του χρέους της (αν είναι τόσα), είτε δεν τα πληρώσει.
Έτσι κι αλλοιώς αυτά τα χρήματα δεν υπάρχουν, δεν υφίστανται στην πραγματικότητα. Πρόκειται για λογιστικές εγγραφές στα κομπιούτερ κάποιων τραπεζών και λοιπων διεθνών απατεώνων. Θα μπορούσαν κάλλιστα να διαγραφούν χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.

Εδώ όμως πρόκειται για κάτι άλλο, κάτι τεράστιο:
Η Ευρώπη, με την μορφή της Ε.Ε. έχει ήδη ανοίξει την πόρτα του νέου μεσαίωνα, και κρυφοκοιτάζει μέσα.
Ο τάχα »οικονομικός» πόλεμος μεταξύ της Ένωσης και του φτωχού ευρωπαϊκού νότου με κύριο στόχο την Ελλάδα, είναι ένας πόλεμος πολιτισμού, ένας πόλεμος καμπή για την ανθρωπότητα.

Αν η φτωχή, μικρή Ελλάδα ηττηθεί, θα έχει ηττηθεί μαζί της και ο ανθρωπισμός, η φιλοσοφία, οι τέχνες, η ανθρωπιστική επιστήμη.
Θα έχει ηττηθεί μαζί ένας πολιτισμός 2.500 ετών, βασισμένος πάνω στον άνθρωπο, τις ηθικές αξίες, τον ουμανισμό.

Και θα έχει επικρατήσει ένα τεχνοκρατικό μόρφωμα, βασισμένο στους αριθμούς και τους στείρους κανόνες.
Ένας δήθεν »πολιτισμός» που θεοποιώντας το κέρδος και την κατανάλωση βάζει πάνω από τον άνθρωπο το (ψεύτικο) χρήμα, στην ουσία δηλαδή τους αριθμούς,
..και τους χωρίς κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα κανόνες, στείρους και αδιέξοδους, που δεν έχουν καμία αναφορά στους ηθικούς, προαιώνιους κανόνες του ανθρώπου.

Σ” αυτή την σύγχρονη έκδοση του πολέμου μεταξύ του πολιτισμένου κόσμου και του βαρβαρισμού,
..εμείς, εδώ στην Ελλαδα, έχουμε για την ανθρωπότητα τον ρόλο που είχαν οι τριακόσιοι του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες.
Δεν είναι υπερβολή. Το blog παρακαλεί να το σκεφτούμε όλοι καλά.
Είμαστε το πρώτο αλλά και το ύστατο φυλάκιο του πολιτισμένου κόσμου.
Αν αυτό το φυλάκιο πέσει, τίποτα δεν θα μπορέσει να αντισταθεί πιά στις βαρβαρικές ορδές της παγκοσμιοποίησης της Νέας Τάξης πραγμάτων,
..όπως αυτή ήδη ξεκίνησε να εφαρμόζεται από μια δήθεν »Ευρωπαϊκή Ένωση».

Αν η χώρα μας διαλυθεί, θύμα στον βωμό της λατρείας των νεοναζιστικών κανόνων και αριθμών της Ε.Ε.,
..θα διαλυθούν και δεκάδες χώρες μετά απ” αυτήν.
Θύματα στον ίδιο βωμό. Στους ίδιους θεούς.

Είμαστε, ως κράτος, οι νέοι »τριακόσιοι».
Απέναντί μας, ως νέοι Πέρσες, η »νέα τάξη» κι η παγκοσμιοποίηση. Η βαρβαρότητα. Ο νέος μεσαίωνας.
Δεν είμαστε ήρωες. Δεν γεννηθήκαμε ήρωες.
Η κακή μοίρα όμως μας έταξε στην χρονική στιγμή που απαιτούνται ηρωϊκές πράξεις!

Ο Λεωνίδας τότε δεν σταμάτησε τους βαρβάρους μόνος του.
Είχε μαζί του τους τριακόσιους. Όλους μαζί. Μιά γροθιά, μιά σκέψη, μιά απόφαση:
Δεν θα περάσουν!
Ή, αν περάσουν θάναι πάνω απ” τα ωραία πτώματά μας!..