ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Όταν κλείνει ένα σχολείο, ανοίγει μια φυλακή.

Ας ξεκινήσουμε αυτό το πεζό κείμενο με μια ερώτηση: Ποιος είναι πρόεδρος του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης;

Ο κύριος κύριος Αλέξανδρος Μπακατσέλος.

Δεν τον γνωρίζετε; Ίσως να γνωρίζετε την κόρη του, την κυρία κυρία Βασιλική Μπακατσέλου, τη σύζυγο του κυρίου κυρίου Ευάγγελου Βενιζέλου.

Και φυσικά όλοι γνωρίζουν τις άριστες σχέσεις που έχει ο κύριος κύριος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με τον «αναρχικό» δήμαρχο της Θεσσαλονίκης, τον κύριο κύριο Μπουτάρη.

Μπροστά απ” το Μέγαρο Μουσικής υπάρχει ένα σχολείο, το 12ο Δημοτικό σχολείο Θεσσαλονίκης.

Είναι μια προκάτ αντισεισμική κατασκευή, που τοποθετήθηκε «προσωρινά» πριν 30 χρόνια, προκειμένου να καλύψει την έλλειψη σχολικών κτιρίων στην περιοχή.

Σ” αυτό το σχολείο, δεν έχει γίνει συντήρηση τα τελευταία χρόνια, παρά τα αιτήματα της διεύθυνσης και του συλλόγου Γονέων.

«Δεν υπάρχουν χρήματα», θα πουν οι καλοπροαίρετοι αφελείς.

Κι όμως, χρήματα υπάρχουν, όταν δίνονται στα κατάλληλα άτομα. Στο ίδιο προαύλιο στεγάζεται σε κοντέινερ κι ένα λύκειο.

Πόσα πληρώνει το δημόσιο για την ενοικίαση (και μόνο) των κοντέινερ; Το απίστευτο ποσό των 10.000 ευρώ το μήνα!

Ως τώρα, σύμφωνα με τις πληροφορίες που μας έδωσε η αντιδήμαρχος Θεσσαλονίκης, χρωστάμε (εμείς, δεν τα πληρώνει ο κύριος κύριος Μπουτάρης ή ο κύριος κύριος Μπακατσέλος) 160. 000 ευρώ για την ενοικίαση των κοντέινερ.

Όμως στο κτίριο παραδίπλα δεν δίνονται χρήματα για συντήρηση.

Πριν λίγες μέρες ένα τζάμι στο 12ο Δημοτικό έφυγε απ” τη θέση του, χωρίς -ευτυχώς- να τραυματιστεί κάποιο παιδί.

Η διευθύντρια, μαζί με το Σύλλογο Γονέων, ζήτησε εγγράφως (πάλι) να γίνει συντήρηση.

Η απάντηση του κυρίου κυρίου Μπουτάρη ήταν άμεση. Κάποιος μηχανικός απ” το Αρχιτεκτονικό Τμήμα του δήμου Θεσσαλονίκης, ήρθε, είδε, και απήλθε.

Το κτίριο κρίθηκε ακατάλληλο και μόνη λύση είναι η άμεση κατεδάφιση του.

Ή αλλιώς: «Πέφτει τζάμι, κατεδαφίζουμε σχολείο».

Με τι γνώμονα πάρθηκε αυτή η υπόθεση φαίνεται κι από μια λεπτομέρεια του πορίσματος: Ο τεχνικός μίλησε για οξείδωση του σκελετού.

Όμως το συγκεκριμένο κτίριο έχει σκελετό από αλουμίνιο. Κάθε μαθητής του γυμνασίου γνωρίζει ότι το αλουμίνιο δεν σκουριάζει.

Να χτιστεί νέο σχολείο στη θέση αυτή δεν επιτρέπεται, αφού ο χώρος είναι χαρακτηρισμένος ως χώρος πρασίνου, οπότε μπορεί να γίνει ένα πράσινο πάρκινγκ για το Μέγαρο Μουσικής.

Το 12ο σχολείο θα καταργηθεί και οι 120 μαθητές θα μοιραστούν στα ήδη υπεράριθμα σχολεία της περιοχής (το πιο κοντινό, το 87ο έχει 25 μαθητές ανά τμήμα και δύο τμήματα ανά τάξη).

Στο μόνο κοντινό χώρο όπου θα μπορούσε να χτιστεί ένα νέο σχολείο χτίστηκε μια καινούρια εκκλησία (με μια τεράστια ταμπέλα πάνω του: «Ενισχύστε την αποπεράτωση του Ιερού Ναού»).

Αυτή είναι η πραγματικότητα στην χώρα όπου γεννήθηκε η δημοκρατία, η φιλοσοφία και το σουβλάκι.

Απ” τη μία οι διαπλεκόμενοι φιλελεύθεροι δήμαρχοι, που προβάλλονται απ” τα media ως εκσυγχρονιστές, επειδή φοράνε σκουλαρίκι. Απ” τη μια τα Μέγαρα και οι Ναοί.

Κι απ” την άλλη τα σχολεία που πρέπει να κατεδαφιστούν.

Αυτό δεν είναι Μεσαίωνας, μη βαυκαλίζεστε. Είναι η εποχή των Φαραώ.

http://sanejoker.info/2015/05/dead-school-society.html