ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Λύσσαξαν οι πλούσιοι κηφήνες, οι τοκογλύφοι κι οι κάθε λογής νεοφιλελεύθεροι δοσίλογοι. Με τι; Με τη νικηφόρα έκβαση του αγώνα των καθαριστριών! Ναι, όσο και σας φαίνεται περίεργο οι πλούσιοι, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, φοβούνται τις καθαρίστριες. Πιο συγκεκριμένα τις ηρωικές αγωνίστριες που μετά από πολύ σκληρή μάχη επανήλθαν στη θέση τους για να συνεχίσουν τη δουλειά τους. Η οποία είναι να ξεβρομίζουν το χώρο από τα σκουπίδια. Οι καθαρίστριες με τον αγώνα τους καθάρισαν και τα πολιτικά σκουπίδια. Αυτούς τους λεκέδες που είναι πολύ δύσκολο να βγουν. Τους λακέδες των τοκογλύφων. Είναι σύμβολο νίκης. Έστω κι αν δεν το επεδίωξαν, έστω κι αν ήθελαν μόνο δικαιοσύνη.

«Βγήκε λοιπόν σεργιάνι το χαφιεδότσουρμο, αυτοί που αποτελούνε τον εθνικό κορμό» και αποπειρώνται δυο πράγματα: Αφενός να διασπάσουν τους εργαζόμενους κι αφετέρου να υποβαθμίσουν τη μεγάλη σημασία που έχει αυτή η σημαντική επιτυχία τόσο των καθαριστριών όσο και των εργαζομένων στην ΕΡΤ που με τη σειρά τους δίδαξαν ήθος δείχνοντας απαράμιλλη υπομονή και αγωνιστικό πνεύμα.

Προσπαθούν λοιπόν οι γαλάζιοι βρικόλακες να χωρίσουν τους εργαζόμενους σε δημόσιο κι ιδιωτικό τομέα. Πρώτη και χειρότερη φυσικά η υποψήφια αρχηγός της ερειπωμένης ΝΔ, η γνωστή σε όλους για τα «φιλάνθρωπα» αισθήματα της (αντίστοιχα του Jack του Αντεροβγάλτη) η Ντόρα. «Υπάρχουν κι άλλοι άνεργοι όχι μόνο στο δημόσιο τομέα» μας λέει πάνω κάτω η κόρη του Εφιάλτη. Αλήθεια είναι αυτό Ντόρα μου. Τους οποίους όμως έκανε ποιός; Οι πολιτικές του μπαμπά κι οι δικές σου. Οι καθαρίστριες και οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ δεν δημιούργησαν ούτε έναν άνεργο. Όλους τους ανέργους τους κάνατε εσείς οι πολιτικοί. Μην προσπαθείτε λοιπόν να μεταθέσετε ευθύνες.

Αντίθετα νίκη μιας μερίδας εργαζομένων σημαίνει ΕΛΠΙΔΑ για όλους τους εργαζόμενους. Και στον ιδιωτικό τομέα. Αν ίσχυαν τα απίστευτα ψέματα που μας λένε οι νεοφιλελεύθεροι, ότι τάχα «για όλα φταίει ο δημόσιος τομέας», τότε η μείωση των αποδοχών στον δημόσιο τομέα θα έφερνε αύξηση αποδοχών σε όσους εργάζονταν στον ιδιωτικό τομέα. Έγινε κάτι τέτοιο τα τελευταία χρόνια που ισχύει το μνημόνιο; Έγινε κάτι παρόμοιο ποτέ; Φυσικά δεν έγινε.

Αντίθετα ο δημόσιος τομέας είναι κάτι σαν «αλεξικέραυνο στο μνημονιακό τυφώνα». Με τις απεργίες τις κινητοποιήσεις έχει αναστείλει πολλές φορές μέτρα – καρμανιόλα για όλους ανεξαιρέτως τους εργαζόμενους κι είναι ως ένα βαθμό εγγύηση όσον αφορά εργασιακά δικαιώματα και αμοιβές. Γι αυτό κάθε δεξιά κυβέρνηση φροντίζει να απαξιώνει το Δημόσιο προς όφελος των λαμογιών που την υποστηρίζουν. Σπιλώνοντας τους δημοσίους υπαλλήλους με ταυτόχρονο «μπάχαλο» (λόγω αλληλοαναιρούμενων εγκυκλίων, περικοπών κλπ), χαρίζουν τα δημόσια αγαθά στους δικούς τους. Οι οποίοι μας τα πουλάνε μετά πολύ ακριβότερα καταπιέζοντας ταυτόχρονα τους νέους εργαζόμενους.

Πάνε να χτυπήσουν την Ελπίδα. Γιατί πολεμά μόνο αυτός που ελπίζει να αλλάξει κάτι. Και φυσικά χρησιμοποιούν ανόητα επιχειρήματα για να διχάσουν τους εργαζόμενους. Είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα, οι εργαζόμενοι οφείλουμε να παλέψουμε για το δίκιο μας ακόμα κι όταν οι συνθήκες φαίνονται δύσκολες. Όπως τα κατάφεραν οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ κι οι καθαρίστριες, έτσι μπορούμε να τα καταφέρουμε όλοι μας. Κι αυτό δημιουργεί πανικό στον μεγαλοαστό και τον πολιτικό κηφήνα. Ο τρόμος τους η δική μας χαρά. .

http://tsak-giorgis.blogspot.gr/